ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမိုင္း၀င္မိန္႔ခြန္းမ်ား (ေနာက္ဆံုးပိုင္း)
(ALD) ၏နာယကႀကီးလည္းျဖစ္ ရခိုင္-ျမန္မာပ႑ိတ္လည္းျဖစ္ေသာ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမိုင္း၀င္မိန္႔ခြန္းမ်ား (ေနာက္ဆံုးပိုင္း)
ကၽြန္ေတာ္႐ို႕၏ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ေဒသတိမွာ တေဒသနန္႕တေဒသမတူပါ။ တိုင္း (သို႔မဟုတ္) ျပည္နယ္တိမွာဆိုေက ကိုယ့္ေဒသ၏စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ တရားစီရင္ေရးတိကိုဆြဲရပါဖို႔။ မေပၚပါသိမ့္လည္း အဂုထိုမွာ ဇာပိုင္မ်ဳိးျဖစ္လာမည္ကားမသိ။ ဆိုေက အသူ႔ပါးကေတာင္းရဖို႔လဲ။ လာဘန္ဗ်ာကား ရခိုင္သား။ ကေကာင္းပညာဟိေရကား၊ ယင္းသူ႐ို႕ပီးမွ ရမည္နန္႕။ ဥပမာတခုေျပာပါမည္။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းမွာ ဒီမိုကေရစီဆိုစြာကိုေျပာပါမည္။ ယင္းပိုင္ေျပာနီေရရခိုင္သားလူႀကီးတိ စာတတ္တိ အသံခ်ပ္ခ်ပ္နန္႕ေျပာနီစြာတိ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တိ ၀ါရင့္တိ တခ်ဳိ႕က ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကဦးေစာျမေအာင္ကို မတတ္၊ ႏိုင္ငံေရးနားမလည္၊ ပလင္စနီတလံုးလတ္။ ကြက္စိတပိုဒ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဆိုပါေရ။ ဆိုပတ္စီ ကိစၥမဟိပါ။ သူ႐ို႕ေျပာလိုက္ေက ႏိုင္ငံေရး၀ါေတာ္ႀကီးတိ ႏိုင္ငံေရးမွာ အႏွစ္ (၄၀) လုပ္ခေရ (၃၀) လုပ္ခေရလတ္။ ယင္းခ်က္ကိုေျပာရပါဖို႔။ စစီးနားေထာင္ကတ္ပါ။ ကနိထမင္းငတ္ပ်ာယ္မွတ္ပါဖိ။ မစံုေကမေကာင္း ေျပာရဖို႔။ ႏုိင္ငံေရး၀ါေတာ္ႀကီးကို ေက်ာက္ေတာ္နန္႕စစ္ေတြၿမိဳ႔မွာ ေျပာခပါဗ်ာ။ ႏိုင္ငံေရး၀ါေတာ္ႀကီး။ အေ၀ ဆရာေတာ္ႀကီး၀ါေတာ္ (၄၅) ၀ါရေရ။ ဓမၼစရိယေရႊထီးေဆာင္းလာလတ္စြာ ကနိပါရာဇိကက်ေက အသံုးမက်ဗ်ာ။ မင္း႐ို႕ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တိ ၀ါေတာ္ႀကီးတိ သြီးစြန္းေသာလက္ျဖင့္ ပါရာဇိကက်နီဗ်ာ။ ရခိုင္ျပည္ကိုေခါင္းေဆာင္ဖို႕လာစြာ ဘေစာင္မ်က္ႏွာနန္႕လာေရလဲလို႔။ ေျဗာင္ေျပာခပါေရ။ အသာေခ်ေျပာလို႕ မရပါဗ်ာ။ ေယခါ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဘေဇာင္နည္းနန္႕၊ ဇာဥပေဒပင္ရရ ဖယ္ဒရယ္ပင္ရရ ဖယ္ဒရယ္မဟုတ္ေက တျခားရခ်င္စြာကိုရရ ဒီမိုကေရစီအစစ္ရေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕တန္းတူေရးကိုဆြဲရဖို႕။ ယင္းအတြက္နန္႕ ဗမာအသံုးအႏႈံးကိုေဖ်ာက္လို႔ ျမန္မာလို႔ဆုိေရကား။ အေႀကာင္းက သူ႐ို႕စြာ လူမ်ိဳးစုနန္႕မသင့္မျမတ္ ျဖစ္ပါလတ္ေတ။ လူမ်ဳိးစုနန္႕မသင့္မျမတ္ေက ျပည္တြင္းျပည္ပ သူပုန္ထလို႔ အစိုးရမွာ ေငြကုန္က်ေရ။ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရးကိုလုပ္ဖို႔မရ။ ယင္းအတြက္နန္႕ တုိင္ျပည္မြဲလားခေရလို႔မွတ္ပါ။ ယင္းအခ်က္ကို ဖက္ခြက္တပ္မေတာ္က မလိုလားပါ။ မလိုလားေရအတြက္ (ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး) လို႔ ေဟာနီစြာပါ။ ဆိုခါ ေအခရီးကလားေရခါ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ကို အနာရွာလို႕မရပါ။ စည္း႐ံုးေရခါ စကားမလြန္ပါစီက့ဲ။ လူမ်ဳိးေရးကိုထိခိုက္၍မရပါ။ ဥပေဒနန္႕ ဆန္႔က်င္၍လည္းမရပါ။
ယင္းပိုင္လားဖို႔ဆိုခါ ရခိုင္ျပည္မွာ ဥကၠဌနန္႔ဖြဲ႔စည္းလို႔ရဖို႕လား။ ရခိုင္တိုင္းေဒသတခုလံုးမွာ ဥကၠဌနန္႕ေကာင္စီကိုရာ အဆင့္ဆင့္ဖြဲ႕ဖို႕လား။ လြန္ခေရဆယ္ႏွစ္ေလာက္က ေမဇူတိသူပုန္ထေရခါ ပလက္၀ကိုက်ေရလတ္။ ၾကားဖူးႀကပါလိမ့္မည္။ အဂု ပလက္၀ေခ်ာင္းေဒဖက္ မေက်းပင္ေခ်ာင္း ထိုဖက္ကိုေက်ာ္ခါ မီဇူရမ္ဆိုၿပီးေကျပည္နယ္ရလို႕ သမၼတနန္႕ပါ။ အိႏိၵယအစိုးရကပီးလိုက္စြာ အဂုထိုဖက္ကမ္းကိုႀကည့္လိုက္ေတခါ တိုက္တာအေဆာက္အဦးတိ ဟိမ္းနီယင့္။ ရခိုင္သားမ်ဳိးမွာ၀ါ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀၀) ႏွစ္ဟိလတ္ပ်ာ။ ဂန္ဒေဂါက္နန္႕၊ အုန္းထရံနန္႕။ ၀ါးထရံ၊ အုန္းထရံကို ဂန္ဒေဂါက္နန္႕ နီခ်င္တုန္းသိမ့္။ ကနိ ထိုဖက္ကိုေက်ာ္လိုက္ေက ဟိမ္းလို႕ျမင္ပါလိမ့္မည္။ ေယေကလည္း ေၾကနပ္နီေက ဇာျဖစ္လားခေရလဲ။ ၀မ္းနည္းဖို႕ေကာင္းပါေရ။ ေအပိုင္မက်ခ်င္လို႕ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အသီခံလို႕ လုပ္နီကတ္စြာပါ။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္မွာခ်င္စြာက ေအလူႀကီးတိေတာ့ခါ သင္းခ်ိဳင္းကုန္းတဖက္ အိမ္တဖက္က်နီပါယာ။ က်န္လိုက္ဖို႕အေခ်တိစြာ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕တည္ေဆာက္ခေရအုတ္ျမစ္တိစြာ ေအပိုင္ႀကီးက်ယ္ဖို႔ျမင္လို႕ အဂု ကၽြန္ေတာ္ရို႕ရွိတြင္မွာပင္ ပ်က္ေအာင္ဖ်က္ပါလိမ့္မည္။ ခိုင္ခန္႕ေအာင္ထားပါလီကတ္။ ခိုင္ၿမဲစြာထားလို႕ဟိေက တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုုတိနန္႕တန္းတူဖို႕ဆိုေက ေနာက္ (၂၄-၂၅) ႏွစ္အတြင္းမွာ ထိုသူ႐ို႕နန္႕တန္းတူ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ယင္းအခါမွ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕၏စီးပြားေရးကို ဘေဇာင္ဆြဲဖို႕လဲ၊ ရခိုင္ျပည္ ႏိုင္ငံတကာနန္႕ ဆက္ဆံေရး၊ ျပည္တြင္းစီးပြားေရးကို ဘေဇာင္ဆြဲဖို႕လဲဆိုစြာ လိုပါဖို႕သိမ့္။ ယင္းဆြဲဖို႔စြာက ရဖို႔ျပည္အေပၚမွာ မူတည္ပါေရ။ ဖယ္ဒရယ္မူကေတာ့ ပီးဖို႕မဟုတ္ပါ။
တဆင့္တဆင့္ပီးေက ဇာလုပ္ဖို႕လဲဆိုစြာလိုပါေရ။ ယင္းအခါ လုပ္လာခါ ယင္းဥပေဒကိုဆြဲဖို႕ ပညာတတ္တိ ကေကာင္းလိုလာပါေရ။ ဆိုခါ ျပည္တြင္းထဲမွာ ပညာဟိတိမဟိလို႕မရ။ ဆြဲဖို႔စြာမွာ ကိုယ္စားလွယ္မွရာ ဆြဲရဖို႕။ ကိုယ္စားလွယ္မွာ ၀က္ခ်ဳပ္နာတိကို မတင္ႏိုင္ပါ။ သူ႐ို႕မွာဇာတိပါလဲ။ ၀က္ခ်ဳပ္၊ မာဒရာမစင္စြာတိပါပါေရ။ ၾကည့္ပါ၊ မ်က္စိဖြင့္လို႕။ ယင္းအတြက္နန္႕ (၂၆) ႏွစ္တိုင္တုိင္စားလို႕မ၀သိမ့္လို႕ အရာလိမ္ၿပီးေက လုပ္နီစြာတိကိုၾကည့္ကတ္ပါ။ ဆိုခါ ယခုမ်က္ေမွာက္အမွားပါ။ မ်က္ေမွာက္အမွားေနာက္ကပါနီကတ္လို႕ ၀မ္းနည္းလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာစြာပါ။ သတိထားပါ။ လြန္လီၿပီးေသာအခါက ဇာမွားခေရလဲ။ အတိတ္က လြန္လီၿပီးေသာအခါက မွားခစြာကိုမေျပာေက အတိတ္နန္႕ပစၥဳပၸန္ကိုမေပါင္းေက အနာဂါတ္ကို ၿခီလွမ္းမလွမ္းႏိုင္လို႔မွတ္ပါ။ ယင္းအခ်က္တိကိုသတိမထား ႐ုပ္၀ါဒီနန္႕ ကြန္မ်ဴနစ္ဆန္စြာက ကၽြန္ျဖစ္လာေသာလူမ်ဳိး။ ရခိုင္သမိုင္းကို မၾကားဖူးသူ (၁၀၀) မွာ (၁၀၁) ေယာက္ျဖစ္နီပါယာ။
ကၽန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္လို႕ဇာဖို႕ေခၚေရလဲ။ နားေထာင္ကတ္ပါနန္း။ အမ်ဳိးသီလႏွစ္ဌာနကိုေစာင့္လို႕ ရခိုင္လို႕ေခၚပါေရ။ ေအနိ သီလမဟိ၊ အမ်ဳိးကိုမေစာင့္၊ အမ်ဳိးေစာင့္တရားမဟိေက ရခိုင္ပ်က္ပါယာ။ သတိပီးပါေရ။ ေအနိကပင္စၿပီးေက ရခိုင္ကိုခ်က္ အစစ္လုပ္ပါကတ္မည္။ ရခိုင္ကပ်က္ ရခုိင္နေခါင္း မျဖစ္ပါကတ္ကဲ့။ ရခိုင္သားနေခါင္း ေကာင္းေကာင္းမ်ားလားခပါယာ။ ဆိုခါ ရွည္လ်ားလွစြာေသာ သမုိင္းကိုထားလိုက္ပါဖိ။ ရခိုင္ဟူ၍ေခၚေသာသမုိင္းကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ေျပာပါမည္။ ဇာနိကေခၚပါေရလဲ။ လြန္ခေရအႏွစ္ (၅၀၀၀) ကျဖစ္ခကတ္ပါဖို႕ ရခိုင္ေခၚစြာ။
ကၽြန္ေတာ္႐ို႕သည္ လြန္ခေရ အႏွစ္ (၅၀၀၀)က ကုႆမင္းသကၠရာဇ္ (၅၉၅) ခုမွာ ဘီစီ (၃၃၀၀) ေက်ာ္က ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္ျပည္မွာ ပထမဓည၀တီၿမိဳ႕ကိုတည္ပါေရ။ မာရာယုမင္းႀကီးဆိုစြာ လူတိုင္းသိပါလိမ့္မည္။ မာရာယုမင္းႀကီးသည္ ဇာကလာပါလဲဆိုစြာ ဆန္းစစ္ဖို႕လိုပါလိမ့္မည္။ မာရာယုမင္းႀကီးသည္ အိႏိၵယျပည္ ကပိၸလ၀တ္တိုင္းက အသူ႕သားလဲဆိုစြာ သိဖို႕လိုပါလိမ့္မည္။ သစၥနမင္းႀကီးသားပါ။ ကပိၸလတိုင္းနန္႕ ေကာသလတုိင္းစစ္ျဖစ္ကတ္ေတ။ လယ္ထြန္ဖို႕ရီကိုလုလို႕ ဂဂၤါျမစ္ရီေၾကာင့္ စစ္ျဖစ္စြာမွာ သူ႐ို႕၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဘုရားသခင္တည္းဟူေသာ ဘူးသီးေစာင့္ေရဘုရားသခင္က ေကာင္းခင္ကေစာင္းတီးလိုက္ေတ။ ထိုအခါ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ၿငိမ္းေညာင္းေသာအသံကိုၾကားရ၍ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာခါ ဘုရားသခင္က ေကာင္းခင္ကတရားေဟာပါေရ။ ေဟး သစၥန၊ သင္စစ္ပြဲေအာင္လို႕ ေကာင္းေကာင္းေပ်ာ္ေရလား။ ေနာင္ခါ မင္းမ်က္ရည္အသြယ္သြယ္စီးက်လိမ့္မည္။ ဇာျဖစ္လို႕လဲ။ မင္းမ်ဳိးမင္းအသြီးႏွင့္ တိုင္းျပည္ကသြီးကိုနင္းၿပီး သွ်င္ဘုရင္လုပ္ေတ။ ကေကာင္းေကာင္းေရထင္လား၊ ဆိုခါ ေကာင္းေကာင္းသံေ၀ဂရၿပီးေက အားလံုးစြာကိုစြန္႕ပနာ ေတာထြက္လာလတ္စြာပါ။ ရခိုင္ျပည္ ဂစၥပနဒီျမစ္၏လက္၀ဲလက္ယာ ကိုးဆယ့္ကိုးၿမိဳ႕ဟိစြာမွာ ဤအေၾကာင္းအရာကို ပုဏၰားကၽြန္းၿမိဳ႕မွာေဟာေရခါ တေယာက္ထၿပီးေက ဇာေျပာလည္းဆိုေက ပုဏၰားကၽြန္း၀ကနီၿပီးေက ပလက္၀ထိဟိစြာမွာ ရြာေခ်ေတာင္မွ ကိုးဆယ့္ကိုးဟိဖို႕မဟုတ္ပါဆရာႀကီး။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕က မယံုဆိုပါေရ။ မွန္ပါေရ။ မွန္ပါေရ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက ရခိုင္ကံမေကာင္းလို႕ ဆုတ္ယုတ္လာလတ္လို႕မွတ္ပါလီ။
ယင္းခါ သိစၥနသွ်င္ရေသ့သည္ ေတာတေလွ်ာက္က ရခုိင္ျပည္ကိုလာေရပလက္၀ကို ေရာက္ဖူးလူတိုင္း သိပါလိမ့္မည္။ အရွိဖက္ကို ရကၡပူရတုိင္း။ ပလက္၀၊ မီး၀ကပင္အထက္ကို ဥႆလင္းတုိင္းလို႕ေခၚပါေရ။ တုိင္းတတိုင္းကိုခြဲစြာမွာ အနည္းဆံုး ၿမိဳ႕ဆယ္ၿမိဳ႕ပါပါေရ။ ရခိုင္၏ဖြဲ႕စည္းပံုအရပါ။ ရခိုင္စြာ သာမညႏုိင္ငံ အနည္းေခ်ကားမဟုတ္။ ပ်က္စီးလားခစြာ အဂုမ်ဳိးျပဳတ္ဖို႕ႀကံနီဗ်ာ။ ေကာင္းေကာင္းသတိထားကတ္ပါ။ ေယေက ဥႆလင္းတိုင္းအရွိဘက္ကိုဆန္လုိက္ခါ ဇာေခၚလဲဆိုေက အရွိဘဂၤလားတိုင္း။ အဂု ဘဂၤလားေဒခ်္ႏိုင္ငံေရ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ပိုင္စြာပါ။ ေယေက ၄င္း၏လက္ယာဖက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတအခါ နာဂေသနတိုင္း။ အဂု ထရိပူရျပည္ပါ၊ ယင္းဘက္မွာ ရခိုင္သားကိုၾကည့္လိုက္ေက အဂုတသန္းခြဲဟိပါသိမ့္ေရ။ ၿမံဳတိ၊ ဖလံတိ ရခိုင္စကားေျပာပါေရ။ အဂု ကၽြန္ေတာ္ ေဒကဥႆလင္းတိုင္းအလယ္တ႐ိုးကိုၾကည့္လိုက္ေက ဇာတြိလဲ။ ကာမ႐ူပတုိင္းပါ။ ၄င္း၏အေနာက္ဘက္ကိုၾကည့္ခါ မဟႎသကတုိင္း။ ရခိုင္ျပည္ပိုင္ေရတုိင္းတိပါ။ အဂုဇာသူ႐ို႕၀င္နီလည္းၾကည့္ပါ။ အားလံုးအသီးသီး၀င္လားခပါယာ။ ရခိုင္တိေတာင္တန္းကပ္လို႕ တ၀ိုင္းေခ်က်န္ဗ်ာ။ အဂု ယင္းဖက္ကရခုိင္သားတိ ထိုဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေက လူႏွစ္သန္းခြဲေလာက္ ဟိပါသိမ့္ေရ။ လာခ်င္နီကတ္ယာ။ ထိုဘက္မွာ အ၀ကၽြန္းဆိုစြာ ပေပါ့ေခ်ရြာႀကီးတိမဟုတ္ပါ။ အဂု ကုလားတိ၀င္လာပါယာ။ တျဖည္းျဖည္းစိမ့္၀င္လို႕ စုစုေပါင္းလူႏွစ္ေထာင္မဟိပါယာ။ အားလံုး ဘုရားေစတီတိနန္႕ ေက်ာင္းတိရာက်န္လိုက္ပါေရ။ ယင္းပိုင္ထိုး၀င္လာေရပိုင္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕၏နီရာကို ထိုး၀င္လာေရ။ ဇာခါထုိး၀င္ေရလဲ အဂၤလိပ္သကၠရာဇ္ ၁၆၆၆ မွာထိုး၀င္လာစြာပါ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲ ယင္းအခါ ရခိုင္အင္အားညံ့လာလို႕ပါ။
ရခိုင္တိမည့ံခင္ ဂြဖက္မွာ ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းဟိပါေရ။ ထိုဖက္က ကတၱရာပူရကၽြန္း၊ ေသာင္းႀကီးကၽြန္း၊ ေဒကအ၀ကၽြန္း ကၽြန္းစုတိပါ။ ရခိုင္ျပည္၏ကၽြန္းႀကီးသည္ ေသာင္းႀကီးကၽြန္း။ ကတၱရာပူရကၽြန္းလို႕ေခၚေရ။ ကမၻာ့အရပ္ရပ္မွလူတိစြာ အဂုရခိုင္ျပည္ သံတြဲငပလီသို႕ အပန္းေျဖဖိို႕လာကတ္ေတပိုင္ ရခိိုင္ဘုရင္လုပ္ထားလို႕ အေကာက္ခြန္ရနီေရကၽြန္းစြာ ေသာင္းႀကီးကၽြန္းပါ။ ယင္းကို အဂၤလိပ္က (Sandwip) လို႕ေခၚပါေရ။ ကုလားစကားနန္႕ (ခ်ဴဒေရာႀကမ္န္) လို႕ေခၚပါေရ။ ကမ္းၿခီလွလတ္။ ယင္းကၽြန္းကို ဆင္မျဖဴကၽြန္းပါ။ ဘေဇာင္ရြီးထားကတ္လဲဆိုေက အဂၤလိပ္နန္႕ဟိႏၵဴက်မ္းတိမွာရြီးထားစြာက ကမၻာေပၚမွာ အလွဆံုးကမ္းၿခီပါ။ အဂုအသူပိုင္လားခေရလဲ။ ရခိုင္သားတိအက်င့္ပ်က္လို႕ ဆုတ္လာစြာပါ။ အရာလည္းမလြတ္သိမ့္ဆိုေက ဥကၠဌႀကီးေျပာခေရပိုင္ ပ်ဴလူမ်ိဳးပိုင္ တခုလည္းမက်န္ပါဗ်ာလို႕မွတ္ပါလီ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ၁၆၆၆ ခုႏွစ္ေလာက္က စစ္တေကာင္းထိုဘက္ကို မိုင္ (၅၀) ထိပိုင္ခေရ။ အယင္ ပထမ၀ါလို႕ဆိုေက ထိုမွာ ျဗမၼာပုတၲျမစ္ႀကီး ေဒဘက္မွာ ကူကသိျမစ္၀။ ယင္းျမစ္ထိုဘက္မွာ လြန္ခေရ (၁၀) ႏွစ္ေလာက္က ဘဂၤလားေဒ့ခ်္အစိုးရက တူးေဖာ္ေရးလုပ္ေရခါ ထိုမွာ စိုင္းျဒားမင္း၏လက္ရာဘုရားနန္႕ အႏုပညာလက္ရာတိ ကေကာင္းေပၚထြက္လာလို႕ အားလံုးကိုေမာ္ကြန္းတင္ဗ်ာ ရြီးထားခပါေရ။
ယင္းခ်င့္တိအားလံုး ရခိုင္သားစြာတိပါ။ ဘေလာက္ ပိုင္ခေရလဲဆိုခါ သစၥိနသွ်င္ရေသ့ေတာထြက္ေရခါ ယင္းနားမွာ ထိုဖက္ကအိႏၵိယ ေဒဖက္ကရခိုင္ပါ။ ၿခီတလွမ္းလွမ္းလိုက္စြာနန္႕ေရာက္ေတအတြက္ အနီးေခ်နန္႕ ရခိုင္ေဒသကို ေရာက္လာစြာပါ။ တရားအားထုတ္ဖို႕ ရီႀကိဳင္ရာျမက္ႏုရာကိုရွာေရအခါ ကုလားတန္ျမစ္ကို က်ပါေရ။ သစၥိနသ်င္ရေသ့လည္း ကုလားတန္ျမစ္ကိုမွီ၍ တရားေဆာက္တည္ၿပီးနီပါေရ။ ယင္းအနားမွာ သက္ျပည္တျပည္ဟိပါေရ။ သက္ျပည္ကို သက္မင္းစျႏၵသိဒၶိဆိုေရမင္းက အုပ္ခ်ဳပ္နီပါေရ။ စျႏၵသိဒၶိဆုိေရ သက္မင္းေရ ထိုသွ်င္ရေသ့သိစၥိနကို ျမင္တြိဖူးေမ်ာ္ရေရခါ ၾကည္ၫိုသဒၵါတရားပြား၍ ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္ ဆြမ္းကြမ္းယာဂုတ္တိကို အၿမဲမျပတ္ပူေဇာ္လ်က္ထားပါေရ။ ထိုအခါ တနိေသာအခါ သက္မင္းစျႏၵရသိဒၶိ၏ သမီးေတာ္ဣႏၵာမာရယုကို ဆြမ္းပို႔ဖို႔ခိုင္းစီပါေရ။ ထိုအခါ ဘ၀အနႏၵကကုသိုလ္ရီစက္ေၾကာင့္ ရေသ့လူထြက္ဗ်ာ ဣႏၵာမာရယုနန္႕ ရလားခကတ္ပါေရ။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ ရာဇာ၀င္က တိရိစၦာန္ဆတ္မနန္႕ ရေရလို႕ဆိုပါေရ။ မဟုတ္ပါ။ တခါလည္းမရေကာင္းပါ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက တခ်ိဳ႕က ရခိုင္သားကို တိရိစၦာန္ဟု ဆိုလိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ ရြီးထားေသာက်မ္းတိရာျဖစ္ပါေရ။
ရခိုင္ရာဇာ၀င္ဆိုတိုင္း မယံုကတ္ပါကဲ့။ ကၽြန္ဘ၀မွာ ရြီးပစ္ခေရစာတိ ေကာင္းေကာင္းဟိပါေရ။ ငါ့အဖိုးသ်င္စာ၊ ငါ႐ို႕ဆရာေတာ္ႀကီးစာကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းအားမကိုးကတ္ပါကဲ့။ ၾကည့္ၾကည့္ခ်င္း ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ကျမင္ပါေရ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ဣႏၵာမာရယုမည္ေသာ စျႏၵသိဒိၶသမီးေတာ္နန္႕ သက်သာဂီ၀ံသ၊ မဟာ၀ံသ၊ ခတၲိယမင္းမ်ိဳးမွဆင္းလာေသာ သစၥနနန္႕ထိမ္းျမားလို႕ မာရယုမင္းသားကို မြီးပါေရ။ ဥပမာအားျဖင့္ ေဂါတမဘုရားသည္ ကပ္ကမၻာမွာပြင့္ဖို႕ သာသနာေစာင့္နတ္မ်ားနန္႕တကြ သိၾကားျဗဟၼာ႐ို႕ေရ သုသီတာက အေလာင္းေတာ္နတ္သားကို မည္ေတာ္မာယာ၏၀မ္း၌ ပဋိသေႏၶတည္ၿပီးသကဲ့သို႕ အဂုလည္း အေနာက္မဥၥိမေဒသမွာ ဘုရားပြင့္ေရခါ ရခိုင္ျပည္ဓည၀တီကို ဘုရားသွ်င္ႄကြေတာ္မူဖို႕ ထိုအခါ ထံုးစဥ္အတိုင္း ဗ်ာတိတ္ပီးရန္အလို႕ငွာ ရခိုင္ျပည္မွာ မင္းဆက္ျပဳတ္မလားဖို႕အတြက္ မင္းဆက္ဆက္ပီးစြာလို႕မွတ္ပါ။
ထို႕ေၾကာင့္ သုတိသာနတ္ျပည္က ေသာနသိဒိၶယနတ္သားကိုပင့္ၿပီးေက သစၥိနမင္းကို ေတာထြက္ေအာင္ လုပ္လိုက္စြာပါ။ ယင္းမွာ သစၥနနန္႕ဣႏၵာမာရယု႐ို႕ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး ေပ်ာ္ပါးနီကတ္ေက တခါလည္းဆံုးဖို႕မဟုတ္လို႕ ကုလားတန္ျမစ္မွာရီခ်ိဳးေရခါ ျမစ္မွာတေယာက္တျခားမ်ိဳးလို႕ပါလားခစြာပါ။ လင္သစၥနက ဇာကိုေရာက္လားလဲမသိ၊ ဣႏၵာမာရယုကလည္း ဇာကိုေရာက္လားမွန္းလဲမသိ ဆုိခါ က်န္ရစ္ေတ သံုးႏွစ္သားအရြယ္ မာရယုမင္းသားငယ္က တငိုငိုနန္႕နီေရလတ္။ ယင္းခါ ၿမိဳေတာင္မင္း ငေအာင္ကလည္း ေတာခရီးထြက္လို႕လာေရ။ ထိုအခါ အေခ်တေယာက္ေတာထဲမွာငိုနီေရဆိုကာ လားၾကည့္ခါ အမိမဲ့သား ရီမဲ့ငါးပမာ ဒုကၡသည္မာရယုမင္းသားငယ္ကို ၿမိဳေတာင္မင္းက ေကာက္ယူမြီးစားထားပါေရ။ မြီးစားထားေရခါ ၿမိဳေတာင္မင္းမွာလည္း သမီးေခ်တေယာက္ဟိပါေရ။ နာမည္က မဗညႇာလတ္။ ဆိုအခါ မာရယုမင္းသားငယ္ကို ဒါး၊ ဒုတ္၊ လွဲအစဟိေသာ အဌာရသ (၁၈) ပါးေသာေယာက္်ား႐ို႕တတ္အပ္ေသာ ပညာရပ္တိကိုသင္ပီးလို႔ ေတာင္မင္းရာထူးကိုပီးလိုက္သျဖင့္ ၀ါးအလံုး (၁၀၀) တိုင္အလံုး (၁၀၀) ႐ို႕ျဖင့္ မာရယုမင္းသားငယ္ကို နန္းတင္ပါေရလတ္။ ကၽြန္ေတာ္စီ မၾကာမၾကာေျပာပါေရ။ ေဒအေၾကာင္းကို။ ထိုအခါ ဓည၀တီျပည္ႀကီးကို တည္ေထာင္ၿပီး ဗုဒၶေဂါတမပြင့္ဖို႕စြာကိုအေၾကာင္းျပဳလို႕ သိၾကားမင္းဖန္ဆင္းၿပီးေက သံလ်က္ေတာ္ကို ဆက္သက္လီပါေရ။ ဆက္ေတခါ ေဒခ်က္မွာေပ်ာ္ပိုက္နီေကမျဖစ္ဆိုေရခါ ေနာင္မွာ သမီးမဗၫႇာနန္႕ ေပါင္းဖက္လို႕ သမီးေခ်တေယာက္မြီးက်န္ရစ္ေတ။ နာမည္က (မာရ)။ သူ႐ို႕ၿမိဳ႕စကားနန္႕ (အမာရ) လို႕ေခၚပါေရ။ အဖအသူလဲ။ သက်သာဂီ၀င္မင္းသား ရခိုင္မင္းမ်ိဳးကဆင္းလာေရ။ အမိ၀ါ ၿမိဳေတာင္မင္းႀကီးသမီး ၿမိဳမ။ ရခိုင္သားနန္႕ရေက ရခိုင္သားကပ်က္မေခ်တေယာက္က်န္ရစ္ေတ။ ၿမိဳထက္၀ွက္၊ ရခိုင္ထက္၀ွက္။
ကိုင္ေယေက ၿမိဳဇာဖို႔ခြဲခ်င္ကတ္လဲ။ မိန္းၾကည့္ေက ေဖသာမဟိလား၊ ဟိပါေရလတ္၊ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီးကို သြန္းၿပီးေရေနာက္ မင္း (၁၀၁) ပါးထီးေဆာင္းလို႕ စႏၵာသူရိယမင္းအျပန္မွာ လက္ေဆာင္ပီးပါေရ။ ဇာပီးလိုက္ေတလဲ၊ ၿမိဳမင္းကို နဗက္ႀကီး (၉) ရံပီးလိုက္ေတ။ ေငြလက္ေကာက္ႏွစ္ရံ ပီးလိုက္ေတ။ ေလာင္ဗြန္းတခ်ပ္ပီးလိုက္ေတ။ ႀကီးဟင္းဇားႏွစ္လံုးပီးလိုက္ေတ။ ထိုအခါ ေပ်ာ္လို႕ ၿမိဳတိေကာင္းေကာင္းမကကတ္လားဆိုခါ ကပါေရလတ္။ ယင္းလက္ေကာက္တိဟိပါသိယင့္လားဆိုခါ ဟိပါေရလတ္။ နားေဋာင္းကို ေတာင္မင္းကဆံုနန္႕ေထာင္းလို႕လည္းမပ်က္လို႕ ၀တၴဳေျပာလာပါသိမ့္ေရ။ ၿမိဳေတာင္မင္းက ယင္းပိုင္ ဘုရားလက္ထက္ကပင္ ရခိုင္အမ်ိဳးနန္႕ဆက္ၿပီးလာစြာ ဘုရားပြင့္ခါလည္း ၿမိဳနန္႕ဆက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာစြာပါ။
အဂု ကိုယ္႐ို႕ၿမိဳအမတ္ေလာင္းကနီၿပီး ခရစ္ယာန္၀င္လာခါ ထားပါဖိ။ မခံခ်င္ဗ်ာဆုိခါ ၿမိဳလူႀကီးေျခာက္ေယာက္စြာ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ၿပီး ေခါင္းေပါင္းႀကီးတိနန္႕ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕နန္႕တတူ ၀တ္လို႕စားလို႕ လိုက္လတ္ပါေရ။ ဇာျဖစ္လို႔ ျဖစ္ရပါေရလဲဆိုေက ေက်ာက္ေတာ္၊ ေျမာက္ဦးပိုင္းမွာ မဲဆႏၵသ်င္ငါးေသာင္းနန္႕ ႏွစ္ေထာင္ဟိပါေရ။ မဲဆႏၵပီးဖို႕လူပါ။ ဆိုခါ ကုလားေမာင္ေမာင္ခင္ (လႊတ္ေတာ္တရားယုန္း ဗဟိုရွိနီခ်ဳပ္) သူက ကိုယ္စားလွယ္၊ သူ႔မွာ ကုလားဘေလာက္ဟိေရလဲဆိုေက (၁၂၇၀၀) ဟိပါေရ။ ေျမာက္ဦးေမာ္လဗီနန္႕ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာ သူ႐ို႕ဟိၿပီးသားပါ။ ဆိုင္းဘုတ္တင္ဖို႕မလို။ ဘေလာက္ေကာင္းလဲဆိုေရခါ ၿမိဳေခၚခမီးအမ်ိဳးသား ေက်ာ္ေဇာလွ၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ စာသင္ခပါယင့္။ သူ႕မွာအားလံုး (၉၇၀၀) ဟိပါေရ။ မဲဆႏၵသွ်င္ သူ႕မွာလည္း သီးျခားတက္နီေရ။ (၉၇၀၀) နန္႕ (၁၂၇၀၀) ေပါင္းလိုက္ေက (၅၀၀၀) မဲကို ႏႈတ္လိုက္ပါ။ တစညပါတီမွာ ဘေဇာင္မဆို တရားသူႀကီးဥကၠဌ၊ ေကာင္စီဥကၠဌသားသမီး (၃၀) က (၅၀) ရြာတိုင္းရြာတိုင္းမွာ မဟိပါလား၊ ၿပိဳလို႕ ထြက္လို႕မလားႏိုင္ပါ။ ေဟာစရာကလည္းမလို၊ ေျပာစရာလည္းမလိုပါ။ သူ႐ို႕ ေက်ာ္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ရြာေပါင္း (၃၃၅) ရြာဟိစြာမွာ ခြဲပစ္လိုက္ေက ဘေလာက္ျဖစ္လာပါလဲ၊ (၁၇၀) ေလာက္ျဖစ္ပါေရ။ ယင္းကို တစညလူ (၅၀) နန္႕ေျမႇာက္လိုက္ေက အေလ်ာ့မဲလို႕မွတ္ပါ။ ေအအခ်က္စြာ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ မဲခ်င့္ခ်ိန္စြာပါ။
ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ ယၡဳထက္ထိမဟိပါသိမ့္။ မဟိေက ကုလားပါးမွာယႈံးပါဖို႕။ စည္း႐ံုးပံုကမတူပါ။ ဆိုခါ ေလ်ာ့မဲဘေလာက္က်န္လိုက္ေတ (၂၀၀၀၀) ဆိုလိုက္ပါဖိ၊ (၂) ေသာင္းကို ကိုယ္စားလွယ္ (၄) ေယာက္က၀ီပါဖို႕။ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အပါအ၀င္ဆိုခါ တေယာက္ကို (၇၀၀) ေလာက္စီရလိုက္ပါဗ်ာ။ ေယေက မဲအမ်ားဆံုးအသူလဲ။ ကုလား (၁၂၀၀၀) ရဗ်ာဆိုေက ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕သားတိၿပိဳပါေယနန္႕ရာ။ ဆိုခါ အဂုဆင္းလို႕ ၀ါက်ီးတိပါဆင္းလို႕စုျဖစ္ကတ္ပါေရ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕လယ္မွာ တရားေဟာေရခါ ကၽြန္ေတာ္ေဟာခစြာပါ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕ကိုစည္း႐ံုးလို႕မရ၊ လူတတ္တိ ေရဒီယိုနားေထာင္ေရ။ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေကာင္းေရလို႕ အထင္ႀကီးနီေရ။ တစညျပန္ႏိုင္ဖို႕လားမသိလို႕လည္း ေၾကာက္ကတ္ပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္ေဟာခါမွ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕ေလးခြဆံုမွ ၿပိဳထြက္လာပါေရ။ အဂုလုပ္ကတ္ရဖို႕။ နက္ဖန္ခါဆိုေက ကုလားေအာက္ကိုေရာက္လားပါလိမၼည္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ယွင္းျပခါမွ။ ယေက ဇာလုပ္ကတ္ရဖို႕လဲလတ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကုလားမဲဆႏၵသွ်င္ (၁၂၀၀၀) ဆိုေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က မဲျပား (၁၅၀၀၀) ရမွႏိုင္ပါဖို႕။ ယင္းတြက္နန္႕ အဂုေရာက္ဟိလာကတ္ေတ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕သားမဲဆႏၵသွ်င္တိစြာ မဲျပား (၁၅၀၀၀) ထက္မနည္းစီဖို႕ အိမ္တိုင္းလူတိုင္း အိပ္သြန္ဖာေမွာက္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနန္႕ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏သေကၤတျဖစ္ေတ ဆီမီးခြက္ကို မဲပီးကတ္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာၾကားလိုက္ပါေရလို႕ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတိကို အဂုပိုင္ စည္း႐ံုးေရးတရားေဟာခလီပါေရ။
ဆရာႀကီးသည္ ခ်မ္းအီးလွေရေဆာင္းရာသီမွာ ပုဆိုးပါးေခ်နန္႕ စစ္ေတြအက်ဥ္းေထာင္မွာ အလွဴးအလွိမ့္ခံယင္း (၁၉၉၀) ျပည့္ ၾသဂုတ္လ (၁၄) ရက္နိမွာ တိုင္းျပည္နန္႕လူမ်ိဳးအတြက္အသက္ပီး၍ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ လားခပါသည္။ ဖက္ခြက္တိ အဆိပ္ေကၽြးသတ္ျဖတ္ျခင္းကို ခံလားရပါသည္။ ဖက္ခြက္တိကို ကမၻာႀကီေကလဲ့ အခဲမႀကီလီကဲ့ ရခိုင္သားရို႔။ က်န္ရစ္သူမ်ားမွ ဆရာႀကီးအားသတိရလွ်က္ သွ်စ္ေသာင္းဘုရားရွိတြင္ အ႐ိုးဇာတီတဆူ တည္ထားကိုးကြယ္ထားပါေၾကာင္း စာရြီးကာဂုဏ္ျပဳလိုက္ရပါသည္။
အသ်င္ဣႏၵာစကၠ
ေဗဒင္ႏွင့္ သမိုင္းသုေတသီ
ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမိုင္း၀င္မိန္႔ခြန္းမ်ား (ေနာက္ဆံုးပိုင္း)
ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမိုင္း၀င္မိန္႔ခြန္းမ်ား (ေနာက္ဆံုးပိုင္း)
ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းမိန္႔ခြန္း အပိုင္း (၂)
ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းမိန္႔ခြန္း အပိုင္း (၂)
(ALD) နာယကႀကီးလည္းျဖစ္၊ ရခိုင္-ျမန္မာပ႑ိတ္ႀကီးလည္းျဖစ္ေသာ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမိုင္း၀င္မိန္႔ခြန္းမ်ား (ဒုတိယပိုင္း)
ထမင္းထုပ္ကိုျပလို႔ မိသားစုစားနီရစြာ၀မ္းသာၿပီးေက ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ေအာက္တြင္းသြင္းၿပီး စည္း႐ံုးနီကတ္ေတ။ ေကာင္းေကာင္းသတိထားကတ္ပါ။ ျပည္ဖ်က္လား။ တိုင္းဖ်က္လား။ ရခိုင္ျပည္ဖ်က္ဖို႔ၾကံနီကတ္ေတလားလို႔။ ကေကာင္းေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါေရ။ အဂု ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေရ လူမ်ိဳးစုတိနန္႕စုမိပါဗ်ာယ္။ ၀မ္းသာကတ္ပါ။ တန္းတူရဖို႕အေရးေဆာင္ရြက္ထားဗ်ာယ္။ ၀မ္းသာကတ္ပါ။ ကိုယ့္လူကိုကိုယ္ ျပဳစုကတ္ပါလို႕ တိုက္တြန္းလိုပါေရ။ (ကိုင္) ဘေဇာင္ပ်င္ဖို႕လဲ။ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ တပ္ေပါင္းစုဆိုၿပီးေက ေက်ာင္းသားေဂါင္းကို ေရာင္းၿပီးေက ရကၡိဳင္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕ ငါ႐ို႕ဖက္ပါေရဆိုၿပီးေက စာအုပ္တိထုတ္နီကတ္ပါေရ။ စစ္ေတြၿမိဳ႕က ရခိုင္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕က မခံမရပ္ႏိုင္လို႕ေျပာေရ။ ငါ႐ို႕မပါကိုး။ အကို႐ို႕ ဇာလုပ္ကတ္စြာလဲလို႕ ေျပာပါေရ။ ယင္းပိုင္ေရာင္းစားနီကတ္လို႕ ပုဏၰားကၽြန္းၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ၿပိဳလားခေရ။ ေအအခ်က္တိ ဇာလုပ္စြာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဥကၠဌႀကီးေျပာေရအတိုင္း စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ အလီလီ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာလည္း အလီလီ။ ေျမာက္ဦးမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ပါးကိုလာကတ္ေတ တခုပိုင္လည္း စည္း႐ံုးလို႕မရခပါ။ မရခစြာ အသူ႕လက္ညႇိဳးထိုးလို႕လဲ။ ရခုိင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ရခိုင္ျပည္ တစည္းတ႐ံုးတည္း အင္အားတခုတည္း လားဖို႕စြာကိုမရ။ ရခိုင္တမ်ဳိးသားလံုး၏အဖ်က္သမားဆိုၿပီးေက စာတန္းထုတ္ပါေရ။
ယင္းပိုင္ ေပါင္းစည္းလို႕မရေရအေၾကာင္းေျပာခါ ေပါင္းစည္းေရးကိစၥနန္႕ပတ္သက္လို႕ အစည္းအေ၀းခ်ခါ ဟုတ္စြာမဟုတ္စြာ မသိ။ မၾကားဖူးခါ ပါလားခစြာၿမိဳ႕တိဟိပါေရ။ ေပါက္ေတာၿမိဳ႕ပါလားေရ။ ေက်ာက္ျဖဴတျခမ္းပါလားေရ။ ယင္းသူ႐ို႕ေႏွာက္ယွက္လို႕။ အဂုယင္းသူ႐ို႕ေႏွာက္ယွက္စြာကိုလိုက္ၿပီး လုပ္နီရပါေရ။ စည္း႐ံုးေရးကိုပစ္ခလို႕ ဘေလာက္ေနာက္က်ပါလဲ။ လပိုင္းဟိပါဗ်ာ။ ထိုတရက္နိက စစ္ေတြ ရခုိင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က စာရြက္ေခ်တရြက္ထုတ္လိုက္ၿပီးမွ အရွက္ရလို႔ ငိုသူငို ရယ္သူရယ္ ျဖစ္လားခပါေရ။ ဘေလာက္ေႏွာက္ယွက္ပါေရလဲ။ စာရြက္ထုတ္ရေအာင္ထိျဖစ္လားပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခုိင္သားတိထဲက ကၽြန္ေတာ္တနားက လူဦးေရျပခေရပိုင္ ေဒဖက္ကက်န္ရစ္ေတ လူဦးေရ (၁) သန္း (၂) သန္းမ်ေလာက္နန္႕ လားရဖို႕စြာပါ။ အားလံုးညီၫြတ္ႏိုင္မွ ျဖစ္ပါဖို႕။ သွ်မ္းမွာ (၆၂) နီရာရစြာ အၿပိဳင္အဆိုင္ဆိုေက (၂) လီတိုး။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုေက (တစည) (၆၂) နီရာ၊ သွ်မ္း (၆၂) နီရာ (၁၂၄) နီရာလားရပါဖို႕။ (၁၂၈) နီရာေလာက္ရာ၀င္ပါေရ။ ယင္းပိုင္စြာမွာ (၂၆) နီရာမွ (၁၅၅) ေယာက္။ (ရခိုင္သား႐ူးလာ) လို႕မိန္းစရာ ဟိပါေရ။ လူမ်ဳိးစုတိက ရယ္နီပါဗ်ာ။ ဘေဇာင္စြာလဲဥကၠဌႀကီး ရွက္ေတ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွက္ပါေရ။ တခါတခါ တိုင္ပင္ပါေရ။ (ငါ႐ို႕လုပ္စြာမွားဗ်ာယ္ဟန္) လို႕။ ကိုယ္စြာကိုယ္ လက္ကိုင္မရကား။ (ရခိုင္သားအ႐ူးတိကို) လို႕ စဥ္းစားကတ္ပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္နန္႕တကြ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခုိင္သားတိအားလံုး ပါေရလို႕မွတ္ပါ။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕မရသိမ့္ေကလည္း သည္းခံလို႕နီရဖို႕လားဆိုခါ မနီပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဓိဌာန္ခ်က္နန္႕ သီေအာင္လုပ္ပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ (၁) လနန္႕ (၁၀) ရက္ေလာက္ ကုလားတန္တ႐ိုး၊ ၿပိန္းေခ်ာင္းတ႐ိုးတက္ေက မတန္႕ခပါ။ ထိုၿမိဳ႕ေဒၿမိဳ႕က အကူေတာင္းလို႕ ပုဏၰားကၽန္းမွာ ကူခရပါေရ။ ပိုးရီျပင္ကလာစြာပါ၊ မိုးရြာေက ထီးေဆာင္းလို႕။ ဆိုေရခါ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ စိတ္မပ်က္ကတ္ပါကဲ့။ ရေရပိုင္ တတ္ႏိုင္သည့္လမ္းေၾကာင္းက ၀င္ၿပီးနီပါ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာင္ျခမ္းနန္႕ ေျမာက္ျခမ္းမွာ (၄) ေသာင္းေက်ာ္ထိ ဟိပါေရ။ မဲဆႏၵသ်င္ (၂) ေသာင္းေက်ာ္ရေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ႏိုင္ပါဖို႕။ အျခားသူတိ ခြဲခ်င္ပိုင္ခြဲလီ (၂) ေသာင္း (၅) ေထာင္ရေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕လက္ခုပ္တီးလို႕ ကကတ္ဖိ။ ယင္းအႀကံကို ပီးလိုပါေရ။ ထိုင္မနီကတ္ပါကဲ့။
ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အားလံုး က်ီလားပါယာ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕ကို ၀င္လိုက္ေက ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ ေကာင္းေကာင္း ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါေရ။ ကုလားရလားဖို႕ပ်င္ခါ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕အတြက္ မီးပိုင္ပူၿပီးေက လူႀကီးရြယ္တူ (၁၅၀) ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕နန္႕တြဲၿပီးလိုက္ပါေရ။ လူလတ္တိ၊ လူငယ္တိ အားလံုးတြဲၿပီးေက ေဖသာဟိေရ ဆီစက္ပိုင္သွ်င္တိ၊ စက္႐ံုပိုင္သွ်င္တိ တေယာက္တေယာက္ကို (၅) ေထာင္၊ (၆) ေထာင္ထည့္ၿပီးေက လုပ္လိုက္လို႕ အျဗင္းေအာင္လားခပါေရ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာပိုင္ (၅၀၀) မလွဴ၀ံ့၊ (၁၀၀၀) မလွဴ၀ံ့ေက ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕က်ပါေရ။ က်ေက ဆင္းပါယာ။ တခ်ိန္တည္းနန္႕ ပိုင္းျဖတ္နီကတ္ပါေရ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက ရြာတိုင္းရြာတိုင္းမွာ ထိုးႏွက္ခ်က္တိ ျပည့္လားခေရအတြက္ စည္း႐ံုးေရးဆိုင္ရာမွာ ကိုယ့္ဖဲသာနန္႕ကိုယ္ လိုက္နီရေရ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေရ လွဴဖို႕သူမဟိေက စည္း႐ံုးေရလူမွာ တာ၀န္မဟိပါ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သားတိမွာ တာ၀န္ဟိေရလို႕ မွတ္လီပါကတ္။ ကနိ ဖြင့္လို႕ေျပာပါေရ။ အမ်ိဳးဘာသာအတြက္ ေအပိုင္လုပ္လို႕လဲမရလိုက္ေက ျပည္ပ်က္ဖို႕၊ အမ်ား ႏွစ္ (၂၀) မၾကာပါဗ်ာယ္။ အကုန္သူတိ နက္ဖန္ခါ တတုတ္ကုန္ဖို႕စြာ မွတ္လီပါ။ ျပည္ကိုတည္ေထာင္လို႕ မရလိုက္ေက ေျပာစြာပါ။ အဂုဇာလဲ။ စည္း႐ံုးေရး။ စည္း႐ံုးေရးမွာ ဇာလဲ။ တန္းတူညီမ်ေရးနန္႕ေျပာလို႕ စည္း႐ံုးရပါေရ။ တန္းတူညီမ်ေရးကို နက္ဖန္ခါ အစိုးရမွာ ဖြဲ႕စည္းလားဖို႕။ မရေက အရာ (၂၅) ႏွစ္ေတာင္မကသိမ့္လို႕ ႏွစ္ (၅၀) ခံဗ်ာလို႕မွတ္လီ။ ေနာက္ကုန္းမွာ ဖျဖဳတ္ရီ ထနီဗ်ာ။ သံခြါရာ အရာလည္း ခံခ်င္ကတ္သိမ့္ေရ။ (ငါ့အိမ္သားလြတ္ေကက်ီ။ ျပည္သူကုိ ႏွိပ္စက္ေက စက္ပတ္စီ) ဆိုစြာ ဇာပုိင္စြာအမ်ဳိးလဲ။ ရခုိင္ပင္ဟုတ္သိမ့္ယင့္လားလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာစြာပါ။ တန္းတူရေရးကုိ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဥကၠႀကီး အႀကံပီးခ်က္အရ ရခုိင္က အႀကံပီးခ်က္အရ၊ အားလံုးတူညီထားပါဗ်ာ၊။ လူမ်ဳိးမ်ားထဲမွာ ျမန္မာတမ်ဳိးကိုပယ္ေက က်န္လူမ်ဳိးစုတိေရ ဆင္းရဲခံဖက္ ႏွိပ္စက္ခံဖက္ျဖစ္လုိ႕ ကနိ စု႐ံုးဗ်ာ အင္အားစုတခု ျဖစ္နီပါဗ်ာယ္။
လူမ်ဳိးစုထဲမွာ လူမ်ဳိးေခ်တိ ဟိပါေရ။ ကခ်င္မွာ (၃၇) မ်ဳိးေလာက္ဟိပါေရ။ သွ်မ္းမွာလည္း (၃၀) ေက်ာ္ဟိပါေရ။ ကရင္မွာလည္း ယင္းပုိင္ပါ၊ ကြဲဖို႕ဆိုေက ယင္းလူမ်ဳိးစုတိစြာ ဘာသာမတူ။ အ၀တ္မတူ။ ကြဲဖုိ႕သင့္ပါေရ။ အဂု ႏွစ္ဖြဲ႕မဟိပါ၊ ဇူမီးခ်င္းနန္႕ ေတာင္ေပၚခ်င္းစြာ အမ်ဳိးမတူ။ စကားမတူ၊ သို႕ေသာ္ တဖြဲ႕တည္းပါ။ ဇူမီးခ်င္းလည္းခ်င္း။ ေတာင္ေပၚခ်င္းလည္းခ်င္း။ သို႕ေသာ္ ခ်င္းျပည္ကုိ (တ-စ-ည) မ၀င္၀့ံပါ။ အနည္းငယ္မွ်ရာ ၀င္၀့ံပါေရ။ ခုိင္စြာ တပ္ေကာင္းစြာကုိျမင္လို႕ မ၀င္၀ံပါ။ ခ်င္းမွာ ေအာင္ၿပီးသားပါ။ အနီအထားေကာင္းပါေရ။ ေဒလူမ်ဳိးစုထဲမွာ ခ်င္းအေတာ္ဆံုးပါ။ တနားက ဥကၠဌႀကီးေျပာခေရ ေနာက္မြန္။ ကခ်င္၊ သွ်မ္း၊ အားလံုးေတာ္ပါေရ။ ေအရခုိင္လူမ်ဳိးစုေရ ဇာျဖစ္နီလဲ။ ကၽြန္သက္ရွည္လို႕ ကၽြန္စိတ္၀င္နီေရ။ ေျပာင့္ေျပာင့္ေျပာဖို႕ဆိုေက ေအလူတိအျပစ္ မဟုတ္ပါ။ (၁၁၄၆) ခု ရခုိင္ျပည္ႀကီးပ်က္ၿပိဳကတည္းကပင္ ေအနိအထိ (၂၀၅) ႏွစ္တုိင္တုိင္ ကၽြန္စိတ္ေပါက္နီေရရခုိင္သားသည္၄င္း၊။ လြတ္လပ္ေရးရလို႕ လြတ္လပ္ေရးအရသာ မခံစားရေရ (၄၂) ႏွစ္ကာလအတြင္း ရခုိင္သားသည္၄င္း၊ အျမတ္ (၂) ခုထြက္ပါေရ။ ဇာအျမတ္လဲ။ (တစ္) ေၾကာက္စြာနန္႕ (ႏွစ္) မြဲစြာ (၂) ခု အျမတ္ထြက္ေတမွတ္ပါ။
အရာ ေအအမြီကိုယူဖို႕ဆိုေက ေအအတုိင္းထိုင္နီကတ္ပါဖိ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ေရ ဇာပုိင္စည္း႐ံုးလားရဖို႕လဲ။ တန္းတူေရးကုိ လူမ်ဳိး (၁၉) မ်ဳိးသေဘာတူလို႕ ခ်ၿပီးဆြဲထားပါဗ်ာ။ ဇာအခါတင္ဖို႕လဲ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ အဂ ုဇာပုိင္ထင္ျမင္ကတ္ေတလဲဆိုေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕က တျခားတျခားေသာ အဖြဲ႕အစည္း႐ို႕သည္ သိလ်က္နန္႕မုိက္နီစြာတမ်ဳိး။ သိလ်က္နန္႕ ကုိယ္လူႀကီးျဖစ္ၿပီးေက ကိုယ့္မိသားစု ထမင္းတဆုပ္စားရေက က်ီဗ်ာဆိုေရ ပါတီတိပါပါေရ။ ယင္းခ်က္က ဇာခါလဲဆိုေက အယင္ (ဖဆပလ) ပါတီ ပါလီမာန္မွာအမတ္ျဖစ္ၿပီးေက တက္ေဆြးေႏြးခီရဖို႕ပုိင္ အလားတူထင္လို႕ပါ။
ယေလာက္ထိ အထင္ေသးေသာရခုိင္လူမ်ဳိးသည္ ဇာပုိင္လူမ်ဳိးလဲ။ ကနိ ယင္းမ်ဳိး အနီအထားမဟုတ္ပါ။ မဟုတ္ေၾကာင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါမည္။ ရခုိင္ျပည္ႀကီးသည္ တုိင္းႀကီး (၁၂) တုိင္း၊ ၀တီ (၇) ရပ္နန္႕ ဖြဲ႕စည္းလာေရ ရကၡပူရႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ အရွိေတာင္အာသွ်မွာ ႏွစ္ေပါင္းငါးေထာင္တိတိ ႀကီးမားနီခေရႏုိင္ငံႀကီးပါ။ ကနိဇာျဖစ္လုိ႕ ခြီးျဖစ္လားခေရလဲ။ ေအပုိင္သစၥာေဖာက္တိေၾကာင့္။ ရခုိင္ျပည္ႀကီး ခြီးျဖစ္လားခပါေရ။
ေအကႏၱ ဇာပုိင္ခြီးျဖစ္လားခေရလဲဆိုစြာ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၿပီး ၀တၳဳေျပာျပပါဖို႕။ ရခုိင္ျပည္ႀကီးပ်က္ၿပီးသည္ေနာက္ အသူပုိင္ေရလဲ။ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ အႏွစ္ (၄၀) ပိုင္ပါေရ။ စစ္အာဏာနန္႕အုပ္ခ်ဳပ္လားခေရအတြက္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ေမာ္ၾကည့္ဖို႕ မရ။ ေနာက္ အဂၤလိပ္သိမ္းလာလတ္ေတ။ အႏွစ္ (၁၁၂) ႏွစ္ပုိင္ေရ။ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမအာသ်နီ၀န္း အလင္းေရာင္ျပလုိက္လို႕ တုိင္းျပည္ႀကီးလြတ္လပ္လားခေရ။ လြတ္လပ္ၿပီးသည့္ေနာက္ (ဖဆပလ) အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဖြဲ႕ေရ။ မဖြဲ႕ခင္မွာ အဂၤလိပ္အစုိးရလက္ထက္ခါ ေအမွာေရာက္ဟိနီေရထဲက အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ဟိေရ လူႀကီးတိသိပါလိမ့္မည္။ (၉၁) ဌာနနန္႕ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုိ႕ တခုလဲ ရခုိင္သားေကာင္းစားဖို႕စြာမပါ။ အႏွစ္ (၁၁၂) ႏွစ္ခံခပါေရ။ သို႕ေသာ္ ကုိင္တြယ္ပံုသည္ ညွင္းပမ္းလို႕မအုပ္ခ်ဳပ္။ ေလ်ာ့ၿပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေတအတြက္ အစာ၀ေရ၀က္ပုိင္ ေပ်ာ္ပါေရ။ (၁၁၂) ႏွစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုသည္ (၉၁) ဌာနနန္႕ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေရးႀကီးစြာတခုလည္းမပါေကလဲ့ လြတ္လပ္စြာ စပါးတိေရာင္းခ်ႏုိင္ေရအတြက္ ဖဲသာတျပားတခ်ပ္ခ်မ္းသာလုိ႕ ေက်းဇုသ်င္လုိ႕ ေျပာဖို႔က်ပါေရ။ ယင္းပုိင္ ဘ၀က နီမ၀င္ႏုိင္ငံျဖစ္ေတ အဂၤလိပ္မင္းႏုိင္ငံအစုိးရကို အိႏၵိယျပည္က သန္းေပါင္းေထာင္ကိုခ်ီလုိ႕ ဟိေရ။ ပညာဟိအေပါင္းလည္းဟိေရ။ မေျပာ၀ံ့။ ထိုဖက္က ဂ်ပန္ျပည္မေျပာ၀ံ့။ ေအဖက္က ကမၻာမွာ လူဦးေရအမ်ားဆံုး တ႐ုတ္ျပည္ႀကီး မေျပာ၀ံ့။ ျမန္မာျပည္ မေျပာ၀ံ့။ ယေလာက္ထဲမွာ ရခိုင္မသားထဲက မြီးလာေရ အာဇာနီပုဂၢဳိလ္ႀကီး ဦးဥတၱမေပၚလာပါေရ။
ယင္းအခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာဘုရင္ခံမင္းႀကီးသည္ မစၥတာကရက္ေဒါက္ပါ။ ကရက္ေဒါက္လြန္ၿပီးမွ လြတ္လပ္ေရးရခါ (ဆာကုိပတၱလာ) လက္ထက္မွာရစြာပါ။ ကရက္ေဒါက္လက္ထက္မွာ မစၥတာကရက္ေဒါက္ကို ေမာ္မၾကည့္၀ံ့ကတ္။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အရြယ္ေလာက္ဟိေရ ေအပုဂၢိဳလ္႐ို႕သိပါလိမ့္မည္။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ ၿမိဴ႕ပုိင္ေခ်တေယာက္ ရွိကျဖတ္သန္းလားေကေတာင္က (ရွိခုိးပါေရအသ်င္ဘုရား) လုိ႕ ရွိခိုးနီရေရအခ်ိန္ပါ။ ေလ်ာက္လႊာမွာလည္း (သနားခံရွိခိုးေလ်ာက္ထားအပ္ပါ၏) လို႕ ရြီးရေရအခ်ိန္ပါ။ ယင္းပုိင္အခ်ိန္မ်ဳိးမွာမွ ရခုိင္အာဇာနီ အာသ်နီ၀န္းဆရာေတာ္ဦးဥတၱမက မစၥတာကရက္ေဒါက္ကုိ (ကရက္ေဒါက္မင္းထြက္လားလီ) လို႕ ႏွင္ပါေရ။ ကမၻာမွာ နာမည္တထြက္ႀကီး ထိုးတက္လားခပါေရ။ ယင္းအေၾကာင္းနန္႕ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ စည္း႐ံုးလုိက္ေတခါ အိႏၵိယမဟာသပအသင္းႀကီးမွာ ဥကၠဌနာယကျဖစ္ပါေရ။ ေနာက္ ဂ်ပန္ျပည္၊ တိုက်ဳိမွာ ဥကၠဌနာယကျဖစ္ပါေရ။ ထိုနည္းတူ တ႐ုတ္ျပည္ကေဂါင္းေဆာင္ႀကီးဆြန္ယက္ဆင္ေခၚလို႕ လားခီပါေရ။ အာသ်နီ၀န္းႀကီး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ၏အျမင္ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါမည္။ ရခုိင္ျပည္ လူတသန္းေခ်ဟိစြာက ငါရခုိင္သားျဖစ္ယင့္သားနန္႕ ဦးေဆာင္လုိက္ေက ကႄကြတ္ႀကီးခ်ဳိးပစ္လုိက္ဖို႕ဗ်ာ။ ေအအခ်က္သည္ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္မွ ျဖစ္ဖို႕ဆိုၿပီးေက အာသွ်တုိက္တတုိက္လံုးကုိစုေပါင္းၿပီး အလင္းေရာင္ျပခေရအတြက္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသည္ (အာသွ်နီ၀န္း) ဟူေသာစကားကုိ ရခပါေရ။
ကနိရခုိင္သားတိမသိ။ ေက်းဇူးမသိေရအတြက္ အဖကိုပုန္ကန္လုိ႕ အဂုပုိင္ဆင္းရဲနီေရလုိ႕မွတ္။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမတရားေဟာေရခါ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ ေရႊေပါင္ခံေရ။ ေငြခ်ီးစားေရ။ လယ္ငွားစားေရ။ စပါးစုိက္ေတ။ စားနီရေရခါ လူတိစြာ ႏုိင္ငံေရးကိုစိတ္မ၀င္စားေရအျပင္ ဇာေျပာလဲ။ (ဘုန္းႀကီးဆုိ၀ါ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေတ) လို႕ဆိုခါ ဆရာေတာ္ဆြမ္းခံလို႕ဆြမ္းမရ။ ရခုိင္သားတိ ရခုိင္သမတိစြာ ယင္းပိုင္ ပုန္ကန္ခလီေရအတြက္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမေရ ရခုိင္ျပည္ကုိစြန္႕လုိ႕ တခါတည္းနန္႕ အိႏၵိယျပည္ႀကီးနန္႕ ဂ်ပန္ျပည္မွာနီလီစြာ ေနာက္ျမန္မာျပည္မွာနီပါေရ။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းအတၳဳပၸတၱိ သိန္းေဖျမင့္ရြီးေရစာအုပ္ကို ၾကည့္ပါလီ။ ယင္းစာအုပ္မွာ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကုိ ခြီးပုိင္ရြီးထားပါေရ။ ဇာျဖစ္ပါလို႕လဲ။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသည္ အာသ်တုိက္ကုိစိုးခလို႕ အဂၤလန္တုိင္းျပည္မွာ ဟုမၼရူးကိုေတာင္းဖို႕လားခီေရ ဦးဘေဖ၊ ဦးရွိန္တည္းဟူေသာ (၂) ေယာက္။ ေအဦးဥတၱမတရားေၾကာင့္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း သခင္ပါတီကိုထူေထာင္ေရ။ ျမန္မာျပည္ႀကီးမွာ သခင္လို႕ေပၚလီေရ။ အသူ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္လဲ။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမေက်းဇူးေၾကာင့္။ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကုိ မႏၱေလးအစည္းအ႐ံုးတခုကို ဖိတ္ေတဆိုခါ ကမၻာနန္႕အေရးႀကီးေရ ကမၻာ့မွာညီလာခံႀကီး တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏၵိယျပည္ႀကီး သံုးျပည္မွာ အိႏၵိယမဟာသဗအသင္းႀကီးက ဖိတ္ထားစြာယင္လို႕ လားခီေရအတြက္ေၾကာင့္ (ငါ႐ို႕ကိုအေရးမစုိက္) ဆိုၿပီးေက ခြီးပိုင္ရြီးထားပါေရ။ ဟုတ္ဖို႕လားမွန္ဖို႕လား ၾကည့္ကတ္ပါလီတခ်က္။ ေနာက္ဆံုး ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္လာလတ္ေတခါ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကို အေရးမစုိက္သည့္အျပင္ တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕လူတိ ယွဥ္းကပ္ပလုိက္စြာမွာ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ႐ူးလားခပါေရ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ နပ်ိဳးသီးခြံေကာက္စားလို႕။ ဆီးလိပ္ပုိင္းေကာက္စားလို႕။ ေနာက္ဆံုး ေညာင္တံုးတုိက္မွာ ကြယ္လြန္လားပါေရ။ သတိထား။ ယင္းအတြက္ ေအေလာက္ ေက်းဇူးသ်င္ႀကီးဖြင့္ခလို႕ ကနိျမန္မာျပည္ႀကီးလြတ္လပ္ေရးရနီစြာ။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ႐ုပ္ထုသည္ ကမၻာေပၚမွာတက္လို႕မဟိ။ ဦး၀ိစာရကေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားေနာက္က ဟိလီပါယင့္။ သို႕ေသာ္ ရခုိင္သားတိ ယင္းအခ်က္တိကုိ မသိလုိက္ေက အာသ်တုိက္ကုိအလင္းေရာင္ပီးခေရဆရာေတာ္ကုိ အိႏၵိယကထုတ္ေတ အိႏၵိယသမုိင္းႀကီးမွာ အဂၤလိပ္ဘာသာနန္႕ထုတ္ေတစာအုပ္မွာ ရြီးထားပါေရ။ ဇာရြီးထားေလ။ ဘုရား႐ုပ္ေတာ္ပုိင္ ရြီးထားပါေရ (The Light of Asia) (အာသွ်တုိက္ အလင္းေရာင္) လို႕ ရြီးထားပါေရ။
ကနိ ရခုိင္သား႐ို႕ေရ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အဖမဟိလို႕ ေအပိုင္ခံနီရေရ။ (ငါ႐ို႕၏ ကမၻာကိုေဂါင္းေဆာင္ၿပီး ဖခင္ျပဳလားခေရ ရခုိင့္ေဂါင္းေဆာင္ႀကီးကုိ ေအနိ မမိျခင္းအားျဖင့္ ငါ႐ို႕သည္ေအာင္ျမင္အံ့) ဟူ၍ ပထမဆံုး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကုိ ဂါရ၀ျပဳကတ္ပါ။ ေက်နပ္ကတ္ပါ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာက်ခါ ေအအခ်က္ကို လြမ္းလြမ္းဆြီးဆြီး ေတးျခင္းေခ်တပုဒ္ (၃) မိနစ္၊ (၃) စကၠန္႕ေလာက္လုပ္ၿပီးေက ဖြင့္ခပါေရ။ (အိုအသွ်င္၊ ေက်းဇူးေတာ္အသ်င္ဦးဥတၱမ ရခုိင္သူရခုိင္သား႐ို႕၏ၿမီးငယ္ျမစ္ငယ္႐ို႕ကုိ အဂုအခါ ဇာဘံုဘ၀မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တခ်က္ေခ်လာၿပီး ၾကည့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ဦးခ်ပါ၏) လုိ႕ ဦးခ်ခပါေရ။ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမအ႐ုပ္နန္႕တကြ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဦးခ်စြာပါ။
(ဒုတိယပုိင္းၿပီး၏)
ဆရာႀကီးသည္ မိန္းခြန္းေဟာေျပာရာ၌ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကဲ့သို႕ မေၾကာက္မရြံ႕ ျပတ္ျပတ္သားသား၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဟာေျပာတတ္သျဖင့္ (တစည) ပါတီမွ သူရဦးေစာျဖဴ၊ ဦးညီညီလြင္႐ို႕သည္ သက္သီခံပစၥည္းမ်ားနန္႕အတူ ျမန္မာတုိင္းမွဴးထံမွာလည္းေကာင္း၊ န၀တအႀကီးအကဲ႐ို႕ထံမွာလည္းေကာင္း အေရးယူဖမ္းဆီးရန္ လားေရာက္တုိင္ၾကားၾကေသာေၾကာင့္ စစ္ေတြအက်ဥ္းေထာင္၌ ဤသို႕ မသီသင့္ဘဲ လ်င္ျမန္စြာသီဆံုးလားရျခင္းျဖစ္ပါေရ။ ဆရာႀကီးအား စာရြီးသူ ဤသို႕ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။
အသ်င္ဣႏၵာစကၠ
(ေဗဒင္ႏွင့္သမုိင္းသုေတသီ)
(ရခိုင္ျပည္လြတ္လပ္ေရးစာေစာင္မွ)
(ALD) နာယကႀကီးလည္းျဖစ္၊ ရခိုင္-ျမန္မာပ႑ိတ္ႀကီးလည္းျဖစ္ေသာ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမိုင္း၀င္မိန္႔ခြန္းမ်ား (ဒုတိယပိုင္း)
ထမင္းထုပ္ကိုျပလို႔ မိသားစုစားနီရစြာ၀မ္းသာၿပီးေက ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ေအာက္တြင္းသြင္းၿပီး စည္း႐ံုးနီကတ္ေတ။ ေကာင္းေကာင္းသတိထားကတ္ပါ။ ျပည္ဖ်က္လား။ တိုင္းဖ်က္လား။ ရခိုင္ျပည္ဖ်က္ဖို႔ၾကံနီကတ္ေတလားလို႔။ ကေကာင္းေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါေရ။ အဂု ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေရ လူမ်ိဳးစုတိနန္႕စုမိပါဗ်ာယ္။ ၀မ္းသာကတ္ပါ။ တန္းတူရဖို႕အေရးေဆာင္ရြက္ထားဗ်ာယ္။ ၀မ္းသာကတ္ပါ။ ကိုယ့္လူကိုကိုယ္ ျပဳစုကတ္ပါလို႕ တိုက္တြန္းလိုပါေရ။ (ကိုင္) ဘေဇာင္ပ်င္ဖို႕လဲ။ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ တပ္ေပါင္းစုဆိုၿပီးေက ေက်ာင္းသားေဂါင္းကို ေရာင္းၿပီးေက ရကၡိဳင္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕ ငါ႐ို႕ဖက္ပါေရဆိုၿပီးေက စာအုပ္တိထုတ္နီကတ္ပါေရ။ စစ္ေတြၿမိဳ႕က ရခိုင္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕က မခံမရပ္ႏိုင္လို႕ေျပာေရ။ ငါ႐ို႕မပါကိုး။ အကို႐ို႕ ဇာလုပ္ကတ္စြာလဲလို႕ ေျပာပါေရ။ ယင္းပိုင္ေရာင္းစားနီကတ္လို႕ ပုဏၰားကၽြန္းၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ၿပိဳလားခေရ။ ေအအခ်က္တိ ဇာလုပ္စြာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဥကၠဌႀကီးေျပာေရအတိုင္း စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ အလီလီ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာလည္း အလီလီ။ ေျမာက္ဦးမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ပါးကိုလာကတ္ေတ တခုပိုင္လည္း စည္း႐ံုးလို႕မရခပါ။ မရခစြာ အသူ႕လက္ညႇိဳးထိုးလို႕လဲ။ ရခုိင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ရခိုင္ျပည္ တစည္းတ႐ံုးတည္း အင္အားတခုတည္း လားဖို႕စြာကိုမရ။ ရခိုင္တမ်ဳိးသားလံုး၏အဖ်က္သမားဆိုၿပီးေက စာတန္းထုတ္ပါေရ။
ယင္းပိုင္ ေပါင္းစည္းလို႕မရေရအေၾကာင္းေျပာခါ ေပါင္းစည္းေရးကိစၥနန္႕ပတ္သက္လို႕ အစည္းအေ၀းခ်ခါ ဟုတ္စြာမဟုတ္စြာ မသိ။ မၾကားဖူးခါ ပါလားခစြာၿမိဳ႕တိဟိပါေရ။ ေပါက္ေတာၿမိဳ႕ပါလားေရ။ ေက်ာက္ျဖဴတျခမ္းပါလားေရ။ ယင္းသူ႐ို႕ေႏွာက္ယွက္လို႕။ အဂုယင္းသူ႐ို႕ေႏွာက္ယွက္စြာကိုလိုက္ၿပီး လုပ္နီရပါေရ။ စည္း႐ံုးေရးကိုပစ္ခလို႕ ဘေလာက္ေနာက္က်ပါလဲ။ လပိုင္းဟိပါဗ်ာ။ ထိုတရက္နိက စစ္ေတြ ရခုိင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က စာရြက္ေခ်တရြက္ထုတ္လိုက္ၿပီးမွ အရွက္ရလို႔ ငိုသူငို ရယ္သူရယ္ ျဖစ္လားခပါေရ။ ဘေလာက္ေႏွာက္ယွက္ပါေရလဲ။ စာရြက္ထုတ္ရေအာင္ထိျဖစ္လားပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခုိင္သားတိထဲက ကၽြန္ေတာ္တနားက လူဦးေရျပခေရပိုင္ ေဒဖက္ကက်န္ရစ္ေတ လူဦးေရ (၁) သန္း (၂) သန္းမ်ေလာက္နန္႕ လားရဖို႕စြာပါ။ အားလံုးညီၫြတ္ႏိုင္မွ ျဖစ္ပါဖို႕။ သွ်မ္းမွာ (၆၂) နီရာရစြာ အၿပိဳင္အဆိုင္ဆိုေက (၂) လီတိုး။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုေက (တစည) (၆၂) နီရာ၊ သွ်မ္း (၆၂) နီရာ (၁၂၄) နီရာလားရပါဖို႕။ (၁၂၈) နီရာေလာက္ရာ၀င္ပါေရ။ ယင္းပိုင္စြာမွာ (၂၆) နီရာမွ (၁၅၅) ေယာက္။ (ရခိုင္သား႐ူးလာ) လို႕မိန္းစရာ ဟိပါေရ။ လူမ်ဳိးစုတိက ရယ္နီပါဗ်ာ။ ဘေဇာင္စြာလဲဥကၠဌႀကီး ရွက္ေတ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွက္ပါေရ။ တခါတခါ တိုင္ပင္ပါေရ။ (ငါ႐ို႕လုပ္စြာမွားဗ်ာယ္ဟန္) လို႕။ ကိုယ္စြာကိုယ္ လက္ကိုင္မရကား။ (ရခိုင္သားအ႐ူးတိကို) လို႕ စဥ္းစားကတ္ပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္နန္႕တကြ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခုိင္သားတိအားလံုး ပါေရလို႕မွတ္ပါ။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕မရသိမ့္ေကလည္း သည္းခံလို႕နီရဖို႕လားဆိုခါ မနီပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဓိဌာန္ခ်က္နန္႕ သီေအာင္လုပ္ပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ (၁) လနန္႕ (၁၀) ရက္ေလာက္ ကုလားတန္တ႐ိုး၊ ၿပိန္းေခ်ာင္းတ႐ိုးတက္ေက မတန္႕ခပါ။ ထိုၿမိဳ႕ေဒၿမိဳ႕က အကူေတာင္းလို႕ ပုဏၰားကၽန္းမွာ ကူခရပါေရ။ ပိုးရီျပင္ကလာစြာပါ၊ မိုးရြာေက ထီးေဆာင္းလို႕။ ဆိုေရခါ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ စိတ္မပ်က္ကတ္ပါကဲ့။ ရေရပိုင္ တတ္ႏိုင္သည့္လမ္းေၾကာင္းက ၀င္ၿပီးနီပါ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာင္ျခမ္းနန္႕ ေျမာက္ျခမ္းမွာ (၄) ေသာင္းေက်ာ္ထိ ဟိပါေရ။ မဲဆႏၵသ်င္ (၂) ေသာင္းေက်ာ္ရေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ႏိုင္ပါဖို႕။ အျခားသူတိ ခြဲခ်င္ပိုင္ခြဲလီ (၂) ေသာင္း (၅) ေထာင္ရေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕လက္ခုပ္တီးလို႕ ကကတ္ဖိ။ ယင္းအႀကံကို ပီးလိုပါေရ။ ထိုင္မနီကတ္ပါကဲ့။
ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အားလံုး က်ီလားပါယာ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕ကို ၀င္လိုက္ေက ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ ေကာင္းေကာင္း ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါေရ။ ကုလားရလားဖို႕ပ်င္ခါ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕အတြက္ မီးပိုင္ပူၿပီးေက လူႀကီးရြယ္တူ (၁၅၀) ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕နန္႕တြဲၿပီးလိုက္ပါေရ။ လူလတ္တိ၊ လူငယ္တိ အားလံုးတြဲၿပီးေက ေဖသာဟိေရ ဆီစက္ပိုင္သွ်င္တိ၊ စက္႐ံုပိုင္သွ်င္တိ တေယာက္တေယာက္ကို (၅) ေထာင္၊ (၆) ေထာင္ထည့္ၿပီးေက လုပ္လိုက္လို႕ အျဗင္းေအာင္လားခပါေရ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာပိုင္ (၅၀၀) မလွဴ၀ံ့၊ (၁၀၀၀) မလွဴ၀ံ့ေက ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕က်ပါေရ။ က်ေက ဆင္းပါယာ။ တခ်ိန္တည္းနန္႕ ပိုင္းျဖတ္နီကတ္ပါေရ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက ရြာတိုင္းရြာတိုင္းမွာ ထိုးႏွက္ခ်က္တိ ျပည့္လားခေရအတြက္ စည္း႐ံုးေရးဆိုင္ရာမွာ ကိုယ့္ဖဲသာနန္႕ကိုယ္ လိုက္နီရေရ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေရ လွဴဖို႕သူမဟိေက စည္း႐ံုးေရလူမွာ တာ၀န္မဟိပါ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သားတိမွာ တာ၀န္ဟိေရလို႕ မွတ္လီပါကတ္။ ကနိ ဖြင့္လို႕ေျပာပါေရ။ အမ်ိဳးဘာသာအတြက္ ေအပိုင္လုပ္လို႕လဲမရလိုက္ေက ျပည္ပ်က္ဖို႕၊ အမ်ား ႏွစ္ (၂၀) မၾကာပါဗ်ာယ္။ အကုန္သူတိ နက္ဖန္ခါ တတုတ္ကုန္ဖို႕စြာ မွတ္လီပါ။ ျပည္ကိုတည္ေထာင္လို႕ မရလိုက္ေက ေျပာစြာပါ။ အဂုဇာလဲ။ စည္း႐ံုးေရး။ စည္း႐ံုးေရးမွာ ဇာလဲ။ တန္းတူညီမ်ေရးနန္႕ေျပာလို႕ စည္း႐ံုးရပါေရ။ တန္းတူညီမ်ေရးကို နက္ဖန္ခါ အစိုးရမွာ ဖြဲ႕စည္းလားဖို႕။ မရေက အရာ (၂၅) ႏွစ္ေတာင္မကသိမ့္လို႕ ႏွစ္ (၅၀) ခံဗ်ာလို႕မွတ္လီ။ ေနာက္ကုန္းမွာ ဖျဖဳတ္ရီ ထနီဗ်ာ။ သံခြါရာ အရာလည္း ခံခ်င္ကတ္သိမ့္ေရ။ (ငါ့အိမ္သားလြတ္ေကက်ီ။ ျပည္သူကုိ ႏွိပ္စက္ေက စက္ပတ္စီ) ဆိုစြာ ဇာပုိင္စြာအမ်ဳိးလဲ။ ရခုိင္ပင္ဟုတ္သိမ့္ယင့္လားလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာစြာပါ။ တန္းတူရေရးကုိ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဥကၠႀကီး အႀကံပီးခ်က္အရ ရခုိင္က အႀကံပီးခ်က္အရ၊ အားလံုးတူညီထားပါဗ်ာ၊။ လူမ်ဳိးမ်ားထဲမွာ ျမန္မာတမ်ဳိးကိုပယ္ေက က်န္လူမ်ဳိးစုတိေရ ဆင္းရဲခံဖက္ ႏွိပ္စက္ခံဖက္ျဖစ္လုိ႕ ကနိ စု႐ံုးဗ်ာ အင္အားစုတခု ျဖစ္နီပါဗ်ာယ္။
လူမ်ဳိးစုထဲမွာ လူမ်ဳိးေခ်တိ ဟိပါေရ။ ကခ်င္မွာ (၃၇) မ်ဳိးေလာက္ဟိပါေရ။ သွ်မ္းမွာလည္း (၃၀) ေက်ာ္ဟိပါေရ။ ကရင္မွာလည္း ယင္းပုိင္ပါ၊ ကြဲဖို႕ဆိုေက ယင္းလူမ်ဳိးစုတိစြာ ဘာသာမတူ။ အ၀တ္မတူ။ ကြဲဖုိ႕သင့္ပါေရ။ အဂု ႏွစ္ဖြဲ႕မဟိပါ၊ ဇူမီးခ်င္းနန္႕ ေတာင္ေပၚခ်င္းစြာ အမ်ဳိးမတူ။ စကားမတူ၊ သို႕ေသာ္ တဖြဲ႕တည္းပါ။ ဇူမီးခ်င္းလည္းခ်င္း။ ေတာင္ေပၚခ်င္းလည္းခ်င္း။ သို႕ေသာ္ ခ်င္းျပည္ကုိ (တ-စ-ည) မ၀င္၀့ံပါ။ အနည္းငယ္မွ်ရာ ၀င္၀့ံပါေရ။ ခုိင္စြာ တပ္ေကာင္းစြာကုိျမင္လို႕ မ၀င္၀ံပါ။ ခ်င္းမွာ ေအာင္ၿပီးသားပါ။ အနီအထားေကာင္းပါေရ။ ေဒလူမ်ဳိးစုထဲမွာ ခ်င္းအေတာ္ဆံုးပါ။ တနားက ဥကၠဌႀကီးေျပာခေရ ေနာက္မြန္။ ကခ်င္၊ သွ်မ္း၊ အားလံုးေတာ္ပါေရ။ ေအရခုိင္လူမ်ဳိးစုေရ ဇာျဖစ္နီလဲ။ ကၽြန္သက္ရွည္လို႕ ကၽြန္စိတ္၀င္နီေရ။ ေျပာင့္ေျပာင့္ေျပာဖို႕ဆိုေက ေအလူတိအျပစ္ မဟုတ္ပါ။ (၁၁၄၆) ခု ရခုိင္ျပည္ႀကီးပ်က္ၿပိဳကတည္းကပင္ ေအနိအထိ (၂၀၅) ႏွစ္တုိင္တုိင္ ကၽြန္စိတ္ေပါက္နီေရရခုိင္သားသည္၄င္း၊။ လြတ္လပ္ေရးရလို႕ လြတ္လပ္ေရးအရသာ မခံစားရေရ (၄၂) ႏွစ္ကာလအတြင္း ရခုိင္သားသည္၄င္း၊ အျမတ္ (၂) ခုထြက္ပါေရ။ ဇာအျမတ္လဲ။ (တစ္) ေၾကာက္စြာနန္႕ (ႏွစ္) မြဲစြာ (၂) ခု အျမတ္ထြက္ေတမွတ္ပါ။
အရာ ေအအမြီကိုယူဖို႕ဆိုေက ေအအတုိင္းထိုင္နီကတ္ပါဖိ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ေရ ဇာပုိင္စည္း႐ံုးလားရဖို႕လဲ။ တန္းတူေရးကုိ လူမ်ဳိး (၁၉) မ်ဳိးသေဘာတူလို႕ ခ်ၿပီးဆြဲထားပါဗ်ာ။ ဇာအခါတင္ဖို႕လဲ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ အဂ ုဇာပုိင္ထင္ျမင္ကတ္ေတလဲဆိုေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕က တျခားတျခားေသာ အဖြဲ႕အစည္း႐ို႕သည္ သိလ်က္နန္႕မုိက္နီစြာတမ်ဳိး။ သိလ်က္နန္႕ ကုိယ္လူႀကီးျဖစ္ၿပီးေက ကိုယ့္မိသားစု ထမင္းတဆုပ္စားရေက က်ီဗ်ာဆိုေရ ပါတီတိပါပါေရ။ ယင္းခ်က္က ဇာခါလဲဆိုေက အယင္ (ဖဆပလ) ပါတီ ပါလီမာန္မွာအမတ္ျဖစ္ၿပီးေက တက္ေဆြးေႏြးခီရဖို႕ပုိင္ အလားတူထင္လို႕ပါ။
ယေလာက္ထိ အထင္ေသးေသာရခုိင္လူမ်ဳိးသည္ ဇာပုိင္လူမ်ဳိးလဲ။ ကနိ ယင္းမ်ဳိး အနီအထားမဟုတ္ပါ။ မဟုတ္ေၾကာင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါမည္။ ရခုိင္ျပည္ႀကီးသည္ တုိင္းႀကီး (၁၂) တုိင္း၊ ၀တီ (၇) ရပ္နန္႕ ဖြဲ႕စည္းလာေရ ရကၡပူရႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ အရွိေတာင္အာသွ်မွာ ႏွစ္ေပါင္းငါးေထာင္တိတိ ႀကီးမားနီခေရႏုိင္ငံႀကီးပါ။ ကနိဇာျဖစ္လုိ႕ ခြီးျဖစ္လားခေရလဲ။ ေအပုိင္သစၥာေဖာက္တိေၾကာင့္။ ရခုိင္ျပည္ႀကီး ခြီးျဖစ္လားခပါေရ။
ေအကႏၱ ဇာပုိင္ခြီးျဖစ္လားခေရလဲဆိုစြာ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၿပီး ၀တၳဳေျပာျပပါဖို႕။ ရခုိင္ျပည္ႀကီးပ်က္ၿပီးသည္ေနာက္ အသူပုိင္ေရလဲ။ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ အႏွစ္ (၄၀) ပိုင္ပါေရ။ စစ္အာဏာနန္႕အုပ္ခ်ဳပ္လားခေရအတြက္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ေမာ္ၾကည့္ဖို႕ မရ။ ေနာက္ အဂၤလိပ္သိမ္းလာလတ္ေတ။ အႏွစ္ (၁၁၂) ႏွစ္ပုိင္ေရ။ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမအာသ်နီ၀န္း အလင္းေရာင္ျပလုိက္လို႕ တုိင္းျပည္ႀကီးလြတ္လပ္လားခေရ။ လြတ္လပ္ၿပီးသည့္ေနာက္ (ဖဆပလ) အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဖြဲ႕ေရ။ မဖြဲ႕ခင္မွာ အဂၤလိပ္အစုိးရလက္ထက္ခါ ေအမွာေရာက္ဟိနီေရထဲက အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ဟိေရ လူႀကီးတိသိပါလိမ့္မည္။ (၉၁) ဌာနနန္႕ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုိ႕ တခုလဲ ရခုိင္သားေကာင္းစားဖို႕စြာမပါ။ အႏွစ္ (၁၁၂) ႏွစ္ခံခပါေရ။ သို႕ေသာ္ ကုိင္တြယ္ပံုသည္ ညွင္းပမ္းလို႕မအုပ္ခ်ဳပ္။ ေလ်ာ့ၿပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေတအတြက္ အစာ၀ေရ၀က္ပုိင္ ေပ်ာ္ပါေရ။ (၁၁၂) ႏွစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုသည္ (၉၁) ဌာနနန္႕ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေရးႀကီးစြာတခုလည္းမပါေကလဲ့ လြတ္လပ္စြာ စပါးတိေရာင္းခ်ႏုိင္ေရအတြက္ ဖဲသာတျပားတခ်ပ္ခ်မ္းသာလုိ႕ ေက်းဇုသ်င္လုိ႕ ေျပာဖို႔က်ပါေရ။ ယင္းပုိင္ ဘ၀က နီမ၀င္ႏုိင္ငံျဖစ္ေတ အဂၤလိပ္မင္းႏုိင္ငံအစုိးရကို အိႏၵိယျပည္က သန္းေပါင္းေထာင္ကိုခ်ီလုိ႕ ဟိေရ။ ပညာဟိအေပါင္းလည္းဟိေရ။ မေျပာ၀ံ့။ ထိုဖက္က ဂ်ပန္ျပည္မေျပာ၀ံ့။ ေအဖက္က ကမၻာမွာ လူဦးေရအမ်ားဆံုး တ႐ုတ္ျပည္ႀကီး မေျပာ၀ံ့။ ျမန္မာျပည္ မေျပာ၀ံ့။ ယေလာက္ထဲမွာ ရခိုင္မသားထဲက မြီးလာေရ အာဇာနီပုဂၢဳိလ္ႀကီး ဦးဥတၱမေပၚလာပါေရ။
ယင္းအခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာဘုရင္ခံမင္းႀကီးသည္ မစၥတာကရက္ေဒါက္ပါ။ ကရက္ေဒါက္လြန္ၿပီးမွ လြတ္လပ္ေရးရခါ (ဆာကုိပတၱလာ) လက္ထက္မွာရစြာပါ။ ကရက္ေဒါက္လက္ထက္မွာ မစၥတာကရက္ေဒါက္ကို ေမာ္မၾကည့္၀ံ့ကတ္။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အရြယ္ေလာက္ဟိေရ ေအပုဂၢိဳလ္႐ို႕သိပါလိမ့္မည္။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ ၿမိဴ႕ပုိင္ေခ်တေယာက္ ရွိကျဖတ္သန္းလားေကေတာင္က (ရွိခုိးပါေရအသ်င္ဘုရား) လုိ႕ ရွိခိုးနီရေရအခ်ိန္ပါ။ ေလ်ာက္လႊာမွာလည္း (သနားခံရွိခိုးေလ်ာက္ထားအပ္ပါ၏) လို႕ ရြီးရေရအခ်ိန္ပါ။ ယင္းပုိင္အခ်ိန္မ်ဳိးမွာမွ ရခုိင္အာဇာနီ အာသ်နီ၀န္းဆရာေတာ္ဦးဥတၱမက မစၥတာကရက္ေဒါက္ကုိ (ကရက္ေဒါက္မင္းထြက္လားလီ) လို႕ ႏွင္ပါေရ။ ကမၻာမွာ နာမည္တထြက္ႀကီး ထိုးတက္လားခပါေရ။ ယင္းအေၾကာင္းနန္႕ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ စည္း႐ံုးလုိက္ေတခါ အိႏၵိယမဟာသပအသင္းႀကီးမွာ ဥကၠဌနာယကျဖစ္ပါေရ။ ေနာက္ ဂ်ပန္ျပည္၊ တိုက်ဳိမွာ ဥကၠဌနာယကျဖစ္ပါေရ။ ထိုနည္းတူ တ႐ုတ္ျပည္ကေဂါင္းေဆာင္ႀကီးဆြန္ယက္ဆင္ေခၚလို႕ လားခီပါေရ။ အာသ်နီ၀န္းႀကီး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ၏အျမင္ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါမည္။ ရခုိင္ျပည္ လူတသန္းေခ်ဟိစြာက ငါရခုိင္သားျဖစ္ယင့္သားနန္႕ ဦးေဆာင္လုိက္ေက ကႄကြတ္ႀကီးခ်ဳိးပစ္လုိက္ဖို႕ဗ်ာ။ ေအအခ်က္သည္ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္မွ ျဖစ္ဖို႕ဆိုၿပီးေက အာသွ်တုိက္တတုိက္လံုးကုိစုေပါင္းၿပီး အလင္းေရာင္ျပခေရအတြက္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသည္ (အာသွ်နီ၀န္း) ဟူေသာစကားကုိ ရခပါေရ။
ကနိရခုိင္သားတိမသိ။ ေက်းဇူးမသိေရအတြက္ အဖကိုပုန္ကန္လုိ႕ အဂုပုိင္ဆင္းရဲနီေရလုိ႕မွတ္။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမတရားေဟာေရခါ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ ေရႊေပါင္ခံေရ။ ေငြခ်ီးစားေရ။ လယ္ငွားစားေရ။ စပါးစုိက္ေတ။ စားနီရေရခါ လူတိစြာ ႏုိင္ငံေရးကိုစိတ္မ၀င္စားေရအျပင္ ဇာေျပာလဲ။ (ဘုန္းႀကီးဆုိ၀ါ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေတ) လို႕ဆိုခါ ဆရာေတာ္ဆြမ္းခံလို႕ဆြမ္းမရ။ ရခုိင္သားတိ ရခုိင္သမတိစြာ ယင္းပိုင္ ပုန္ကန္ခလီေရအတြက္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမေရ ရခုိင္ျပည္ကုိစြန္႕လုိ႕ တခါတည္းနန္႕ အိႏၵိယျပည္ႀကီးနန္႕ ဂ်ပန္ျပည္မွာနီလီစြာ ေနာက္ျမန္မာျပည္မွာနီပါေရ။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းအတၳဳပၸတၱိ သိန္းေဖျမင့္ရြီးေရစာအုပ္ကို ၾကည့္ပါလီ။ ယင္းစာအုပ္မွာ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကုိ ခြီးပုိင္ရြီးထားပါေရ။ ဇာျဖစ္ပါလို႕လဲ။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသည္ အာသ်တုိက္ကုိစိုးခလို႕ အဂၤလန္တုိင္းျပည္မွာ ဟုမၼရူးကိုေတာင္းဖို႕လားခီေရ ဦးဘေဖ၊ ဦးရွိန္တည္းဟူေသာ (၂) ေယာက္။ ေအဦးဥတၱမတရားေၾကာင့္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း သခင္ပါတီကိုထူေထာင္ေရ။ ျမန္မာျပည္ႀကီးမွာ သခင္လို႕ေပၚလီေရ။ အသူ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္လဲ။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမေက်းဇူးေၾကာင့္။ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကုိ မႏၱေလးအစည္းအ႐ံုးတခုကို ဖိတ္ေတဆိုခါ ကမၻာနန္႕အေရးႀကီးေရ ကမၻာ့မွာညီလာခံႀကီး တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏၵိယျပည္ႀကီး သံုးျပည္မွာ အိႏၵိယမဟာသဗအသင္းႀကီးက ဖိတ္ထားစြာယင္လို႕ လားခီေရအတြက္ေၾကာင့္ (ငါ႐ို႕ကိုအေရးမစုိက္) ဆိုၿပီးေက ခြီးပိုင္ရြီးထားပါေရ။ ဟုတ္ဖို႕လားမွန္ဖို႕လား ၾကည့္ကတ္ပါလီတခ်က္။ ေနာက္ဆံုး ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္လာလတ္ေတခါ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကို အေရးမစုိက္သည့္အျပင္ တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕လူတိ ယွဥ္းကပ္ပလုိက္စြာမွာ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ႐ူးလားခပါေရ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ နပ်ိဳးသီးခြံေကာက္စားလို႕။ ဆီးလိပ္ပုိင္းေကာက္စားလို႕။ ေနာက္ဆံုး ေညာင္တံုးတုိက္မွာ ကြယ္လြန္လားပါေရ။ သတိထား။ ယင္းအတြက္ ေအေလာက္ ေက်းဇူးသ်င္ႀကီးဖြင့္ခလို႕ ကနိျမန္မာျပည္ႀကီးလြတ္လပ္ေရးရနီစြာ။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ႐ုပ္ထုသည္ ကမၻာေပၚမွာတက္လို႕မဟိ။ ဦး၀ိစာရကေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားေနာက္က ဟိလီပါယင့္။ သို႕ေသာ္ ရခုိင္သားတိ ယင္းအခ်က္တိကုိ မသိလုိက္ေက အာသ်တုိက္ကုိအလင္းေရာင္ပီးခေရဆရာေတာ္ကုိ အိႏၵိယကထုတ္ေတ အိႏၵိယသမုိင္းႀကီးမွာ အဂၤလိပ္ဘာသာနန္႕ထုတ္ေတစာအုပ္မွာ ရြီးထားပါေရ။ ဇာရြီးထားေလ။ ဘုရား႐ုပ္ေတာ္ပုိင္ ရြီးထားပါေရ (The Light of Asia) (အာသွ်တုိက္ အလင္းေရာင္) လို႕ ရြီးထားပါေရ။
ကနိ ရခုိင္သား႐ို႕ေရ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အဖမဟိလို႕ ေအပိုင္ခံနီရေရ။ (ငါ႐ို႕၏ ကမၻာကိုေဂါင္းေဆာင္ၿပီး ဖခင္ျပဳလားခေရ ရခုိင့္ေဂါင္းေဆာင္ႀကီးကုိ ေအနိ မမိျခင္းအားျဖင့္ ငါ႐ို႕သည္ေအာင္ျမင္အံ့) ဟူ၍ ပထမဆံုး ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကုိ ဂါရ၀ျပဳကတ္ပါ။ ေက်နပ္ကတ္ပါ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာက်ခါ ေအအခ်က္ကို လြမ္းလြမ္းဆြီးဆြီး ေတးျခင္းေခ်တပုဒ္ (၃) မိနစ္၊ (၃) စကၠန္႕ေလာက္လုပ္ၿပီးေက ဖြင့္ခပါေရ။ (အိုအသွ်င္၊ ေက်းဇူးေတာ္အသ်င္ဦးဥတၱမ ရခုိင္သူရခုိင္သား႐ို႕၏ၿမီးငယ္ျမစ္ငယ္႐ို႕ကုိ အဂုအခါ ဇာဘံုဘ၀မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တခ်က္ေခ်လာၿပီး ၾကည့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ဦးခ်ပါ၏) လုိ႕ ဦးခ်ခပါေရ။ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမအ႐ုပ္နန္႕တကြ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဦးခ်စြာပါ။
(ဒုတိယပုိင္းၿပီး၏)
ဆရာႀကီးသည္ မိန္းခြန္းေဟာေျပာရာ၌ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကဲ့သို႕ မေၾကာက္မရြံ႕ ျပတ္ျပတ္သားသား၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဟာေျပာတတ္သျဖင့္ (တစည) ပါတီမွ သူရဦးေစာျဖဴ၊ ဦးညီညီလြင္႐ို႕သည္ သက္သီခံပစၥည္းမ်ားနန္႕အတူ ျမန္မာတုိင္းမွဴးထံမွာလည္းေကာင္း၊ န၀တအႀကီးအကဲ႐ို႕ထံမွာလည္းေကာင္း အေရးယူဖမ္းဆီးရန္ လားေရာက္တုိင္ၾကားၾကေသာေၾကာင့္ စစ္ေတြအက်ဥ္းေထာင္၌ ဤသို႕ မသီသင့္ဘဲ လ်င္ျမန္စြာသီဆံုးလားရျခင္းျဖစ္ပါေရ။ ဆရာႀကီးအား စာရြီးသူ ဤသို႕ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။
အသ်င္ဣႏၵာစကၠ
(ေဗဒင္ႏွင့္သမုိင္းသုေတသီ)
(ရခိုင္ျပည္လြတ္လပ္ေရးစာေစာင္မွ)
ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းမိန္႔ခြန္း အပိုင္း (၁)
ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းမိန္႔ခြန္း အပိုင္း (၁)
(ALD) ၏ နာယကႀကီးလည္းျဖစ္၊ ရခိုင္ျမန္မာပ႑ိတ္ႀကီးလည္းျဖစ္ေသာ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမုိင္း၀င္မိန္႕ခြန္းမ်ား (ပထမပိုင္း)
ႄကြေရာက္လာကတ္ေတ ရခိုင္အမ်ိဳးသားပုဂၢဳိလ္မ်ားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ထက္အသက္ႀကီးေရပုဂၢဳိလ္မ်ားကို ရွိခိုးပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္ထက္အသက္ငယ္ေရပုဂၢိဳလ္႐ို႕ကို ကၽန္ေတာ္အေလးအျမတ္ဂါရ၀ျပဳပါေရ။ ကၽန္ေတာ္ေျပာဖို႕စကားက ရခိုင္ျပည္မွာ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕သည္ ေနာင္ကိုဘေဇာင္ကံၾကမၼာဖန္တီးၿပီး နီကတ္ရဖို႕လဲဆိုစြာကိုေျပာဖို႕စြာပါ။ ကေကာင္းအေရးႀကီးပါေရ။ ေအစကားတိကို ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠဌႀကီး လူမ်ိဳးစုမ်ား၏နာယကႀကီးျဖစ္ေတ ဦးေစာျမေအာင္က ေျပာလားခပါယာ။ တနာရီေက်ာ္ေလာက္ေျပာလားခေတာင္မွမ၀သိမ့္။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက လိုရင္းတိကိုေျပာစြာပါ။ ယင္းလိုရင္းတိမွာ တပုဒ္တပုဒ္စီ၏ဖြင့္ဆိုခ်က္စြာ ကေကာင္းအမ်ားႀကီးပါ။ ယေက ေျပာၿပီးနားမလည္လိုက္ေက ဒုကၡေရာက္ဖို႕၊ နားမလည္လိုက္ေက ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ဖို႕။ ထိုပုဂၢိဳလ္၏ဖြင့္ဆိုခ်က္တိကို တင္ျပပါဖို႕။ ယင္းခါမွ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္သားတိ ဇာလုပ္ရဖို႕လဲ နားလည္ကတ္ပါဖို႔။ လုပ္ဖို႕စြာမွာ ဇာနီရာကစရဖို႕လဲ အေရးႀကီးပါေရ။ ကြက္ေက်ာ္ေကမွားပါလိမၼည္။ ရခိုင္သားတိ ကြက္ေက်ာ္တိကိုျမင္လာရပါလိမၼည္။
ေနာက္ ေအလမ္းခရီးမွာ ဇာစူးငုတ္ခလုတ္တိက အတြင္းရန္၊ အပရန္လဲဆိုစြာ အာ႐ံုစိုက္ၿပီးၾကည့္ရပါဖို႕။ ေအနိဥကၠဌႀကီးေျပာလားခေရပိုင္ တျခားတျခားေသာလူမ်ိဳးတိမွာ စုေပါင္းၿပီး ဘံုရန္သူတည္းဟူေသာ (တစည) မဆလကိုတိုက္ေတနီရာမွာ အင္အားအျပည့္နန္႕တိုက္ရဖို႕ဆိုစြာကိုသိထားေရအတြက္ အင္အား ေနာင္းနီကတ္ပါဗ်ာ။ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္သားတိမွာၾကည့္လိုက္ေတခါ အင္အားက ထထြတ္ႀကီးႀကီနီပါေရ။ ကေကာင္း၀မ္းနည္းဖို႕ေကာင္းပါေရ။ ေဂါင္းေဆာင္တိကလည္း ေျပာခီေက သတိရေရဆိုပါေရ။ ဆိုေရခါ ရခိုင္သားမွာ မ်က္စိမဟိပါ။
ကၽန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္သားတိမွာ ခံနီရစြာဇာေၾကာင့္လဲ။ တဦးတည္းတေယာက္တည္းေကာင္းစားေရးကို မ၀သိမ့္ေရေဂါင္းေဆာင္တိက တခုလည္းမလိမၼာမသိနားမလည္ေရရခိုင္ျပည္သူတိကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလိမ္စား၊ ၀ါစားနီကတ္ေတအတြက္ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္ျပည္ႀကီးၿပိဳဖို႕ႀကံနီပါေရ။ ေယဇုနန္႕ ဥကၠဌႀကီး မိန္႕ခြန္းေျပာလားခေရပိုင္ ကမၻာ့အလယ္မွာ ကေကာင္းရွက္ဖို႕ေကာင္းနီပါဗ်ာ။ ေယေကလဲ့ သူ႐ို႕လူတစု ေပ်ာ္တုန္းပါ။ ယင္းကိစၥကိုသတိထားဖို႕ ေျပာလိုပါေရ။ ဆိုေရခါ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ဗုဒၶဘာသာရခိုင္လူမ်ိဳးစြာ ဘုရားေဟာေဒသနာေတာ္နန္႕ သီလကိုေစာင့္ေရအတြက္ ရခိုင္လို႕ေခၚပါေရ။ အမ်ိဳးနန္႕သီလကို ကနိမေစာင့္ေက ကနိရခိုင္မေခၚပါဗ်ာ။ (ကပ်က္) လို႕ေတာင္ေခၚဖို႕မရ။ မ်ိဳးဖ်က္အဆိုးလို႕ေခၚရပါဖို႕။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ သတိထားၿပီးေက လူတစိေခ်က်န္စြာက လားကတ္ရဖို႕စြာပါ။ ပထမ ယင္းအေၾကာင္းကိုမေျပာခင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါဦးမည္။ ရခိုင္ျပည္လားဖို႕အင္အားကို ၾကည့္လိုက္ေတခါ ေတာ္ေတာ္ခိုင္ခိုင္ခန္႕ခန္႕နန္႕ လားကတ္ရပါဖို႕။ ဇာျဖစ္လို႕လဲ၊ ကနိလူဦးေရကိုၾကည့္လိုက္ေတခါ (၂ ဒသမ ၀၆) သန္းဟိပါေရ။ ယင္းအထဲမွာ စပါးႀကီးမ်ိဳေရပိုင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာနည္းလမ္းနန္႕၀င္လို႕ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာက်လားခပါယာ။
ယင္းအထဲမွာ ဘေလာက္ပါေရလဲဆိုခါ တဒဂၤမသန္မန္လူမ်ိဳးတိ ႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုၿပီး ဟိတ္ေဟာနီပါေရ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႕ ရခိုင္ျပည္မွာမဟိမွတ္ထားပါ။ ယင္းအခ်က္ကိုၾကည့္ေက ဇာျဖစ္လို႕လဲ။ မ်ိဳလားခလို႕။ ျဖစ္ေတနည္းနန္႕မ်ိဳေရ။ ေျခာက္လို႕ၿခိမ္းလို႕မ်ိဳေရ။ ေငြနန္႕ေပါက္လို႕မ်ိဳေရ။ ကနိဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာေရာက္ေက ဥကၠဌႀကီးဦးေစာျမေအာင္ေျပာေရပိုင္ နက္ဖန္ခါ ကုလားတန္ကိုေရာက္ဖို႕။ ရခိုင္သား႐ို႕ အရာ (၅) ႏွစ္အတြင္းမွာ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕တဖက္ ရခိုင္႐ိုးမကိုေက်ာ္လို႕ ၿပီးဖို႕ပ်င္ထားကတ္ဖိ။ မိမိေယာ့ေယာ့နန္႕ (ငါ႐ို႕ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႕မဆိုင္၊ ထမင္းတဆုပ္စားနီရစြာအဖမ္းခံရဖို႕။ ငါ႐ို႕နန္႕ႏိုင္ငံေရးဇာဆိုင္လဲ) လုပ္နီေကေတာ့ ရခိုင္သား႐ို႕ ၿပီးဖို႕ပ်င္ထားကတ္ဖိ။ အရာမေျပာလိုပါယာ။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာရဖို႕စကားပေျပာင့္ပါ။ ၁၁၄၆ ခု ဘိုးေတာ္ေမာင္၀ိုင္း ရခိုင္ကိုသိမ္းေရနိကပင္ ကနိမွာ (၂၀၅) ႏွစ္ျပည့္ပါဖို႕။ ကၽြန္သားေပါက္ျဖစ္ေတ (၂၀၅) ႏွစ္ကာလမွာ ကၽြန္စိတ္ေပါက္နီကတ္ေတ။ ရခိုင္သားတိ ကနိ တဒဂၤလူမ်ိဳးတိကိုမွီလို႔ ႀကီးပြားနီေရအတြက္ ယင္းအတိုင္းလားဖို႕ႀကံနီကတ္ပါေရ။ ကနိ ယင္းအေျခအေနမဟုတ္ပါ။ သတိထားကတ္ပါ။ (၂၀၅) ႏွစ္မ်ိဳသိပ္ထားေရစကားကို ကၽြန္ေတာ္ကနိဖြင့္ပါဖိ္ု႕။ ေက်ာက္ေတာ္၊ စစ္ေတြမွာဖြင့္ခပါဗ်ာ။ ဇာျဖစ္လို႕ဖြင့္ရဖို႕လဲ။ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ဂုေလာက္အသက္အရြယ္ (၇၄-၇၅) ျဖစ္နီဗ်ာ။ မတန္ေကလဲ့ ရခိုင္တိမသိေရအတြက္ ေအပိုင္ဒုကၡခံလို႕ မဖြင့္ခေက သမိုင္း<ကီးဆပ္လို႕ကုန္ဖို႕မဟုတ္။ လူမ်ိဳးအတြက္ ေဒ၀ါႀကီးတိထြက္လို႕ လားနီကတ္စြာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နန္႕ တျခားပါလာကတ္ေတပုဂၢိဳလ္တိအားလံုး ၀ါႀကီးတိပါ။ ထိုင္နီဖို႕တန္ေရအခ်ိန္မွာ မထိုင္ဘဲနန္႕ ဇာျဖစ္လို႕လားနီကတ္ေတလဲ။ အယင္က အဖ်က္သမားပါတီတိက ဇာေျပာလဲ။ (၀ါႀကီးတိရာလုပ္ဖို႕ တက္လာကတ္ေတ) လို႕ေျပာပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္မေျပာခ်င္ပါ။ အဂုရခိုင္ျပည္မွာ ဇာျဖစ္နီလဲဆိုခါ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္ျပည္သည္ သွ်မ္းျပည္၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ ကယား၊ မြန္ႏွင့္မတူပါ။ အေနာက္ဖက္က စပါးႀကီးတေကာင္မ်ိဳနီပါေရ။ ေဒအထဲမွာ မ်ိဳးဖ်က္တိ ကြဲေအာင္ဖ်က္နီေရ။ ေအပိုင္ ကိုင္ဖို႕မရေအာင္ ျဖစ္နီစြာကို ကုဖို႕လာစြာပါ။ သတိထားကတ္ပါ။
ဆိုခါ ကနိ ဥကၠဌႀကီိးဦးေစာျမေအာင္ေျပာခေရပိုင္ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီကို စဖြဲ႕ေရနိကပင္ ဇာေလာက္ေရာက္ပ်ာလဲဆိုခါ မႏွစ္ကစဖြဲ႕စြာ အဂု တႏွစ္နန္႕ (၃-၄) လေရာက္ပါယာ။ သ်မ္း၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ ကယား၊ မြန္စေရ တျခားတျခားေသာလူမ်ိဳးတိမွာ ကေကာင္းေနာင္းလားပါယာ။ သူ႐ို႕တိမွာ တဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ရာဟိေရ။ ရခိုင္မွာ ပါတီဘေလာက္ဟိေရလဲ။ (၁၅၅) ဖြဲ႕။ ဘေလာက္ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါေရလဲ။ လူကိုၾကည့္ေက (၂) သန္းနန္႕ (၆) သိန္း။ ကုလား (၈) သိန္းဟိေရ။ က်န္စြာအားလံုး ရခိုင္မဟုတ္သိမ့္။ မာရမာႀကီးတမ်ိဳးပါေရ၊ ခ်င္းပါေရ။ ၿမိဳပါေရ။ ခမီးပါေရ။ ယင္းအထဲမွာ ကမန္ဆိုေရလူမ်ိဳးတမ်ိဳးပါသိမ့္ေရ။ ဒိုင္းနက္ပါေရ။ သက္ပါေရ။ တျခားတျခား ကုလား၊ တ႐ုတ္၊ တ႐ုတ္ကပ်က္၊ ဗမာပါေရ။ ေယခါ ရခိုင္သားတိက ေအေလာက္လူႏႈတ္လိုက္ေက ဘေလာက္က်န္ဖို႕လဲ။ ရခိုင္သားတိထဲက ေအေလာက္ က်န္စြာတိထဲက တဆယ္နန္႕သ်စ္သိန္းခြဲႏႈတ္လိုက္ေက ဇာက်န္ဖို႕လဲ။ နင္းျပားျဖစ္နီကတ္ဖိ။ တခုလဲမလိုပါဗ်ာ။ မေျပာလိုပါယာ။
ယေလာက္စြာကိုဖ်က္လို႕ မေဟာသထာျပႆနာပိုင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္နီေရ။ တခ်ိဳ႕ပါတီတိကလူတိ ရြာတိုင္းဆင္းၿပီးေက ေအက မိခင္ရခိုင္လူမ်ိဳးစစ္စစ္ကို ေဘးဖယ္ထားကတ္ေတ။ မေဟာသထာ ျပႆနာကိုၾကည့္ပါ။ က်န္ေရ ျပည္ဖ်က္သစၥာေဖာက္တိက ဘီလူးမကိုအစြယ္ျဖတ္ေတပိုင္ ျဖစ္နီကတ္ေတ။ သတိထားကတ္ပါ။ ကၽန္ေတာ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕နယ္ကလာၿပီးေက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵအမွတ္ (၂) ကို ေရာက္လားခပါေရ။ ကၽန္ေတာ္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕ကို စထြက္ေတေလာက္ကပင္ ကၽန္ေတာ္႐ို႕မေရာက္ဖူးေရရြာတိ ကေကာင္းအမ်ားႀကီးပါ။ ဇာပိုင္ပ်င္လို႕ စည္း႐ံုးကတ္ဖို႕လဲ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕အေၾကာင္းေျပာရကတ္ဖို႕ဆိုေက ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာ ရြာေပါင္း (၃၃၅) ရြာဟိပါေရ။ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ကိုယ့္ေဖသာနန္႕ကိုယ္ ထူေထာင္ထားေရအတြက္ လားဖို႕စားစရိတ္၊ ဘုတ္စရိတ္ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ၿခီေၾကာင္းလားရပါေရ။ ေက်ာက္ေတာ္မွာ ရံပံုေငြထည့္မည့္သူဟိၿပီးေက ေျမာက္ဦးမွာ ဒဂၤါး (၁၀၀၊ ၂၀၀) ထည့္မည့္သူမေပၚ။ ထည့္မည့္သူတခ်ိဳ႕လည္း ဟိေကာင္းဟိပါလိမၼည္။ ယေက ဇာနန္႕အလုပ္လုပ္ပါဖို႕။ ယင္းအတြက္နန္႕ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ညံ့လားပါေရ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္လာေရခါ ကေကာင္းမ်ားႀကီးတြိရပါေရ။ (တစည) ပါတီ သူေတာင္းစားအလွဴခံပိုင္ ရံပံုေငြတိလ်ံလားပါယာ။ ကေကာင္းရလားပါယာ။
ေယခါ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အေခ်တရြီ ကိုယ့္စြာကိုယ္စားၿပီးေက အငတ္ခံနီလို႕ ေအအနီထားေရာက္စြာ။ ရခိုင္ျပည္ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာက္ျဖဴ၊ ေတာင္ကုတ္ သူ႐ို႕ပါတီ သံမဏိပိုင္ေနာင္းနီယာ။ ေက်ာက္ေတာ္နယ္မွာ ကၽန္ေတာ္တရားေဟာခါ ရြာလိုက္လာပါေရ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကေရာက္လာေ၀းဆိုခါ မေရာက္ပါ။ ကၽန္ေတာ္စိတ္ညစ္ပါေရ။ အဂုနားက ဥကၠဌႀကီးဦးေစာျမေအာင္ အျခားလူမ်ိဳးစုတိနန္႕ယွဥ္ၿပိဳင္ခါ စိတ္ညစ္ေရပိုင္ ရခိုင္ျပည္ (၁၇) ၿမိဳ႕နယ္ အရပ္ရပ္အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕၊ အနယ္နယ္ကို ပါတီတာ၀န္နန္႕စည္း႐ံုးေရခါ ပုဏၰားကၽန္းမွာ ခရမ္းေတာင္ကိုေရာက္ခီပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သားအနီနန္႕ ေျမာက္ဦးမွာျဖစ္ရစြာကို အားလည္းငယ္၊ ရွက္လည္းရွက္ပါေရ။ ဇာပိုင္ပ်င္ကတ္ပါဖို႕လဲ။ ေတာင္ပိုင္းမွာ အားလံုး၀င္လားခယာ။ ရခိုင္သားဆိုစြာ တခါ၀င္ေက ျပန္ထြက္ဖို႕မလြယ္။ ရွက္တတ္ေတ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း (၁၇) ၿမိဳ႕နယ္ ကေတာက္ကေရာက္လုပ္နီကတ္ေတအထဲမွာ သူ႐ို႕မွာ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ႕နယ္က ဇာပိုင္လူတိပါလဲၾကည့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕မွာလဲ မပါစြာမဟုတ္။ ပါပါေရ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ဇာျဖစ္နီေရလဲ။ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကို အျပစ္တင္စြာပါ။ ေအအတိုင္းျဖစ္နီေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ေနာက္ဆံုးက်ဖို႕။ ေယေကလဲ့ ေဟာေျပာပံုေဟာေျပာနည္း လိုပါသိမ့္ေရ။ ထိုကထိုးႏွက္ခ်က္တိကို မိမၼရန္ျဖစ္နီစြာထက္ ေျဖယွင္းပစ္စြာက ေကာင္းပါေရ။
ယင္းထိုးႏွက္ခ်က္တိကိုမေျဖယွင္းေက ၿဖီလို႕မၿပီပါဗ်ာယ္။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာဖို႕စြာက ကနိ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဇာလုပ္ဖို႕လဲဆိုခါ ေအနိႏိုင္ငံေရးမဟုတ္ပါသိမ့္။ ႏိုင္ငံေရးအတြက္စည္း႐ံုးေရးပါ။ ဥကၠဌႀကီးမိန္႕ခြန္းမွာပါေရပိုင္ စည္း႐ံုးေရးက႑မွာ စည္း႐ံုးေရးမေအာင္ျမင္ေက အဂု (၁၀) တန္းစာမိန္းပြဲေျဖေရပိုင္ စာမိန္းပြဲမွာစာမရေက စာမေအာင္လိုက္ေက ေဂဇက္ထြက္ခါ ကိုယ့္နာမည္မပါ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕သည္ စည္း႐ံုးေရးမွာ စည္း႐ံုးေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ရပါဖို႕။ အလားတူ ေက်ာင္းသားမွာလည္း စာမိန္းပြဲမစစ္ခင္ စာရေအာင္ဖတ္ရပါဖို႕။ ဖတ္႐ုံလား။ ဘာသာတိုင္း၌ နားလည္ေအာင္ေလ့က်င့္ရဖို႕။ ယင္းနည္းတူစြာ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ စည္း႐ံုးေရးဆိုစြာ ဇာပိုင္ ဇာဘာသာနန္႕လားဖို႕လဲ။ ဇာပိုင္လားဖို႕လဲဆိုစြာမသိလို႕ ကေကာင္းစိတ္ဓါတ္က်ပါေရ။ တျခားတျခားၿမိဳ႕နယ္ စည္း႐ံုးေရးနံပါတ္ (၁-၂) အထဲက တက္တက္ႄကြႄကြျမင္ရလို႕ ၀မ္းသာပါေရ။ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးတင္လို႕ တဟဲဟဲနန္႕လူစုနီလို႕ ေနာက္ဆံုးဂဇက္ထြက္ခါမပါေက လားဗ်ာလို႕မွတ္။ ေယေက ဇာပိုင္လုပ္ရဖို႕လဲဆိုခါ ေအနိစည္း႐ံုးေရးအခ်ိန္။ စည္း႐ံုးေရးအခ်ိန္မွာ ဇာလုပ္ဖို႕လဲ။ စည္း႐ံုးေရးလုပ္ရဖို႕။ လုပ္ခါ ဇာမူနန္႕ေဟာဖို႕လဲ။
စည္း႐ံုးေရးမွာ လူထုစိတ္ပါလာေအာင္ အခ်က္ႀကီးေလးခ်က္ဟိပါေရ။ အဂုေသနားက ဥကၠဌႀကီးေျပာေရပိုင္ (၁) တန္းတူေရး။ (၂) ဒီမိုကေရစီစစ္မွန္ေရး။ (၃) မူမွန္ေရး။ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ မူမွန္ဖို႕လည္း အေရးႀကီးပါေရ။ မူမမွန္ေကမႀကိဳက္။ ယင္းမူခ်ထားစြာကိုသံုးသပ္ေဆာင္ရြက္ဖို႕။ (၄) လူမွန္ေရးလို႕ (၄) ခ်က္ဟိပါေရ။ ယင္းေလးခ်က္မွာ ရခိုင္႐ိုးမတဖက္က (၁၇) ၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕နယ္၊ (၁၈) ၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားကိုယ္စားလွယ္႐ို႕သည္ ဘေဇာင္ပိုင္ပုဂၢိဳလ္တိပါေရလဲ ရြီးခ်ယ္လို႕တင္ျပထားစြာ ဖတ္ၾကည့္ကတ္ပါ။ ပါပါယင့္။ ယင္းအခ်က္မွာ မိုးဦးက်ငၿပီတက္ေတပိုင္ (သူတက္ဖို႕၊ ငါတက္ဖို႕) ျဖစ္နီကတ္ေတခါ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ (၂၆) နီမွာ (၁၅၅) ေယာက္ဆိုခါ ကၽြန္ေတာ္ရင္ဖတ္ဆို႕ပါဗ်ာ။ ႏိုင္ဖို႕လား ယင္းသူ႐ို႕မႏိုင္။ မႏိုင္ေကဇာပ်င္ဖို႕။ မဲဖ်က္ကတ္ေက ေအကေလ်ာ့ဖို႕။ ေလ်ာ့ေက က်ားသီအသက္၀င္ဗ်ာ ကိုက္ဖို႕။ က်ားသီအသက္၀င္ကိုက္ေက ေအလူတိ တေကာင္လဲမက်န္ပါဗ်ာလို႕မွတ္။ ေကာင္နန္႕သံုးစြာ ကၽြန္ေတာ္လည္းပါပါေရ။ အားမရလို႕ေျပာစြာပါ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ယင္းစခန္းကို ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ နေနာင္းလားကတ္ရပါဖို႕။
ကၽြန္ေတာ္႐ို႕သည္ တန္းတူေရးကို ဥကၠဌႀကီးပါးစကထြက္လားခေရပိုင္ (သ်မ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ကယား၊ မြန္၊ ခ်င္း၊ ရခိုင္) လူမ်ိဳး (၇) မ်ိဳးသည္ (၄၂) ႏွစ္တာကာလပတ္လံုး လြတ္လပ္စြာတန္းတူမရခလို႕ ေျပာက္က်ားလည္းမကန္၊ ျပည္သူလည္းႏွိပ္စက္ခံလို႕ တတုတ္သီဗ်ာ။ ကိုယ္တြိပါ။ ထိုခါ တနားက ဥကၠဌႀကီးေျပာခေရပိုင္ပါ သေဘာေပါက္ပါလိမၼည္။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕လည္း သေဘာေပါက္ပါေရ။ ရခိုင္နန္႕တကြ က်န္လူမ်ိဳး (၆) မ်ိဳးက သေဘာေပါက္ေသာေၾကာင့္ ရခိုင္သည္ ဘေဇာင္ဥာဏ္နန္႕ ဘေဇာင္ပိုင္ပ်င္နီလဲဆိုခါ ႐ိုေသမႈမဟိ။ ကိုယ္႐ို႕မွာ ၿခံၿပိဳလို႕။ အခုၿခံၿပိဳစြာကို ပ်င္ဖို႔စြာပါ။ လုပ္ႏိုင္ေကလုပ္၊ ၾကားမွာ (၁) လခြဲရာ ဟိယာ။ ေနာက္စည္း႐ံုးေကရယင့္။ အဂုဆင္းခီေကအဂုရယင့္။ ခ်က္ၿပီးသားထမင္းကိုစားဖို႕လားစြာယာလုိ႔ မထင္ပါကဲ့။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ကၽန္ေတာ္ေျပာလိုပါေရ။ ကိုယ့္လူလို႕မွတ္လာ။ မလြယ္ပါ။ ေလးၿမိဳ႕ေခ်ာင္း တေခ်ာင္းနန္႕အစပိုင္း ေဒဖက္ပိုင္း။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကေကာင္းသတိထားရပါဖို႕။ တျခားတျခားၿမိဳ႕တိမွာ ၀မ္းေျမာက္လို႕ လက္ခုပ္တီးနီကတ္ပါယာ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ မဆင္းရပါသိမ့္လတ္။
ဇာအခ်ိန္စည္း႐ံုးဖို႕စိတ္ကူးေရလဲ။ အဂုေသနားကစကားကို ျပန္စပါဖို႕။ ေအမွာ ညီမ်ေရး၊ တန္းတူေရး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ပင္လံုကိုလားခီေရ။ လူမ်ိဳးေျခာက္မ်ိဳးကိုစည္း႐ံုးေရ။ ယင္းတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတိထဲမွာ ရခိုင္မပါလို႕ ရခိုင္ျပည္ကိုခ်န္လွပ္ထားခေရ။ သူ႐ို႕ ေျမာက္ဦးမွာ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕နန္႕တြိလို႕ ေျပာလို႕ဟိပါေရ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သီလားေရခါ မရလိုက္ပါယာ။ တန္းတူေရးကို ကိုင္ခစြာပါ။ တဒဂၤလူမ်ိဳးကို ကိုင္စြာမဟုတ္။ ရလတ္ေတခါ (၄၂) ႏွစ္ကာလပတ္လံုး ႐ိုးမေတာင္ထိုဖက္ ရန္ကုန္ကိုလားေက ျမင္ပါလိမၼည္။ မွန္ၾကည့္ဖို႕ရေရလမ္းတိ။ တိုက္တကတိုက္ တာတကတာ၊ အလုပ္႐ံုႀကီးတိ၊ စက္႐ံုႀကီးတိ ဟိန္းလို႕။ ေဒဖက္ကိုေက်ာ္ေက၊ ျပာျပာဟေဟာက္ ကၽြန္းရြာေခ်တရြာျဖစ္နီေရ။ (၄၂) ႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရစြာ အသူခံစားေရလဲၾကည့္လိုက္ပါ။ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါ။
(ပထမပိုင္းၿပီး၏)
အသ်င္ဣႏၵာစကၠ
ေဗဒင္ႏွင့္သမိုင္းသုေတသီ
စာရြီးသူကိုယ္ေတာ္ အသ်င္ဣႏၵာစကၠသည္ ရခိုင္ျမန္မာပ႑ိတ္ ဆရာႀကီးဦးဦးသာထြန္းေေဟာေျပာခေသာ တိတ္ေခြတိကို အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားထဲက ရခိုင္ျပည္ကမွာယူၿပီး တိတိက်က်မွန္မွန္ကန္ကန္ ထုတ္ႏႈတ္ကူးယူကာ ဆရာႀကီးကိုဂုဏ္ျပဳလို၍၄င္း၊ ေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ကို သိတတ္သူတေယာက္အျဖစ္၄င္း၊ ဤေဟာေျပာခ်က္ပထမပိုင္းကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္စာေစာင္တိမွာ (ဒု၊ တ) ပိုင္းကိုပါ ဆက္လက္ေဖာ္ျပလားပါမည္။
(ရခိုင္ျပည္လြတ္လပ္ေရးစာေစာင္မွ)
(ALD) ၏ နာယကႀကီးလည္းျဖစ္၊ ရခိုင္ျမန္မာပ႑ိတ္ႀကီးလည္းျဖစ္ေသာ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္း၏သမုိင္း၀င္မိန္႕ခြန္းမ်ား (ပထမပိုင္း)
ႄကြေရာက္လာကတ္ေတ ရခိုင္အမ်ိဳးသားပုဂၢဳိလ္မ်ားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ထက္အသက္ႀကီးေရပုဂၢဳိလ္မ်ားကို ရွိခိုးပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္ထက္အသက္ငယ္ေရပုဂၢိဳလ္႐ို႕ကို ကၽန္ေတာ္အေလးအျမတ္ဂါရ၀ျပဳပါေရ။ ကၽန္ေတာ္ေျပာဖို႕စကားက ရခိုင္ျပည္မွာ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕သည္ ေနာင္ကိုဘေဇာင္ကံၾကမၼာဖန္တီးၿပီး နီကတ္ရဖို႕လဲဆိုစြာကိုေျပာဖို႕စြာပါ။ ကေကာင္းအေရးႀကီးပါေရ။ ေအစကားတိကို ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠဌႀကီး လူမ်ိဳးစုမ်ား၏နာယကႀကီးျဖစ္ေတ ဦးေစာျမေအာင္က ေျပာလားခပါယာ။ တနာရီေက်ာ္ေလာက္ေျပာလားခေတာင္မွမ၀သိမ့္။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက လိုရင္းတိကိုေျပာစြာပါ။ ယင္းလိုရင္းတိမွာ တပုဒ္တပုဒ္စီ၏ဖြင့္ဆိုခ်က္စြာ ကေကာင္းအမ်ားႀကီးပါ။ ယေက ေျပာၿပီးနားမလည္လိုက္ေက ဒုကၡေရာက္ဖို႕၊ နားမလည္လိုက္ေက ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ဖို႕။ ထိုပုဂၢိဳလ္၏ဖြင့္ဆိုခ်က္တိကို တင္ျပပါဖို႕။ ယင္းခါမွ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္သားတိ ဇာလုပ္ရဖို႕လဲ နားလည္ကတ္ပါဖို႔။ လုပ္ဖို႕စြာမွာ ဇာနီရာကစရဖို႕လဲ အေရးႀကီးပါေရ။ ကြက္ေက်ာ္ေကမွားပါလိမၼည္။ ရခိုင္သားတိ ကြက္ေက်ာ္တိကိုျမင္လာရပါလိမၼည္။
ေနာက္ ေအလမ္းခရီးမွာ ဇာစူးငုတ္ခလုတ္တိက အတြင္းရန္၊ အပရန္လဲဆိုစြာ အာ႐ံုစိုက္ၿပီးၾကည့္ရပါဖို႕။ ေအနိဥကၠဌႀကီးေျပာလားခေရပိုင္ တျခားတျခားေသာလူမ်ိဳးတိမွာ စုေပါင္းၿပီး ဘံုရန္သူတည္းဟူေသာ (တစည) မဆလကိုတိုက္ေတနီရာမွာ အင္အားအျပည့္နန္႕တိုက္ရဖို႕ဆိုစြာကိုသိထားေရအတြက္ အင္အား ေနာင္းနီကတ္ပါဗ်ာ။ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္သားတိမွာၾကည့္လိုက္ေတခါ အင္အားက ထထြတ္ႀကီးႀကီနီပါေရ။ ကေကာင္း၀မ္းနည္းဖို႕ေကာင္းပါေရ။ ေဂါင္းေဆာင္တိကလည္း ေျပာခီေက သတိရေရဆိုပါေရ။ ဆိုေရခါ ရခိုင္သားမွာ မ်က္စိမဟိပါ။
ကၽန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္သားတိမွာ ခံနီရစြာဇာေၾကာင့္လဲ။ တဦးတည္းတေယာက္တည္းေကာင္းစားေရးကို မ၀သိမ့္ေရေဂါင္းေဆာင္တိက တခုလည္းမလိမၼာမသိနားမလည္ေရရခိုင္ျပည္သူတိကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလိမ္စား၊ ၀ါစားနီကတ္ေတအတြက္ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္ျပည္ႀကီးၿပိဳဖို႕ႀကံနီပါေရ။ ေယဇုနန္႕ ဥကၠဌႀကီး မိန္႕ခြန္းေျပာလားခေရပိုင္ ကမၻာ့အလယ္မွာ ကေကာင္းရွက္ဖို႕ေကာင္းနီပါဗ်ာ။ ေယေကလဲ့ သူ႐ို႕လူတစု ေပ်ာ္တုန္းပါ။ ယင္းကိစၥကိုသတိထားဖို႕ ေျပာလိုပါေရ။ ဆိုေရခါ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ဗုဒၶဘာသာရခိုင္လူမ်ိဳးစြာ ဘုရားေဟာေဒသနာေတာ္နန္႕ သီလကိုေစာင့္ေရအတြက္ ရခိုင္လို႕ေခၚပါေရ။ အမ်ိဳးနန္႕သီလကို ကနိမေစာင့္ေက ကနိရခိုင္မေခၚပါဗ်ာ။ (ကပ်က္) လို႕ေတာင္ေခၚဖို႕မရ။ မ်ိဳးဖ်က္အဆိုးလို႕ေခၚရပါဖို႕။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ သတိထားၿပီးေက လူတစိေခ်က်န္စြာက လားကတ္ရဖို႕စြာပါ။ ပထမ ယင္းအေၾကာင္းကိုမေျပာခင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါဦးမည္။ ရခိုင္ျပည္လားဖို႕အင္အားကို ၾကည့္လိုက္ေတခါ ေတာ္ေတာ္ခိုင္ခိုင္ခန္႕ခန္႕နန္႕ လားကတ္ရပါဖို႕။ ဇာျဖစ္လို႕လဲ၊ ကနိလူဦးေရကိုၾကည့္လိုက္ေတခါ (၂ ဒသမ ၀၆) သန္းဟိပါေရ။ ယင္းအထဲမွာ စပါးႀကီးမ်ိဳေရပိုင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာနည္းလမ္းနန္႕၀င္လို႕ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာက်လားခပါယာ။
ယင္းအထဲမွာ ဘေလာက္ပါေရလဲဆိုခါ တဒဂၤမသန္မန္လူမ်ိဳးတိ ႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုၿပီး ဟိတ္ေဟာနီပါေရ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႕ ရခိုင္ျပည္မွာမဟိမွတ္ထားပါ။ ယင္းအခ်က္ကိုၾကည့္ေက ဇာျဖစ္လို႕လဲ။ မ်ိဳလားခလို႕။ ျဖစ္ေတနည္းနန္႕မ်ိဳေရ။ ေျခာက္လို႕ၿခိမ္းလို႕မ်ိဳေရ။ ေငြနန္႕ေပါက္လို႕မ်ိဳေရ။ ကနိဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာေရာက္ေက ဥကၠဌႀကီးဦးေစာျမေအာင္ေျပာေရပိုင္ နက္ဖန္ခါ ကုလားတန္ကိုေရာက္ဖို႕။ ရခိုင္သား႐ို႕ အရာ (၅) ႏွစ္အတြင္းမွာ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕တဖက္ ရခိုင္႐ိုးမကိုေက်ာ္လို႕ ၿပီးဖို႕ပ်င္ထားကတ္ဖိ။ မိမိေယာ့ေယာ့နန္႕ (ငါ႐ို႕ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႕မဆိုင္၊ ထမင္းတဆုပ္စားနီရစြာအဖမ္းခံရဖို႕။ ငါ႐ို႕နန္႕ႏိုင္ငံေရးဇာဆိုင္လဲ) လုပ္နီေကေတာ့ ရခိုင္သား႐ို႕ ၿပီးဖို႕ပ်င္ထားကတ္ဖိ။ အရာမေျပာလိုပါယာ။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာရဖို႕စကားပေျပာင့္ပါ။ ၁၁၄၆ ခု ဘိုးေတာ္ေမာင္၀ိုင္း ရခိုင္ကိုသိမ္းေရနိကပင္ ကနိမွာ (၂၀၅) ႏွစ္ျပည့္ပါဖို႕။ ကၽြန္သားေပါက္ျဖစ္ေတ (၂၀၅) ႏွစ္ကာလမွာ ကၽြန္စိတ္ေပါက္နီကတ္ေတ။ ရခိုင္သားတိ ကနိ တဒဂၤလူမ်ိဳးတိကိုမွီလို႔ ႀကီးပြားနီေရအတြက္ ယင္းအတိုင္းလားဖို႕ႀကံနီကတ္ပါေရ။ ကနိ ယင္းအေျခအေနမဟုတ္ပါ။ သတိထားကတ္ပါ။ (၂၀၅) ႏွစ္မ်ိဳသိပ္ထားေရစကားကို ကၽြန္ေတာ္ကနိဖြင့္ပါဖိ္ု႕။ ေက်ာက္ေတာ္၊ စစ္ေတြမွာဖြင့္ခပါဗ်ာ။ ဇာျဖစ္လို႕ဖြင့္ရဖို႕လဲ။ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ ဂုေလာက္အသက္အရြယ္ (၇၄-၇၅) ျဖစ္နီဗ်ာ။ မတန္ေကလဲ့ ရခိုင္တိမသိေရအတြက္ ေအပိုင္ဒုကၡခံလို႕ မဖြင့္ခေက သမိုင္း<ကီးဆပ္လို႕ကုန္ဖို႕မဟုတ္။ လူမ်ိဳးအတြက္ ေဒ၀ါႀကီးတိထြက္လို႕ လားနီကတ္စြာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နန္႕ တျခားပါလာကတ္ေတပုဂၢိဳလ္တိအားလံုး ၀ါႀကီးတိပါ။ ထိုင္နီဖို႕တန္ေရအခ်ိန္မွာ မထိုင္ဘဲနန္႕ ဇာျဖစ္လို႕လားနီကတ္ေတလဲ။ အယင္က အဖ်က္သမားပါတီတိက ဇာေျပာလဲ။ (၀ါႀကီးတိရာလုပ္ဖို႕ တက္လာကတ္ေတ) လို႕ေျပာပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္မေျပာခ်င္ပါ။ အဂုရခိုင္ျပည္မွာ ဇာျဖစ္နီလဲဆိုခါ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ရခိုင္ျပည္သည္ သွ်မ္းျပည္၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ ကယား၊ မြန္ႏွင့္မတူပါ။ အေနာက္ဖက္က စပါးႀကီးတေကာင္မ်ိဳနီပါေရ။ ေဒအထဲမွာ မ်ိဳးဖ်က္တိ ကြဲေအာင္ဖ်က္နီေရ။ ေအပိုင္ ကိုင္ဖို႕မရေအာင္ ျဖစ္နီစြာကို ကုဖို႕လာစြာပါ။ သတိထားကတ္ပါ။
ဆိုခါ ကနိ ဥကၠဌႀကီိးဦးေစာျမေအာင္ေျပာခေရပိုင္ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီကို စဖြဲ႕ေရနိကပင္ ဇာေလာက္ေရာက္ပ်ာလဲဆိုခါ မႏွစ္ကစဖြဲ႕စြာ အဂု တႏွစ္နန္႕ (၃-၄) လေရာက္ပါယာ။ သ်မ္း၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ ကယား၊ မြန္စေရ တျခားတျခားေသာလူမ်ိဳးတိမွာ ကေကာင္းေနာင္းလားပါယာ။ သူ႐ို႕တိမွာ တဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ရာဟိေရ။ ရခိုင္မွာ ပါတီဘေလာက္ဟိေရလဲ။ (၁၅၅) ဖြဲ႕။ ဘေလာက္ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါေရလဲ။ လူကိုၾကည့္ေက (၂) သန္းနန္႕ (၆) သိန္း။ ကုလား (၈) သိန္းဟိေရ။ က်န္စြာအားလံုး ရခိုင္မဟုတ္သိမ့္။ မာရမာႀကီးတမ်ိဳးပါေရ၊ ခ်င္းပါေရ။ ၿမိဳပါေရ။ ခမီးပါေရ။ ယင္းအထဲမွာ ကမန္ဆိုေရလူမ်ိဳးတမ်ိဳးပါသိမ့္ေရ။ ဒိုင္းနက္ပါေရ။ သက္ပါေရ။ တျခားတျခား ကုလား၊ တ႐ုတ္၊ တ႐ုတ္ကပ်က္၊ ဗမာပါေရ။ ေယခါ ရခိုင္သားတိက ေအေလာက္လူႏႈတ္လိုက္ေက ဘေလာက္က်န္ဖို႕လဲ။ ရခိုင္သားတိထဲက ေအေလာက္ က်န္စြာတိထဲက တဆယ္နန္႕သ်စ္သိန္းခြဲႏႈတ္လိုက္ေက ဇာက်န္ဖို႕လဲ။ နင္းျပားျဖစ္နီကတ္ဖိ။ တခုလဲမလိုပါဗ်ာ။ မေျပာလိုပါယာ။
ယေလာက္စြာကိုဖ်က္လို႕ မေဟာသထာျပႆနာပိုင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္နီေရ။ တခ်ိဳ႕ပါတီတိကလူတိ ရြာတိုင္းဆင္းၿပီးေက ေအက မိခင္ရခိုင္လူမ်ိဳးစစ္စစ္ကို ေဘးဖယ္ထားကတ္ေတ။ မေဟာသထာ ျပႆနာကိုၾကည့္ပါ။ က်န္ေရ ျပည္ဖ်က္သစၥာေဖာက္တိက ဘီလူးမကိုအစြယ္ျဖတ္ေတပိုင္ ျဖစ္နီကတ္ေတ။ သတိထားကတ္ပါ။ ကၽန္ေတာ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕နယ္ကလာၿပီးေက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵအမွတ္ (၂) ကို ေရာက္လားခပါေရ။ ကၽန္ေတာ္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕ကို စထြက္ေတေလာက္ကပင္ ကၽန္ေတာ္႐ို႕မေရာက္ဖူးေရရြာတိ ကေကာင္းအမ်ားႀကီးပါ။ ဇာပိုင္ပ်င္လို႕ စည္း႐ံုးကတ္ဖို႕လဲ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕အေၾကာင္းေျပာရကတ္ဖို႕ဆိုေက ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာ ရြာေပါင္း (၃၃၅) ရြာဟိပါေရ။ ကၽန္ေတာ္႐ို႕ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ကိုယ့္ေဖသာနန္႕ကိုယ္ ထူေထာင္ထားေရအတြက္ လားဖို႕စားစရိတ္၊ ဘုတ္စရိတ္ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ၿခီေၾကာင္းလားရပါေရ။ ေက်ာက္ေတာ္မွာ ရံပံုေငြထည့္မည့္သူဟိၿပီးေက ေျမာက္ဦးမွာ ဒဂၤါး (၁၀၀၊ ၂၀၀) ထည့္မည့္သူမေပၚ။ ထည့္မည့္သူတခ်ိဳ႕လည္း ဟိေကာင္းဟိပါလိမၼည္။ ယေက ဇာနန္႕အလုပ္လုပ္ပါဖို႕။ ယင္းအတြက္နန္႕ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ညံ့လားပါေရ။ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္လာေရခါ ကေကာင္းမ်ားႀကီးတြိရပါေရ။ (တစည) ပါတီ သူေတာင္းစားအလွဴခံပိုင္ ရံပံုေငြတိလ်ံလားပါယာ။ ကေကာင္းရလားပါယာ။
ေယခါ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕အေခ်တရြီ ကိုယ့္စြာကိုယ္စားၿပီးေက အငတ္ခံနီလို႕ ေအအနီထားေရာက္စြာ။ ရခိုင္ျပည္ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာက္ျဖဴ၊ ေတာင္ကုတ္ သူ႐ို႕ပါတီ သံမဏိပိုင္ေနာင္းနီယာ။ ေက်ာက္ေတာ္နယ္မွာ ကၽန္ေတာ္တရားေဟာခါ ရြာလိုက္လာပါေရ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကေရာက္လာေ၀းဆိုခါ မေရာက္ပါ။ ကၽန္ေတာ္စိတ္ညစ္ပါေရ။ အဂုနားက ဥကၠဌႀကီးဦးေစာျမေအာင္ အျခားလူမ်ိဳးစုတိနန္႕ယွဥ္ၿပိဳင္ခါ စိတ္ညစ္ေရပိုင္ ရခိုင္ျပည္ (၁၇) ၿမိဳ႕နယ္ အရပ္ရပ္အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕၊ အနယ္နယ္ကို ပါတီတာ၀န္နန္႕စည္း႐ံုးေရခါ ပုဏၰားကၽန္းမွာ ခရမ္းေတာင္ကိုေရာက္ခီပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သားအနီနန္႕ ေျမာက္ဦးမွာျဖစ္ရစြာကို အားလည္းငယ္၊ ရွက္လည္းရွက္ပါေရ။ ဇာပိုင္ပ်င္ကတ္ပါဖို႕လဲ။ ေတာင္ပိုင္းမွာ အားလံုး၀င္လားခယာ။ ရခိုင္သားဆိုစြာ တခါ၀င္ေက ျပန္ထြက္ဖို႕မလြယ္။ ရွက္တတ္ေတ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း (၁၇) ၿမိဳ႕နယ္ ကေတာက္ကေရာက္လုပ္နီကတ္ေတအထဲမွာ သူ႐ို႕မွာ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ႕နယ္က ဇာပိုင္လူတိပါလဲၾကည့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕မွာလဲ မပါစြာမဟုတ္။ ပါပါေရ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ဇာျဖစ္နီေရလဲ။ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကို အျပစ္တင္စြာပါ။ ေအအတိုင္းျဖစ္နီေက ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ေနာက္ဆံုးက်ဖို႕။ ေယေကလဲ့ ေဟာေျပာပံုေဟာေျပာနည္း လိုပါသိမ့္ေရ။ ထိုကထိုးႏွက္ခ်က္တိကို မိမၼရန္ျဖစ္နီစြာထက္ ေျဖယွင္းပစ္စြာက ေကာင္းပါေရ။
ယင္းထိုးႏွက္ခ်က္တိကိုမေျဖယွင္းေက ၿဖီလို႕မၿပီပါဗ်ာယ္။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာဖို႕စြာက ကနိ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ဇာလုပ္ဖို႕လဲဆိုခါ ေအနိႏိုင္ငံေရးမဟုတ္ပါသိမ့္။ ႏိုင္ငံေရးအတြက္စည္း႐ံုးေရးပါ။ ဥကၠဌႀကီးမိန္႕ခြန္းမွာပါေရပိုင္ စည္း႐ံုးေရးက႑မွာ စည္း႐ံုးေရးမေအာင္ျမင္ေက အဂု (၁၀) တန္းစာမိန္းပြဲေျဖေရပိုင္ စာမိန္းပြဲမွာစာမရေက စာမေအာင္လိုက္ေက ေဂဇက္ထြက္ခါ ကိုယ့္နာမည္မပါ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕သည္ စည္း႐ံုးေရးမွာ စည္း႐ံုးေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ရပါဖို႕။ အလားတူ ေက်ာင္းသားမွာလည္း စာမိန္းပြဲမစစ္ခင္ စာရေအာင္ဖတ္ရပါဖို႕။ ဖတ္႐ုံလား။ ဘာသာတိုင္း၌ နားလည္ေအာင္ေလ့က်င့္ရဖို႕။ ယင္းနည္းတူစြာ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ စည္း႐ံုးေရးဆိုစြာ ဇာပိုင္ ဇာဘာသာနန္႕လားဖို႕လဲ။ ဇာပိုင္လားဖို႕လဲဆိုစြာမသိလို႕ ကေကာင္းစိတ္ဓါတ္က်ပါေရ။ တျခားတျခားၿမိဳ႕နယ္ စည္း႐ံုးေရးနံပါတ္ (၁-၂) အထဲက တက္တက္ႄကြႄကြျမင္ရလို႕ ၀မ္းသာပါေရ။ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးတင္လို႕ တဟဲဟဲနန္႕လူစုနီလို႕ ေနာက္ဆံုးဂဇက္ထြက္ခါမပါေက လားဗ်ာလို႕မွတ္။ ေယေက ဇာပိုင္လုပ္ရဖို႕လဲဆိုခါ ေအနိစည္း႐ံုးေရးအခ်ိန္။ စည္း႐ံုးေရးအခ်ိန္မွာ ဇာလုပ္ဖို႕လဲ။ စည္း႐ံုးေရးလုပ္ရဖို႕။ လုပ္ခါ ဇာမူနန္႕ေဟာဖို႕လဲ။
စည္း႐ံုးေရးမွာ လူထုစိတ္ပါလာေအာင္ အခ်က္ႀကီးေလးခ်က္ဟိပါေရ။ အဂုေသနားက ဥကၠဌႀကီးေျပာေရပိုင္ (၁) တန္းတူေရး။ (၂) ဒီမိုကေရစီစစ္မွန္ေရး။ (၃) မူမွန္ေရး။ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ မူမွန္ဖို႕လည္း အေရးႀကီးပါေရ။ မူမမွန္ေကမႀကိဳက္။ ယင္းမူခ်ထားစြာကိုသံုးသပ္ေဆာင္ရြက္ဖို႕။ (၄) လူမွန္ေရးလို႕ (၄) ခ်က္ဟိပါေရ။ ယင္းေလးခ်က္မွာ ရခိုင္႐ိုးမတဖက္က (၁၇) ၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕နယ္၊ (၁၈) ၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားကိုယ္စားလွယ္႐ို႕သည္ ဘေဇာင္ပိုင္ပုဂၢိဳလ္တိပါေရလဲ ရြီးခ်ယ္လို႕တင္ျပထားစြာ ဖတ္ၾကည့္ကတ္ပါ။ ပါပါယင့္။ ယင္းအခ်က္မွာ မိုးဦးက်ငၿပီတက္ေတပိုင္ (သူတက္ဖို႕၊ ငါတက္ဖို႕) ျဖစ္နီကတ္ေတခါ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ (၂၆) နီမွာ (၁၅၅) ေယာက္ဆိုခါ ကၽြန္ေတာ္ရင္ဖတ္ဆို႕ပါဗ်ာ။ ႏိုင္ဖို႕လား ယင္းသူ႐ို႕မႏိုင္။ မႏိုင္ေကဇာပ်င္ဖို႕။ မဲဖ်က္ကတ္ေက ေအကေလ်ာ့ဖို႕။ ေလ်ာ့ေက က်ားသီအသက္၀င္ဗ်ာ ကိုက္ဖို႕။ က်ားသီအသက္၀င္ကိုက္ေက ေအလူတိ တေကာင္လဲမက်န္ပါဗ်ာလို႕မွတ္။ ေကာင္နန္႕သံုးစြာ ကၽြန္ေတာ္လည္းပါပါေရ။ အားမရလို႕ေျပာစြာပါ။ ယင္းအတြက္နန္႕ ယင္းစခန္းကို ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ နေနာင္းလားကတ္ရပါဖို႕။
ကၽြန္ေတာ္႐ို႕သည္ တန္းတူေရးကို ဥကၠဌႀကီးပါးစကထြက္လားခေရပိုင္ (သ်မ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ကယား၊ မြန္၊ ခ်င္း၊ ရခိုင္) လူမ်ိဳး (၇) မ်ိဳးသည္ (၄၂) ႏွစ္တာကာလပတ္လံုး လြတ္လပ္စြာတန္းတူမရခလို႕ ေျပာက္က်ားလည္းမကန္၊ ျပည္သူလည္းႏွိပ္စက္ခံလို႕ တတုတ္သီဗ်ာ။ ကိုယ္တြိပါ။ ထိုခါ တနားက ဥကၠဌႀကီးေျပာခေရပိုင္ပါ သေဘာေပါက္ပါလိမၼည္။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕လည္း သေဘာေပါက္ပါေရ။ ရခိုင္နန္႕တကြ က်န္လူမ်ိဳး (၆) မ်ိဳးက သေဘာေပါက္ေသာေၾကာင့္ ရခိုင္သည္ ဘေဇာင္ဥာဏ္နန္႕ ဘေဇာင္ပိုင္ပ်င္နီလဲဆိုခါ ႐ိုေသမႈမဟိ။ ကိုယ္႐ို႕မွာ ၿခံၿပိဳလို႕။ အခုၿခံၿပိဳစြာကို ပ်င္ဖို႔စြာပါ။ လုပ္ႏိုင္ေကလုပ္၊ ၾကားမွာ (၁) လခြဲရာ ဟိယာ။ ေနာက္စည္း႐ံုးေကရယင့္။ အဂုဆင္းခီေကအဂုရယင့္။ ခ်က္ၿပီးသားထမင္းကိုစားဖို႕လားစြာယာလုိ႔ မထင္ပါကဲ့။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ကၽန္ေတာ္ေျပာလိုပါေရ။ ကိုယ့္လူလို႕မွတ္လာ။ မလြယ္ပါ။ ေလးၿမိဳ႕ေခ်ာင္း တေခ်ာင္းနန္႕အစပိုင္း ေဒဖက္ပိုင္း။ ယင္းအတြက္နန္႕ ကေကာင္းသတိထားရပါဖို႕။ တျခားတျခားၿမိဳ႕တိမွာ ၀မ္းေျမာက္လို႕ လက္ခုပ္တီးနီကတ္ပါယာ။ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွာ မဆင္းရပါသိမ့္လတ္။
ဇာအခ်ိန္စည္း႐ံုးဖို႕စိတ္ကူးေရလဲ။ အဂုေသနားကစကားကို ျပန္စပါဖို႕။ ေအမွာ ညီမ်ေရး၊ တန္းတူေရး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ပင္လံုကိုလားခီေရ။ လူမ်ိဳးေျခာက္မ်ိဳးကိုစည္း႐ံုးေရ။ ယင္းတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတိထဲမွာ ရခိုင္မပါလို႕ ရခိုင္ျပည္ကိုခ်န္လွပ္ထားခေရ။ သူ႐ို႕ ေျမာက္ဦးမွာ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕နန္႕တြိလို႕ ေျပာလို႕ဟိပါေရ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သီလားေရခါ မရလိုက္ပါယာ။ တန္းတူေရးကို ကိုင္ခစြာပါ။ တဒဂၤလူမ်ိဳးကို ကိုင္စြာမဟုတ္။ ရလတ္ေတခါ (၄၂) ႏွစ္ကာလပတ္လံုး ႐ိုးမေတာင္ထိုဖက္ ရန္ကုန္ကိုလားေက ျမင္ပါလိမၼည္။ မွန္ၾကည့္ဖို႕ရေရလမ္းတိ။ တိုက္တကတိုက္ တာတကတာ၊ အလုပ္႐ံုႀကီးတိ၊ စက္႐ံုႀကီးတိ ဟိန္းလို႕။ ေဒဖက္ကိုေက်ာ္ေက၊ ျပာျပာဟေဟာက္ ကၽြန္းရြာေခ်တရြာျဖစ္နီေရ။ (၄၂) ႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရစြာ အသူခံစားေရလဲၾကည့္လိုက္ပါ။ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါ။
(ပထမပိုင္းၿပီး၏)
အသ်င္ဣႏၵာစကၠ
ေဗဒင္ႏွင့္သမိုင္းသုေတသီ
စာရြီးသူကိုယ္ေတာ္ အသ်င္ဣႏၵာစကၠသည္ ရခိုင္ျမန္မာပ႑ိတ္ ဆရာႀကီးဦးဦးသာထြန္းေေဟာေျပာခေသာ တိတ္ေခြတိကို အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားထဲက ရခိုင္ျပည္ကမွာယူၿပီး တိတိက်က်မွန္မွန္ကန္ကန္ ထုတ္ႏႈတ္ကူးယူကာ ဆရာႀကီးကိုဂုဏ္ျပဳလို၍၄င္း၊ ေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ကို သိတတ္သူတေယာက္အျဖစ္၄င္း၊ ဤေဟာေျပာခ်က္ပထမပိုင္းကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္စာေစာင္တိမွာ (ဒု၊ တ) ပိုင္းကိုပါ ဆက္လက္ေဖာ္ျပလားပါမည္။
(ရခိုင္ျပည္လြတ္လပ္ေရးစာေစာင္မွ)
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (တတိယပိုင္း)
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (တတိယပိုင္း)
ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ဒုတိယအႀကိမ္ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး
ျမန္မာ႐ို႕သည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ၊ အရွိ၀င္းမွဴး၊ လက္၀ဲျမန္ေဖာင္သာ႐ို႕အားဖမ္းဆီးပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုရထံ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆို၏။ အိႏၵိယတိုင္းမင္းႀကီးလည္း အေကာက္၀န္ဧရေကာက္ကိုသံျပဳ၍ ျမန္မာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေက်ာ္ထင္ငသီဟ၊ ရမ္းျပည့္၀န္ ငလယ္ကိုင္းစား၊ မာန္ေအာင္၀န္႐ို႕ႏွင့္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၁) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ဗားဗူေတာင္ထိပ္၌ မ်က္ႏွာစံုညီစည္းေ၀း၏။
သကၠရာဇ ၁၁၆၈ ခု နံယုန္လတြင္ ယိုးဒယားထိုင္းႏိုင္ငံသို႕ စစ္တိုက္ရန္ ရခိုင္ေလးၿမိဳ႕တြင္နီေသာလူေပါင္းမ်ားစြာကို ျမန္မာ႐ို႕သည္ အတင္းအဓမၼသိမ္း႐ံုးေဆာင္ယူလား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ စစ္တေကာင္းနယ္မွေယွာင္ထြက္လာၿပီးလွ်င္ မ်ားစြာေသာသူရဲအေပါင္းႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္၌အေစာင့္ခ်ထားေသာ ျမန္မာတပ္မွဴးမုံေတာစားကို ၿခီမႈန္းၿပီးလွ်င္ မယူကမ္းေအာင္တပ္၌ ေအာင္တပ္တည္၍နီ၏။
သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ကဆုန္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားထံမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္၏။ ဤသည္ကိုၾကားလွ်င္ မာန္ေအာင္၊ ရမ္းျပည္၌တပ္စဲြထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ား လာ၍တိုက္ခိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္မ်ားသည္ လက္နက္အင္အားမမွ်သျဖင့္ ဆုတ္ခြာကာ ဆည္တိုင္ကန္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။
မာန္ေအာင္၀န္ ငရန္တိုင္၊ ရမ္းျပည့္၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ၊ သံတဲြ၀န္ငေရႊပန္းစေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္စဲြရာသို႕ လာ၍တို္က္၏။ သို႕ေသာ္ မာန္ေအာင္၀န္အစဟိေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ တေယာက္မက်န္ ၿခီမႈန္းျခင္းခံရ၏။ ထိုအခါ ျမန္မာတပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ရွိဆက္မတိုက္၀ံ့ဘဲ ေၾကာက္ရြံ႕ကာ ေလာင္းကိုပစ္၍ ကုန္းေၾကာင္းထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။
ျမန္မာငေရႊပန္း၊ ရမ္းျပည့္ျမန္မာ၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ႐ို႕သည္ သူရဲေဘာေၾကာင္စြာ ထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ံုးဗိုလ္႐ို႕သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားအျပားကိုသတ္၍ လက္နက္အေျမာက္အမ်ားကို သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္ကို နႏၵိေသနဗႏၶဳလဘဲြ႕အပ္ႏွင္း၍ စစ္သူႀကီးအရာ ပီးသနားေတာ္မူ၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္။ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္႐ို႕ဦးေဆာင္ေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ကာ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြနယ္အားလံုးကို ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ျပည္မဖက္တြင္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးဗိုလ္ေမာင္ေရႊ႐ို႕ကို၄င္း၊ ငရေကာက္အရပ္၌ ေနာင္ေတာ္ေလးၿမိဳ႕စားေက်ာ္ေအာင္ကို၄င္း၊ ေရႊနတ္ပင္အရပ္၌ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေရႊကို၄င္း၊ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္ကို၄င္း၊ ရန္း၀ျမစ္က ဗိုလ္နန္းေရႊ၊ တပ္မွဴးသာရကႏၲ၊ ဗိုလ္တိုးေအာင္ေက်ာ္႐ို႕ကို၄င္း၊ ခုႏွစ္ခ႐ိုင္ေတာင္စိုင္တြင္ ျမန္မာ႐ို႕လာလမ္းျဖစ္ေသာ မအီအရပ္က ေတာင္စားဗိုလ္မွဴးေမာင္ညိဳ၊ တပ္မွဴးညိဳေရာင္ျဖဴ႐ို႕အား အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထား၏။
ဤသို႕အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထားၿပီး ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဂစၦပနဒီျမန္အေနာက္ဖက္ကမ္း ႐ိုးငူအရပ္၌ တပ္စီးတပ္နင္းျပဳ၍နီသည္ကို ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္က်န္ဟိနီေသာ အၾကြင္းအက်န္ျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ ငလွစည္သူကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ ထိုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစား႐ို႕ဦးစီးေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕တြင္ဟိေသာ ျမန္မာတပ္မ်ား အႀကီးအက်ယ္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္ အင္အားျဖည့္တင္းထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားႏွင့္တိုက္ခိုက္ရာ အင္အားမမွ်သျဖင့္ လက္ဖန္အညာအရပ္သို႕ဆုတ္ခြာပီးရကာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လဆန္း (၂) ရက္ စနီနိတြင္ စနည္းေခ်ာင္း၌ လွီတပ္တည္၍ နီကုန္၏။
သံတဲြၿမိဳ႕ကို၀ိုင္းရံထားေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ ၿမိဳ႕သစ္စားေမာင္ငယ္၊ ဗိုလ္ဘခ်စ္ရည္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမသာေသာေၾကာင့္ ထိုသကၠရာဇ္ ၀ါေခါင္လတြင္ လမၼဳေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီကတ္ရကုန္၏။ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ကို ၀ိုင္းရံထားေသာ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ တိမ္ၾကားဗိုလ္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမမွ်သျဖင့္ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ အုန္းေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီရကုန္၏။
ဤသို႕ ရမ္းျပည့္၊ သံတဲြ၊ မာန္ေအာင္႐ို႕၌ ရခိုင္တပ္႐ို႕ အင္အားမသာေၾကာင္းၾကားသိရလွ်င္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွစည္သူသည္ အသစ္ခန္႕ထားေသာ မာန္ေအာင္၀န္ကို အရွိခုႏွစ္ခ႐ိုင္ကိုတိုက္ရန္ လႊတ္လိုက္၏။ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္ သူရဲတေထာင္ႏွင္ခ်ီလာၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လျပည့္နိ၌ မအီေခ်ာင္း၀တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ယင္းသို႕ တပ္တည္လာေသာ မာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္အား ရခိုင္ဗိုလ္လမၼဳစားေရႊလူလား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္တည္ တေယာက္မၾကြင္းသီ၏။
ထိုအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္သည္ အေရးမလွေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ လူတေထာင္ႏွင့္ စစ္ကူေရာက္လာ၏။ ၄င္းသကၠရာဇ္ ေတာ္သလင္းလတြင္ ဒါးလေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္လာျပန္၏။ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္တပ္အား ရခိုင္တိမ္ၾကားဗိုလ္တပ္လား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အတုန္းအ႐ံုး သီႀကီပ်က္စီးရကုန္၏။ ယင္းႏွစ္တြင္ ေျမာက္ဦး၀န္ ျမန္မာငေက်ာ္ထင္သည္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငရေကာက္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႕ၿပီးလွ်င္ ကုန္းအားရီအားခ်ီလာၿပီး ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ တပ္ေစာင့္ခ်၍နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ ဗိုလ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္႐ို႕တပ္အား အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၏။ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္သည္ လက္နက္ထိမွန္ သီဆံုး၏။
၄င္းသကၠရာဇ္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆုတ္ (၅) ရက္ တလင္းလာနိတြင္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ တပ္ေစာင့္နီေသာ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးေမာင္ေရႊ႐ို႕ဦးစီးေသာရခိုင္တပ္႐ို႕အား ျမန္မာတပ္႐ို႕လာတိုက္သျဖင့္ အင္အားနည္းေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ကုန္းေၾကာင္းအားျဖင့္ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ငရေကာက္အရပ္၌ တပ္စဲြထားေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္၊ ေရႊနတ္ပင္တပ္ေစာင့္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေရႊ႐ို႕လည္း ဗိုလ္ခ်င္းျပန္နီေသာ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕သို႕ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။
အေရးမသာေသာအျခင္းအရာမ်ားကို ၾကားရေသာအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႔၌ဟိေသာ တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕ႏွင့္တိုင္ပင္၍ စစ္ယံႈးေသာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစားဗိုလ္ေရႊလူ၊ ဗိုလ္တလိုင္းရွည္၊ ဒဂၤါးေတာင္စား တံုးစံေရႊ၊ ဗိုလ္ေစာ္ကဲအစဟိေသာ သံုးရာ့ခုႏွစ္က်ိတ္ေသာလူ႐ို႕ကို ျမန္မာႏွင့္စစ္ၿပီးေသာအခါ အကုန္သူသတ္ပစ္မည္ဟု မွားယြင္းစြာ တိုင္ပင္ၾကကုန္၏။
ထိုအခိုက္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ နဂါးရစ္ေမာ္တင္လမ္းက ခ်ီလာ၏။ မက်ည္းကၽြန္းအနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ စတုကၽြန္း၌တပ္ေစာင့္ခ်နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ တိုးေအာင္ေက်ာ္တပ္ ဆီးႀကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ တိုင္းတာ၀န္အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ ထြက္ၿပီး၍ သံတဲြၿမိဳ႕ထဲသို႕၀င္ကာ သံတဲြ၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္၍နီ၏။ တခါ ဗိုလ္က်ားႀကီး၊ ၿမိဳ႕သစ္စားငေ၀စေသာ ျမန္မာတပ္႐ို႕ေပါင္းဖက္၍ စတုျမစ္သို႕ခ်ီလာ၏။
ဗမာဗိုလ္က်ားႀကီးတပ္ႏွင့္ စတုကၽြန္း၌တပ္စဲြနီေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ရီေၾကာင္းတိုက္ပဲြျဖစ္ပြားရာ စစ္ကူမရေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕ အေရးမလွဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ၄င္းရခိုင္စတုတပ္လည္း ရမ္းျပည့္စနည္းဖက္သို႕၀င္ကာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္ ေပါင္းဖက္၍နီ၏။
ထိုအခါ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္အာကာငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ ျမင္း၀န္ငမိႈင္း႐ို႕သည္ ကုန္းရီအားခ်ီလာၿပီး သံစစ္ျမစ္သို႕ေရာက္လ်င္ စနည္းတြင္တပ္ခ်၍နီေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္တြိဆံု၍ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ေျပာဆိုေသာစကားကိုၾကားႏွင့္ၿပီးေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္သည္ အနည္းငယ္မွ်ရာ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ၿပီး ေယွာင္ထြက္လား၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ငေက်ာ္ထင္လည္း ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြၿမိဳ႕ကို အေစာင့္ခ်ထားခၿပီးလွ်င္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာ္သို႕ ခ်ီတက္လာကုန္၏။ ေက်ာက္ငႏြားအရပ္သို႕ေရာက္ေသာအခါ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္တြိဆံု၏။ သို႕ေသာ္ ရခိုင္တပ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏စကားကို ၾကားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္လိုသည့္ဆႏၵမဟိဘဲ တိမ္းေယွာင္၍ နီကုန္၏။
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း က်ဴးေက်ာ္လာေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အားတိုက္ခိုက္ရန္ လမၼဳစားေရႊဗိုလ္၊ ၿမံဳေထာင္စား႐ို႕ကို ထပ္ေလာင္း၍ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။ ရခိုင္တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏အၾကံကို သိရင္းစဲြဟိၾကသည္ႏွင့္ ထိုသို႕ဤသို႕ရာ တိမ္းေယွာင္လားၾကကုန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဤအျခင္းအရာကို ၾကားသိရေသာအခါ မတည္မရပ္ႏိုင္ဘဲ ေနာင္တပူပန္ယူက်ံဳးမရျဖစ္ကာ ေလးၿမိဳ႕နီ ရခိုင္လူဦးေရစုစုေပါင္း ကိုးေသာင္းကိုးေထာင္ကို သိမ္းက်ံဳးၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ျပာသိုလျပည့္ ဗုဒၶဴးနိတြင္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕မွ အဂၤလိပ္ပိုင္ အေနာက္ဘဂၤလားနယ္သို႕ တိမ္းေယွာင္ထြက္ခြာလာရ၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ တပ္အလံုးအရင္းျဖင့္ အေနာက္ဘဂၤလားဖက္သို႕ခ်ီတက္လာၿပီး မံုေတာတြင္ တပ္စခန္းခ်လာျပန္၏။ ဤသို႕ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္တပ္ခ်ီလာေၾကာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ ၾကားသိလီလွ်င္ အဂၤလိပ္တပ္႐ို႕သည္လည္း အင္အားမ်ားစြာႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္ကမ္းအရပ္၌ တပ္တည္၍ နီလာ၏။ ဤသို႕ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ို႕ဗိုလ္႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းလံုးအား ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီးခါမွ ျမန္မာစစ္အင္အားျဖည့္တင္းလာသည္ကို မခုခံႏိုင္ဘဲ ျပန္လည္ဆုတ္ခြာ ပီးရကုန္၏။
(ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စား ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ျမန္မာေတာ္လွန္ေရးပင္ျဖစ္ပါသည္)
ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ဒုတိယအႀကိမ္ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး
ျမန္မာ႐ို႕သည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ၊ အရွိ၀င္းမွဴး၊ လက္၀ဲျမန္ေဖာင္သာ႐ို႕အားဖမ္းဆီးပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုရထံ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆို၏။ အိႏၵိယတိုင္းမင္းႀကီးလည္း အေကာက္၀န္ဧရေကာက္ကိုသံျပဳ၍ ျမန္မာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေက်ာ္ထင္ငသီဟ၊ ရမ္းျပည့္၀န္ ငလယ္ကိုင္းစား၊ မာန္ေအာင္၀န္႐ို႕ႏွင့္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၁) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ဗားဗူေတာင္ထိပ္၌ မ်က္ႏွာစံုညီစည္းေ၀း၏။
သကၠရာဇ ၁၁၆၈ ခု နံယုန္လတြင္ ယိုးဒယားထိုင္းႏိုင္ငံသို႕ စစ္တိုက္ရန္ ရခိုင္ေလးၿမိဳ႕တြင္နီေသာလူေပါင္းမ်ားစြာကို ျမန္မာ႐ို႕သည္ အတင္းအဓမၼသိမ္း႐ံုးေဆာင္ယူလား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ စစ္တေကာင္းနယ္မွေယွာင္ထြက္လာၿပီးလွ်င္ မ်ားစြာေသာသူရဲအေပါင္းႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္၌အေစာင့္ခ်ထားေသာ ျမန္မာတပ္မွဴးမုံေတာစားကို ၿခီမႈန္းၿပီးလွ်င္ မယူကမ္းေအာင္တပ္၌ ေအာင္တပ္တည္၍နီ၏။
သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ကဆုန္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားထံမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္၏။ ဤသည္ကိုၾကားလွ်င္ မာန္ေအာင္၊ ရမ္းျပည္၌တပ္စဲြထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ား လာ၍တိုက္ခိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္မ်ားသည္ လက္နက္အင္အားမမွ်သျဖင့္ ဆုတ္ခြာကာ ဆည္တိုင္ကန္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။
မာန္ေအာင္၀န္ ငရန္တိုင္၊ ရမ္းျပည့္၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ၊ သံတဲြ၀န္ငေရႊပန္းစေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္စဲြရာသို႕ လာ၍တို္က္၏။ သို႕ေသာ္ မာန္ေအာင္၀န္အစဟိေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ တေယာက္မက်န္ ၿခီမႈန္းျခင္းခံရ၏။ ထိုအခါ ျမန္မာတပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ရွိဆက္မတိုက္၀ံ့ဘဲ ေၾကာက္ရြံ႕ကာ ေလာင္းကိုပစ္၍ ကုန္းေၾကာင္းထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။
ျမန္မာငေရႊပန္း၊ ရမ္းျပည့္ျမန္မာ၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ႐ို႕သည္ သူရဲေဘာေၾကာင္စြာ ထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ံုးဗိုလ္႐ို႕သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားအျပားကိုသတ္၍ လက္နက္အေျမာက္အမ်ားကို သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္ကို နႏၵိေသနဗႏၶဳလဘဲြ႕အပ္ႏွင္း၍ စစ္သူႀကီးအရာ ပီးသနားေတာ္မူ၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္။ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္႐ို႕ဦးေဆာင္ေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ကာ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြနယ္အားလံုးကို ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ျပည္မဖက္တြင္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးဗိုလ္ေမာင္ေရႊ႐ို႕ကို၄င္း၊ ငရေကာက္အရပ္၌ ေနာင္ေတာ္ေလးၿမိဳ႕စားေက်ာ္ေအာင္ကို၄င္း၊ ေရႊနတ္ပင္အရပ္၌ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေရႊကို၄င္း၊ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္ကို၄င္း၊ ရန္း၀ျမစ္က ဗိုလ္နန္းေရႊ၊ တပ္မွဴးသာရကႏၲ၊ ဗိုလ္တိုးေအာင္ေက်ာ္႐ို႕ကို၄င္း၊ ခုႏွစ္ခ႐ိုင္ေတာင္စိုင္တြင္ ျမန္မာ႐ို႕လာလမ္းျဖစ္ေသာ မအီအရပ္က ေတာင္စားဗိုလ္မွဴးေမာင္ညိဳ၊ တပ္မွဴးညိဳေရာင္ျဖဴ႐ို႕အား အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထား၏။
ဤသို႕အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထားၿပီး ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဂစၦပနဒီျမန္အေနာက္ဖက္ကမ္း ႐ိုးငူအရပ္၌ တပ္စီးတပ္နင္းျပဳ၍နီသည္ကို ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္က်န္ဟိနီေသာ အၾကြင္းအက်န္ျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ ငလွစည္သူကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ ထိုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစား႐ို႕ဦးစီးေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕တြင္ဟိေသာ ျမန္မာတပ္မ်ား အႀကီးအက်ယ္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္ အင္အားျဖည့္တင္းထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားႏွင့္တိုက္ခိုက္ရာ အင္အားမမွ်သျဖင့္ လက္ဖန္အညာအရပ္သို႕ဆုတ္ခြာပီးရကာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လဆန္း (၂) ရက္ စနီနိတြင္ စနည္းေခ်ာင္း၌ လွီတပ္တည္၍ နီကုန္၏။
သံတဲြၿမိဳ႕ကို၀ိုင္းရံထားေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ ၿမိဳ႕သစ္စားေမာင္ငယ္၊ ဗိုလ္ဘခ်စ္ရည္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမသာေသာေၾကာင့္ ထိုသကၠရာဇ္ ၀ါေခါင္လတြင္ လမၼဳေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီကတ္ရကုန္၏။ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ကို ၀ိုင္းရံထားေသာ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ တိမ္ၾကားဗိုလ္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမမွ်သျဖင့္ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ အုန္းေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီရကုန္၏။
ဤသို႕ ရမ္းျပည့္၊ သံတဲြ၊ မာန္ေအာင္႐ို႕၌ ရခိုင္တပ္႐ို႕ အင္အားမသာေၾကာင္းၾကားသိရလွ်င္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွစည္သူသည္ အသစ္ခန္႕ထားေသာ မာန္ေအာင္၀န္ကို အရွိခုႏွစ္ခ႐ိုင္ကိုတိုက္ရန္ လႊတ္လိုက္၏။ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္ သူရဲတေထာင္ႏွင္ခ်ီလာၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လျပည့္နိ၌ မအီေခ်ာင္း၀တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ယင္းသို႕ တပ္တည္လာေသာ မာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္အား ရခိုင္ဗိုလ္လမၼဳစားေရႊလူလား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္တည္ တေယာက္မၾကြင္းသီ၏။
ထိုအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္သည္ အေရးမလွေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ လူတေထာင္ႏွင့္ စစ္ကူေရာက္လာ၏။ ၄င္းသကၠရာဇ္ ေတာ္သလင္းလတြင္ ဒါးလေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္လာျပန္၏။ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္တပ္အား ရခိုင္တိမ္ၾကားဗိုလ္တပ္လား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အတုန္းအ႐ံုး သီႀကီပ်က္စီးရကုန္၏။ ယင္းႏွစ္တြင္ ေျမာက္ဦး၀န္ ျမန္မာငေက်ာ္ထင္သည္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငရေကာက္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႕ၿပီးလွ်င္ ကုန္းအားရီအားခ်ီလာၿပီး ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ တပ္ေစာင့္ခ်၍နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ ဗိုလ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္႐ို႕တပ္အား အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၏။ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္သည္ လက္နက္ထိမွန္ သီဆံုး၏။
၄င္းသကၠရာဇ္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆုတ္ (၅) ရက္ တလင္းလာနိတြင္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ တပ္ေစာင့္နီေသာ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးေမာင္ေရႊ႐ို႕ဦးစီးေသာရခိုင္တပ္႐ို႕အား ျမန္မာတပ္႐ို႕လာတိုက္သျဖင့္ အင္အားနည္းေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ကုန္းေၾကာင္းအားျဖင့္ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ငရေကာက္အရပ္၌ တပ္စဲြထားေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္၊ ေရႊနတ္ပင္တပ္ေစာင့္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေရႊ႐ို႕လည္း ဗိုလ္ခ်င္းျပန္နီေသာ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕သို႕ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။
အေရးမသာေသာအျခင္းအရာမ်ားကို ၾကားရေသာအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႔၌ဟိေသာ တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕ႏွင့္တိုင္ပင္၍ စစ္ယံႈးေသာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစားဗိုလ္ေရႊလူ၊ ဗိုလ္တလိုင္းရွည္၊ ဒဂၤါးေတာင္စား တံုးစံေရႊ၊ ဗိုလ္ေစာ္ကဲအစဟိေသာ သံုးရာ့ခုႏွစ္က်ိတ္ေသာလူ႐ို႕ကို ျမန္မာႏွင့္စစ္ၿပီးေသာအခါ အကုန္သူသတ္ပစ္မည္ဟု မွားယြင္းစြာ တိုင္ပင္ၾကကုန္၏။
ထိုအခိုက္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ နဂါးရစ္ေမာ္တင္လမ္းက ခ်ီလာ၏။ မက်ည္းကၽြန္းအနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ စတုကၽြန္း၌တပ္ေစာင့္ခ်နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ တိုးေအာင္ေက်ာ္တပ္ ဆီးႀကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ တိုင္းတာ၀န္အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ ထြက္ၿပီး၍ သံတဲြၿမိဳ႕ထဲသို႕၀င္ကာ သံတဲြ၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္၍နီ၏။ တခါ ဗိုလ္က်ားႀကီး၊ ၿမိဳ႕သစ္စားငေ၀စေသာ ျမန္မာတပ္႐ို႕ေပါင္းဖက္၍ စတုျမစ္သို႕ခ်ီလာ၏။
ဗမာဗိုလ္က်ားႀကီးတပ္ႏွင့္ စတုကၽြန္း၌တပ္စဲြနီေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ရီေၾကာင္းတိုက္ပဲြျဖစ္ပြားရာ စစ္ကူမရေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕ အေရးမလွဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ၄င္းရခိုင္စတုတပ္လည္း ရမ္းျပည့္စနည္းဖက္သို႕၀င္ကာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္ ေပါင္းဖက္၍နီ၏။
ထိုအခါ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္အာကာငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ ျမင္း၀န္ငမိႈင္း႐ို႕သည္ ကုန္းရီအားခ်ီလာၿပီး သံစစ္ျမစ္သို႕ေရာက္လ်င္ စနည္းတြင္တပ္ခ်၍နီေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္တြိဆံု၍ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ေျပာဆိုေသာစကားကိုၾကားႏွင့္ၿပီးေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္သည္ အနည္းငယ္မွ်ရာ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ၿပီး ေယွာင္ထြက္လား၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ငေက်ာ္ထင္လည္း ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြၿမိဳ႕ကို အေစာင့္ခ်ထားခၿပီးလွ်င္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာ္သို႕ ခ်ီတက္လာကုန္၏။ ေက်ာက္ငႏြားအရပ္သို႕ေရာက္ေသာအခါ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္တြိဆံု၏။ သို႕ေသာ္ ရခိုင္တပ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏စကားကို ၾကားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္လိုသည့္ဆႏၵမဟိဘဲ တိမ္းေယွာင္၍ နီကုန္၏။
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း က်ဴးေက်ာ္လာေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အားတိုက္ခိုက္ရန္ လမၼဳစားေရႊဗိုလ္၊ ၿမံဳေထာင္စား႐ို႕ကို ထပ္ေလာင္း၍ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။ ရခိုင္တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏အၾကံကို သိရင္းစဲြဟိၾကသည္ႏွင့္ ထိုသို႕ဤသို႕ရာ တိမ္းေယွာင္လားၾကကုန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဤအျခင္းအရာကို ၾကားသိရေသာအခါ မတည္မရပ္ႏိုင္ဘဲ ေနာင္တပူပန္ယူက်ံဳးမရျဖစ္ကာ ေလးၿမိဳ႕နီ ရခိုင္လူဦးေရစုစုေပါင္း ကိုးေသာင္းကိုးေထာင္ကို သိမ္းက်ံဳးၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ျပာသိုလျပည့္ ဗုဒၶဴးနိတြင္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕မွ အဂၤလိပ္ပိုင္ အေနာက္ဘဂၤလားနယ္သို႕ တိမ္းေယွာင္ထြက္ခြာလာရ၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ တပ္အလံုးအရင္းျဖင့္ အေနာက္ဘဂၤလားဖက္သို႕ခ်ီတက္လာၿပီး မံုေတာတြင္ တပ္စခန္းခ်လာျပန္၏။ ဤသို႕ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္တပ္ခ်ီလာေၾကာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ ၾကားသိလီလွ်င္ အဂၤလိပ္တပ္႐ို႕သည္လည္း အင္အားမ်ားစြာႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္ကမ္းအရပ္၌ တပ္တည္၍ နီလာ၏။ ဤသို႕ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ို႕ဗိုလ္႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းလံုးအား ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီးခါမွ ျမန္မာစစ္အင္အားျဖည့္တင္းလာသည္ကို မခုခံႏိုင္ဘဲ ျပန္လည္ဆုတ္ခြာ ပီးရကုန္၏။
(ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စား ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ျမန္မာေတာ္လွန္ေရးပင္ျဖစ္ပါသည္)
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ဒုတိယပိုင္း)
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ဒုတိယပိုင္း)
ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွရာဇာ (ေခၚ) ငေက်ာ္လွသည္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕ၾကာေသာ္ ရာထူးမွျပဳတ္က်ျပန္ပါ၏။ ျမန္မာငစိန္ဘူးသည္ ငလွေက်ာ္ထင္နာမည္ကိုခံ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၆) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ ၀န္ျပဳျပန္၏။ ထို႕အျပင္ ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းလည္း မင္းကြန္းေစတီတည္ရန္ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွစ္ေထာင္ပီးရမည္ဟု ေတာင္းလာျပန္၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္း ေလးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည္။ မာန္ေအာင္႐ို႕မွ အုတ္ဖုတ္ရန္အတြက္ လူေပါင္းႏွစ္ေထာင္ကို စု႐ံုးေကာက္ခံလာေသာေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏိုင္ေသာ ရခိုင္ျပည္သူျပည္သား႐ို႕သည္ လက္ယာျမန္ရြာအုပ္ ဗိုလ္ထံုးစံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဒၤဂါးေတာင္စား ဗိုလ္တံုးစံေရႊ႐ို႕၏ ဦးေထာင္မႈကိုခံယူက ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆန္း အၤဂါနိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ထပ္မံေတာ္လွန္ပါသည္။
ၿမိဳ႕ေစာင့္ျမန္မာတပ္႐ို႕လည္း ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုတိုက္ဖ်က္ရန္ သူရဲလက္နက္မ်ားစြာႏွင့္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငသံေတြ၏သား စိုင္းတင္စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္ကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ မယူကမ္းေအာင္တပ္သို႕ေရာက္လ်င္ သစၥာေစာင့္သိေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ သီရိငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ အခြန္စာရြီး ေဇယ်ငေက်ာ္႐ို႕အား အစတုန္းသတ္ပစ္လိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေအာင္တပ္အရပ္က စတင္ေတာ္လွန္၍ လက္႐ံုးဗိုလ္ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ မယူကမ္းေအာင္တပ္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္နီေသာ ျမန္မာေက်ာ္ထင္ ငသီဟသည္ ဤသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ရဲမက္ဗိုလ္ပါအေပါင္းျဖင့္ ေျမာက္ဦးသို႕ခ်ီလာ၍ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕၀န္႐ို႕အား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္အားတိုက္ခိုက္ရန္ မယူကမ္းသို႕ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။
ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ ျပာသိုလတြင္ မယူကမ္းကၽြဲ႐ိုင္းခံု၌ တပ္တည္၍နီေသာ ရခိုင္ေဂါင္းေဆာင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံအမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ က်ဴးေက်ာ္လာေသာ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အႀကီးအက်ယ္ တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္႐ို႕တပ္သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႕ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ေနာက္ထပ္လိုက္၍ ပင္း၀ါေဂၚေတာပလ’င္တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို စစ္တေကာင္း အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ၾကားေသာ္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္အားခ်ီတက္ခိုင္း၍ ေဂၚေတာပလ’င္တြင္ တပ္ၿပိဳင္ခ်ထား၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ဘိုးေတာင္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ပင္းတလဲငဗိုလ္ကို ေတာင္ေၾကာင္းခရီး၊ အရွိ၀င္းမႈးငတာကို ရီေၾကာင္းခရီး၊ အသီးသီးလႊတ္၍ အင္အားျဖည့္တင္းလာျပန္၏။
ရခိုင္သို႕ေရာက္ေသာအခါ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ႐ို႕အားဖမ္းပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုးရထံ ေတာင္းခံ၏။ အဂၤလိပ္ကမပီးဘဲျငင္းဆန္ေသာအခါ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တပိုးထဲြလျပည့္နိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္တပ္ႏွင့္ အဂၤလိပ္တပ္႐ို႕စစ္ျဖစ္ပြား၏။ အဂၤလိပ္ဖက္မွ အဂၤလိပ္ဗိုလ္မႈးႏွစ္ဦးက်ဆံုး၍ ကုလားစစ္သည္ (၁၀၀) ေက်ာ္ သီဆံုး၏။ က်ဴးေက်ာ္သူျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ရခိုင္ႏိုင္ငံအ၀ွမ္း ရခိုင္သားအေျမာက္အျမားကို သတ္ပစ္လိုက္၏။
ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၇) ခုႏွစ္မွ (၁၁၆၀) ျပည့္ႏွစ္အထိ ဒုတိယပိုင္း ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရးျဖစ္သည္။
(တတိယပိုင္းဆက္ရန္)
ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွရာဇာ (ေခၚ) ငေက်ာ္လွသည္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕ၾကာေသာ္ ရာထူးမွျပဳတ္က်ျပန္ပါ၏။ ျမန္မာငစိန္ဘူးသည္ ငလွေက်ာ္ထင္နာမည္ကိုခံ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၆) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ ၀န္ျပဳျပန္၏။ ထို႕အျပင္ ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းလည္း မင္းကြန္းေစတီတည္ရန္ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွစ္ေထာင္ပီးရမည္ဟု ေတာင္းလာျပန္၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္း ေလးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည္။ မာန္ေအာင္႐ို႕မွ အုတ္ဖုတ္ရန္အတြက္ လူေပါင္းႏွစ္ေထာင္ကို စု႐ံုးေကာက္ခံလာေသာေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏိုင္ေသာ ရခိုင္ျပည္သူျပည္သား႐ို႕သည္ လက္ယာျမန္ရြာအုပ္ ဗိုလ္ထံုးစံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဒၤဂါးေတာင္စား ဗိုလ္တံုးစံေရႊ႐ို႕၏ ဦးေထာင္မႈကိုခံယူက ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆန္း အၤဂါနိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ထပ္မံေတာ္လွန္ပါသည္။
ၿမိဳ႕ေစာင့္ျမန္မာတပ္႐ို႕လည္း ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုတိုက္ဖ်က္ရန္ သူရဲလက္နက္မ်ားစြာႏွင့္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငသံေတြ၏သား စိုင္းတင္စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္ကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ မယူကမ္းေအာင္တပ္သို႕ေရာက္လ်င္ သစၥာေစာင့္သိေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ သီရိငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ အခြန္စာရြီး ေဇယ်ငေက်ာ္႐ို႕အား အစတုန္းသတ္ပစ္လိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေအာင္တပ္အရပ္က စတင္ေတာ္လွန္၍ လက္႐ံုးဗိုလ္ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ မယူကမ္းေအာင္တပ္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္နီေသာ ျမန္မာေက်ာ္ထင္ ငသီဟသည္ ဤသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ရဲမက္ဗိုလ္ပါအေပါင္းျဖင့္ ေျမာက္ဦးသို႕ခ်ီလာ၍ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕၀န္႐ို႕အား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္အားတိုက္ခိုက္ရန္ မယူကမ္းသို႕ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။
ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ ျပာသိုလတြင္ မယူကမ္းကၽြဲ႐ိုင္းခံု၌ တပ္တည္၍နီေသာ ရခိုင္ေဂါင္းေဆာင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံအမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ က်ဴးေက်ာ္လာေသာ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အႀကီးအက်ယ္ တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္႐ို႕တပ္သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႕ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ေနာက္ထပ္လိုက္၍ ပင္း၀ါေဂၚေတာပလ’င္တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို စစ္တေကာင္း အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ၾကားေသာ္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္အားခ်ီတက္ခိုင္း၍ ေဂၚေတာပလ’င္တြင္ တပ္ၿပိဳင္ခ်ထား၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ဘိုးေတာင္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ပင္းတလဲငဗိုလ္ကို ေတာင္ေၾကာင္းခရီး၊ အရွိ၀င္းမႈးငတာကို ရီေၾကာင္းခရီး၊ အသီးသီးလႊတ္၍ အင္အားျဖည့္တင္းလာျပန္၏။
ရခိုင္သို႕ေရာက္ေသာအခါ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ႐ို႕အားဖမ္းပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုးရထံ ေတာင္းခံ၏။ အဂၤလိပ္ကမပီးဘဲျငင္းဆန္ေသာအခါ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တပိုးထဲြလျပည့္နိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္တပ္ႏွင့္ အဂၤလိပ္တပ္႐ို႕စစ္ျဖစ္ပြား၏။ အဂၤလိပ္ဖက္မွ အဂၤလိပ္ဗိုလ္မႈးႏွစ္ဦးက်ဆံုး၍ ကုလားစစ္သည္ (၁၀၀) ေက်ာ္ သီဆံုး၏။ က်ဴးေက်ာ္သူျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ရခိုင္ႏိုင္ငံအ၀ွမ္း ရခိုင္သားအေျမာက္အျမားကို သတ္ပစ္လိုက္၏။
ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၇) ခုႏွစ္မွ (၁၁၆၀) ျပည့္ႏွစ္အထိ ဒုတိယပိုင္း ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရးျဖစ္သည္။
(တတိယပိုင္းဆက္ရန္)
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ပထမပိုင္း)
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ပထမပိုင္း)
(ရခိုင္ရာဇ၀င္သစ္က်မ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)
ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ျမန္မာဘုရင္ဘိုးေတာ္င၀ိုင္း၏သားေတာ္ အိမ္ရွိငဥပရာဇာဦးစီး၍ ၇ာမရကန္ငတိုးလိုက္ပါေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူနယ္ခ်ဲ႕႐ို႕သည္ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာလက္နက္ပိုင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအား ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၇) ရက္ စနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ (၁၇၈၄) ခု ဒီဇင္ဘာလ (၃၁) ရက္နိတြင္ မတရားက်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္လိုက္သျဖင့္ ရခိုင္ျပည္ႏွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕သည္ ျမန္မာကိုလိုနီကၽန္ဘ၀သို႕ ေရာက္ျခင္းမလွ ေရာက္လားရပါသည္။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ဘုရင္မဟာသမတရာဇာ (နံေတာ္စနီသား၊ သက္ေတာ္ ၄၂ ႏွစ္၊ နန္းစံ (၂) ႏွစ္အား) ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၁၅) ရက္ တလဂုၤနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ ၁၇၈၄ ခု ဇႏၷ၀ါရီလတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ မတရားဖမ္းဆီး သံၿခီခ်င္းခတ္ကာ ျမန္မာျပည္သို႕ အက်ဥ္းသား သံု႕ပန္းအျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားပါသည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္အား မတရားသိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ ဗမာနႏၵငပက်န္အား ၿမိဳ႕၀န္ထား၍အုပ္ခ်ဳပ္ခိုင္း၏။ ေယေကလဲ့ ရခိုင္႐ို႕သည္ ျမန္မာ့သူ႕ကၽြန္မခံဘဲ (၁၁၄၆) ခု တေပါင္းလကစ၍ ဒါးပိုင္ႀကီး၏ေယာက္ဖေတာ္ေက်ာ္ပံု၏ဦးေဆာင္မႈကိုခံယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား စတင္ေတာ္လွန္ခကတ္ပါသည္။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၊ ယင္း၏ေနာင္ေတာ္ မုဇုႏၱတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕အမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္လည္း ျမန္မာက်ဴးေသာ္သူ႐ို႕အား အေနာက္အရပ္က အယာမခံ စြမ္းမာန္တရဲ ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခပါသည္။
ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး အျပစ္မဟိေသာ ရခိုင္ျပည္သူ႐ို႕အား လက္နက္ခ်ရန္ဟု အေၾကာင္းျပကာ ေပါင္းတုန္အရပ္၌လူူေပါင္းတေထာင္၊ သရက္အုပ္အရပ္၌တေထာင္၊ စံကားေတာင္အရပ္၌ႏွစ္ေထာင္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ပရိေစၦဒ၌ သံုးေသာင္းခုႏွစ္ေထာင္၊ ပုခက္တြင္းသားအသူငယ္႐ို႕အား ဒါးကဇတ္သည္ကတေသာင္း၊ ဘုရားေပၚအရပ္၊ ဒိုင္းက်ီအရပ္၊ ေမာင္းဆဲြအရပ္၊ ငရေကာက္အရပ္၊ ေဂါင္းၿပိဳေတာင္အရပ္၊ ပုရိန္အရပ္၊ ေပါင္းတုတ္အရပ္၊ ရတနာျပည္အရပ္၊ လက္မဖက္အရပ္၊ ေတာတန္းအရပ္၊ ကိုးဆယ့္ကိုးေတာင္အရပ္၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္အရပ္႐ို႕၌ လူေပါင္း တေသာင္းသ်စ္ေသာင္းေလးေထာင္႐ို႕ကို ယင္းႏွစ္အတြင္းမွာပင္ ယုတ္မာ႐ိုင္းျပစြာ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ခကတ္ပါသည္။
ထို႕အျပင္ ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ဒါးပိုင္ႀကီးေက်ာ္ပံု၏မယား ေကာင္းေက်ာ္ထင္မကိုလည္း ကာမပိုင္လင္ေယာက္က်ား ဟိယင့္သားနန္႕ ဗလကၠာယ ယုတ္မာ႐ိုင္းျပစြာ ေစာ္ကားခသိမ့္၏။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္လည္း စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ထံမွ စစ္ေရးအကူအညီရယူ၇န္ ႀကိဳးစားခသည္။ အဂၤလိပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တြိဆံုေဆြးေႏြးရာတြင္ ဒါးျပန္စီး၏သမက္ သာမေကာင္းစံေရႊကို ဘာသာျပန္စီခိုင္း၏။ ေယေကလဲ့ မျပည္လည္ေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းညာဖက္သို႕ခို၀င္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ရရာလက္နက္စဲြကိုင္ကာ ေတာ္လွန္ခပါသည္။
အားမတန္သျဖင့္ လက္၀ဲျမန္ကုန္းေဖာင္သည္၊ မုဇုႏၵာတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႕ခို၀င္၍ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္က ကၽြန္းရြာမ်ားပီးသနားထား၏။
(၁၁၄၆) ခု ကဆုန္လတြင္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္က တပ္စဲြ၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ခုခံေတာ္လွန္ယင္း လက္နက္ထိမွန္၍ က်ဆံုးခရသည္။
ျမန္မာနႏၵငက်န္၏တပ္မ်ားသည္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး ေတာ္လွန္သည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းအရပ္မွ မိမၼအသူငယ္႐ို႕အား ႀကိဳးတုတ္ခ်ိဳင္ေႏွာင္ကာ ျမစ္၀တြင္ပစ္ခ်၍ ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ခကတ္သည္။ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္မွာ ေရာက္လာသူ လူအေပါင္း႐ို႕ကိုလည္း ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၏လူဟုစြပ္စဲြကာ မ်ားစြာသတ္ျဖတ္ခကတ္၏။
ရခိုင္ျပည္ေတာင္ပိုင္း အေနာက္ခုႏွစ္ရိုင္ ေတာင္စိုင္အရပ္၌ စနည္းရြာသား႐ို႕သည္လည္း ျမန္မာ့သူ႕ကၽန္မခံဘဲ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ လမုစားဗိုလ္လာခိုင္႐ို႕ႏွင့္ေပါင္းဖက္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ကတ္ပါသည္။ ဤသည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ထားေသာ ျမန္မာရာဇငသၾကၤန္သည္ သူ၏စစ္ကဲငလွကို လႊတ္ကာ စနည္းရြာသူရြာသားအားလံုးကို အစတုန္းသတ္ျဖတ္လိုက္ၾကသည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ၁၁၄၉ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ျပည္မွ ဘုန္းႀကီးရဟန္း၊ မင္းသားမင္းသမီးစုစုေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင့္ခုႏွစ္ရာကို အမရပူရၿမိဳ႕သို႕ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားသည့္အျပင္ သကၠရာဇ္ (၁၁၅၁) ခု နံယုန္လတြင္ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕စသည္အရပ္႐ို႕က လူေပါင္းေျခာက္ေထာင္ကိုလည္း ယိုးဒယားကို စစ္တိုက္ရန္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လား၏။
သကၠရာဇ္ (၁၁၅၀) ျပည့္ နတ္ေတာ္လဆန္း (၉) ရက္နိတြင္ ျမန္မာအေနာက္ဖက္ငတိုက္၀န္သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႕ ၀န္ျပဳလာၿပီး (၂) ႏွစ္ၾကာလ်င္ ၿမိဳ႕၀န္ရာထူးမွ ျပဳတ္က်၏။ ျမန္မာပုသိမ္ငသခင္သည္ ငသီဟဘဲြ႕နာမည္ကိုခံလ်က္ ၁၁၅၂ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၌ ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ တႏွစ္ဟိလ်င္ သီျပန္၏။
ပုသိမ္ငသခင္စုေတ့ၿပီးလ်င္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္သည္ အာကာကငေက်ာ္ထင္ဟူေသာနာမည္ကိုခံလ်က္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၃) ခု တန္းခူးလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ ယင္း အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ (၂) ႏွစ္ဟိလ်င္ ရာထူးမွေခ်ာက်၏။ အာကာငေက်ာ္ထင္ရာထူးမွေခ်ာက်ၿပီးလ်င္ ျမန္မာငေက်ာ္လွသည္ ငလွရာဇာဘဲြ႕ကိုခံယူ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၅) ခု တပိုးထဲြလဆန္း (၉) ရက္ စနီနိတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႕ ၀န္လုပ္လာျပန္၏။
ငေက်ာ္လွလက္ထက္တြင္ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္ကို ၿခီကုတ္ယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခပါသည္။ ေနမိ်ဳးငကုန္ဒရာ၊ ငေပါတလီစေသာ ျမန္မာတပ္မႈး႐ို႕သည္ အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္ၿပီး ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီးပီးရန္ေတာင္ဆို၏။
ျမန္မာသူယုတ္႐ို႕သည္ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေျမာက္ဦး၊ ေလးၿမိဳ႕အရပ္အသီးသီးမွ လင္မယားအိမ္ေထာင္စံုတအိမ္ကို ေငြဒဂၤါး (၅) ျပားစီေကာက္ယူကာ စုစုေပါင္းေငြဒဂၤါး တသိန္းႏွစ္ေသာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္အား လဘ္ထိုး၏။ စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္သည္လည္း ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီး၍ (၁၁၅၆) ခု ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ (၂) ရက္ တလဂုၤနီနိတြင္ ပင္း၀ါ (ရာမူး) ရာဇဖက္အရပ္၌ ျမန္မာတပ္မ်ားအား လႊဲအပ္ပီးလိုက္၏။ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ကိုယ္တိုင္ ကုလားဆင္ေခ်ာင္းဖ်ားတိုင္ေအာင္ လိုက္ပို႕ပီး၏။
သို႕ေသာ္ ရခိုင့္ေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္စိန္ေရာင္၊ ဗိုလ္ျမေရာင္၊ ဗိုလ္ပက္လက္၊ ဗိုလ္ကိုးခြက္စား၊ ဗိုလ္ထြန္းဦး၊ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ျဖဴ၊ ဗိုလ္တိုင္းခ်စ္ပရံ၊ နတ္ေတာင္စားဗိုလ္ေရႊေက်ာ္၊ ဗိုလ္ဆယ္ခင္းစီးစေသာ သြီးေသာက္ရဲဗိုလ္ကိုးဦးကား အဂၤလိပ္ရို႕၏အဖမ္းအဆီးကိုတိမ္းေယွာင္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား အယာမခံ စြမ္းမာန္တရဲ ဆက္လက္ေတာ္လွန္ တိုက္ပဲြ၀င္ခကတ္ပါသည္။
ဤသည္မွာ ပထမအႀကိမ္ (ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း) ပင္ျဖစ္ပါသည္။
(ဒုတိယပိုင္းဆက္ရန္)
(ရခိုင္ရာဇ၀င္သစ္က်မ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)
ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ျမန္မာဘုရင္ဘိုးေတာ္င၀ိုင္း၏သားေတာ္ အိမ္ရွိငဥပရာဇာဦးစီး၍ ၇ာမရကန္ငတိုးလိုက္ပါေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူနယ္ခ်ဲ႕႐ို႕သည္ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာလက္နက္ပိုင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအား ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၇) ရက္ စနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ (၁၇၈၄) ခု ဒီဇင္ဘာလ (၃၁) ရက္နိတြင္ မတရားက်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္လိုက္သျဖင့္ ရခိုင္ျပည္ႏွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕သည္ ျမန္မာကိုလိုနီကၽန္ဘ၀သို႕ ေရာက္ျခင္းမလွ ေရာက္လားရပါသည္။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ဘုရင္မဟာသမတရာဇာ (နံေတာ္စနီသား၊ သက္ေတာ္ ၄၂ ႏွစ္၊ နန္းစံ (၂) ႏွစ္အား) ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၁၅) ရက္ တလဂုၤနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ ၁၇၈၄ ခု ဇႏၷ၀ါရီလတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ မတရားဖမ္းဆီး သံၿခီခ်င္းခတ္ကာ ျမန္မာျပည္သို႕ အက်ဥ္းသား သံု႕ပန္းအျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားပါသည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္အား မတရားသိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ ဗမာနႏၵငပက်န္အား ၿမိဳ႕၀န္ထား၍အုပ္ခ်ဳပ္ခိုင္း၏။ ေယေကလဲ့ ရခိုင္႐ို႕သည္ ျမန္မာ့သူ႕ကၽြန္မခံဘဲ (၁၁၄၆) ခု တေပါင္းလကစ၍ ဒါးပိုင္ႀကီး၏ေယာက္ဖေတာ္ေက်ာ္ပံု၏ဦးေဆာင္မႈကိုခံယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား စတင္ေတာ္လွန္ခကတ္ပါသည္။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၊ ယင္း၏ေနာင္ေတာ္ မုဇုႏၱတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕အမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္လည္း ျမန္မာက်ဴးေသာ္သူ႐ို႕အား အေနာက္အရပ္က အယာမခံ စြမ္းမာန္တရဲ ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခပါသည္။
ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး အျပစ္မဟိေသာ ရခိုင္ျပည္သူ႐ို႕အား လက္နက္ခ်ရန္ဟု အေၾကာင္းျပကာ ေပါင္းတုန္အရပ္၌လူူေပါင္းတေထာင္၊ သရက္အုပ္အရပ္၌တေထာင္၊ စံကားေတာင္အရပ္၌ႏွစ္ေထာင္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ပရိေစၦဒ၌ သံုးေသာင္းခုႏွစ္ေထာင္၊ ပုခက္တြင္းသားအသူငယ္႐ို႕အား ဒါးကဇတ္သည္ကတေသာင္း၊ ဘုရားေပၚအရပ္၊ ဒိုင္းက်ီအရပ္၊ ေမာင္းဆဲြအရပ္၊ ငရေကာက္အရပ္၊ ေဂါင္းၿပိဳေတာင္အရပ္၊ ပုရိန္အရပ္၊ ေပါင္းတုတ္အရပ္၊ ရတနာျပည္အရပ္၊ လက္မဖက္အရပ္၊ ေတာတန္းအရပ္၊ ကိုးဆယ့္ကိုးေတာင္အရပ္၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္အရပ္႐ို႕၌ လူေပါင္း တေသာင္းသ်စ္ေသာင္းေလးေထာင္႐ို႕ကို ယင္းႏွစ္အတြင္းမွာပင္ ယုတ္မာ႐ိုင္းျပစြာ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ခကတ္ပါသည္။
ထို႕အျပင္ ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ဒါးပိုင္ႀကီးေက်ာ္ပံု၏မယား ေကာင္းေက်ာ္ထင္မကိုလည္း ကာမပိုင္လင္ေယာက္က်ား ဟိယင့္သားနန္႕ ဗလကၠာယ ယုတ္မာ႐ိုင္းျပစြာ ေစာ္ကားခသိမ့္၏။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္လည္း စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ထံမွ စစ္ေရးအကူအညီရယူ၇န္ ႀကိဳးစားခသည္။ အဂၤလိပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တြိဆံုေဆြးေႏြးရာတြင္ ဒါးျပန္စီး၏သမက္ သာမေကာင္းစံေရႊကို ဘာသာျပန္စီခိုင္း၏။ ေယေကလဲ့ မျပည္လည္ေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းညာဖက္သို႕ခို၀င္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ရရာလက္နက္စဲြကိုင္ကာ ေတာ္လွန္ခပါသည္။
အားမတန္သျဖင့္ လက္၀ဲျမန္ကုန္းေဖာင္သည္၊ မုဇုႏၵာတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႕ခို၀င္၍ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္က ကၽြန္းရြာမ်ားပီးသနားထား၏။
(၁၁၄၆) ခု ကဆုန္လတြင္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္က တပ္စဲြ၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ခုခံေတာ္လွန္ယင္း လက္နက္ထိမွန္၍ က်ဆံုးခရသည္။
ျမန္မာနႏၵငက်န္၏တပ္မ်ားသည္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး ေတာ္လွန္သည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းအရပ္မွ မိမၼအသူငယ္႐ို႕အား ႀကိဳးတုတ္ခ်ိဳင္ေႏွာင္ကာ ျမစ္၀တြင္ပစ္ခ်၍ ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ခကတ္သည္။ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္မွာ ေရာက္လာသူ လူအေပါင္း႐ို႕ကိုလည္း ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၏လူဟုစြပ္စဲြကာ မ်ားစြာသတ္ျဖတ္ခကတ္၏။
ရခိုင္ျပည္ေတာင္ပိုင္း အေနာက္ခုႏွစ္ရိုင္ ေတာင္စိုင္အရပ္၌ စနည္းရြာသား႐ို႕သည္လည္း ျမန္မာ့သူ႕ကၽန္မခံဘဲ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ လမုစားဗိုလ္လာခိုင္႐ို႕ႏွင့္ေပါင္းဖက္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ကတ္ပါသည္။ ဤသည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ထားေသာ ျမန္မာရာဇငသၾကၤန္သည္ သူ၏စစ္ကဲငလွကို လႊတ္ကာ စနည္းရြာသူရြာသားအားလံုးကို အစတုန္းသတ္ျဖတ္လိုက္ၾကသည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ၁၁၄၉ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ျပည္မွ ဘုန္းႀကီးရဟန္း၊ မင္းသားမင္းသမီးစုစုေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင့္ခုႏွစ္ရာကို အမရပူရၿမိဳ႕သို႕ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားသည့္အျပင္ သကၠရာဇ္ (၁၁၅၁) ခု နံယုန္လတြင္ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕စသည္အရပ္႐ို႕က လူေပါင္းေျခာက္ေထာင္ကိုလည္း ယိုးဒယားကို စစ္တိုက္ရန္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လား၏။
သကၠရာဇ္ (၁၁၅၀) ျပည့္ နတ္ေတာ္လဆန္း (၉) ရက္နိတြင္ ျမန္မာအေနာက္ဖက္ငတိုက္၀န္သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႕ ၀န္ျပဳလာၿပီး (၂) ႏွစ္ၾကာလ်င္ ၿမိဳ႕၀န္ရာထူးမွ ျပဳတ္က်၏။ ျမန္မာပုသိမ္ငသခင္သည္ ငသီဟဘဲြ႕နာမည္ကိုခံလ်က္ ၁၁၅၂ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၌ ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ တႏွစ္ဟိလ်င္ သီျပန္၏။
ပုသိမ္ငသခင္စုေတ့ၿပီးလ်င္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္သည္ အာကာကငေက်ာ္ထင္ဟူေသာနာမည္ကိုခံလ်က္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၃) ခု တန္းခူးလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ ယင္း အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ (၂) ႏွစ္ဟိလ်င္ ရာထူးမွေခ်ာက်၏။ အာကာငေက်ာ္ထင္ရာထူးမွေခ်ာက်ၿပီးလ်င္ ျမန္မာငေက်ာ္လွသည္ ငလွရာဇာဘဲြ႕ကိုခံယူ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၅) ခု တပိုးထဲြလဆန္း (၉) ရက္ စနီနိတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႕ ၀န္လုပ္လာျပန္၏။
ငေက်ာ္လွလက္ထက္တြင္ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္ကို ၿခီကုတ္ယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခပါသည္။ ေနမိ်ဳးငကုန္ဒရာ၊ ငေပါတလီစေသာ ျမန္မာတပ္မႈး႐ို႕သည္ အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္ၿပီး ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီးပီးရန္ေတာင္ဆို၏။
ျမန္မာသူယုတ္႐ို႕သည္ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေျမာက္ဦး၊ ေလးၿမိဳ႕အရပ္အသီးသီးမွ လင္မယားအိမ္ေထာင္စံုတအိမ္ကို ေငြဒဂၤါး (၅) ျပားစီေကာက္ယူကာ စုစုေပါင္းေငြဒဂၤါး တသိန္းႏွစ္ေသာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္အား လဘ္ထိုး၏။ စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္သည္လည္း ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီး၍ (၁၁၅၆) ခု ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ (၂) ရက္ တလဂုၤနီနိတြင္ ပင္း၀ါ (ရာမူး) ရာဇဖက္အရပ္၌ ျမန္မာတပ္မ်ားအား လႊဲအပ္ပီးလိုက္၏။ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ကိုယ္တိုင္ ကုလားဆင္ေခ်ာင္းဖ်ားတိုင္ေအာင္ လိုက္ပို႕ပီး၏။
သို႕ေသာ္ ရခိုင့္ေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္စိန္ေရာင္၊ ဗိုလ္ျမေရာင္၊ ဗိုလ္ပက္လက္၊ ဗိုလ္ကိုးခြက္စား၊ ဗိုလ္ထြန္းဦး၊ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ျဖဴ၊ ဗိုလ္တိုင္းခ်စ္ပရံ၊ နတ္ေတာင္စားဗိုလ္ေရႊေက်ာ္၊ ဗိုလ္ဆယ္ခင္းစီးစေသာ သြီးေသာက္ရဲဗိုလ္ကိုးဦးကား အဂၤလိပ္ရို႕၏အဖမ္းအဆီးကိုတိမ္းေယွာင္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား အယာမခံ စြမ္းမာန္တရဲ ဆက္လက္ေတာ္လွန္ တိုက္ပဲြ၀င္ခကတ္ပါသည္။
ဤသည္မွာ ပထမအႀကိမ္ (ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း) ပင္ျဖစ္ပါသည္။
(ဒုတိယပိုင္းဆက္ရန္)
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (အစ/အဆံုး)
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (အစ/အဆံုး)
Arakan Revolution PDF File Download
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း
------------------------------
မဟာ၀ိဟႎက ေမာ္ကြန္းလကၤာ
------------------------------
မဟိရန္သူ၊ ဖက္မျပဴသား၊ သံုးလူထြဋ္ထား၊ ျမတ္ဘုရား၏၊ ကိုယ္စားရုပ္၀ါ၊ ေျခာက္ေရာင္ျဖာ၍၊ မဟာမုနိ၊ ဘုရားႀကီးကို၊ ညြတ္ၿပီးေကာ္ေရာ္၊ ရွိပူေဇာ္၍၊ ပင့္ေခၚၿပီးမွ၊ ရကၡပူရ၊ နန္းမေဒ၀ီ၊ မေဟသီႏွင့္၊ အညီယႆ၊ ရံေမာင္းမကို၊ ယူၾကစုၿပီ၊ ေဆာင္ယူလီ၏။ သင့္နီဌာန၊ ရပ္ေဒသ၌၊ ေစာင့္ထၿပီးခိုင္၊ လက္နက္ကိုင္ရို႕၊ အႏိုင္ျပဳလွ်င္း၊ ရဲမက္ခ်င္း၏၊ ၿမိဳ႕တြင္းမွန္သား၊ ၿမိဳ႕ျပင္မ်ားႏွင့္၊ တိုင္းကားရပ္ဌံ၊ နာဂရံဟု၊ ႏိုင္ငံအေပါင္း၊ ေတာၿမိဳ႕ေကာင္း၌၊ ပုန္းေအာင္းနီျငား၊ ရခိုင္သားကို၊ ေယာက္်ားမိမၼ၊ မလြတ္ရေအာင္၊ ခ်ိဳင္ေႏွာင္တန္းလန္း၊ ကၽြဲႏြားဖမ္းသို႔၊ လိုင္ဂုတ္ကိုျဖတ္၊ အသီသတ္၏၊ ေခ်ာမြတ္ရူပ၊ မိမၼလွကို၊ ပဥၥအာရံု၊ ကာမဂုဏ္ျဖင့္၊ ျမဴးတူးစိမ့္ငွာ၊ ယူၾကပါ၏။ သူနာသူအို၊ က်ိဳးကန္းကိုကား၊ မလိုပိတ္ထား၊ တိုက္လုပ္ျငား၍၊ သြင္းထားအျပည့္၊ ယမ္းဆီးထည့္လွ်က္၊ ၿမိေျမ့ညက္ႀကီ၊ မီးတိုက္စီ၏၊ သီလီမႄကြင္း၊ လူခပင္းရို႕၊ ခ်င္းခ်င္းႏြီးႏြီး၊ ကနိမြီးသား၊ သားထြီးသားငယ္။ အပုေခ်ရို႕၊ ၿပံဳးရယ္ရႊင္ဘိ၊ မွည္မသိကို၊ မြီးမိထံက၊ ယူၿပီးမွလွ်င္၊ လက္ႏွင့္ကိုင္ေျမႇာက္၊ ေကာင္းခင္ေရာက္က၊ ေအာက္ကတဖန္၊ ဓါးကိုလွန္၍၊ ခံၿပန္ၿပီးခါ၊ ျပဳသည္မွာေၾကာင့္၊ က်ကာမလြဲ၊ ရဲရဲသီြးစက္၊ အအူထြက္၏၊ တခ်က္ၿမီ၌၊ လွံကိုစိုက္၍၊ ခံလိုက္တံက်င္၊ ရင္က၀င္၏။ ႏွစ္လိုေပ်ာ္ပါး၊ သားမယားကို၊ ေပါင္းၾကအတူ၊ မထားမူဘဲ၊ ဆဲြယူရိုက္သတ္၊ နားႀကိဳးတပ္လွ်က္၊ ပူးႃပြတ္ခ်ိဳင္ေႏွာင္၊ ၾကက္ကိုေလွာင္သို႔၊ ပံုေဆာင္ပမာ၊ ယူၾကပါ၏၊ မ်ားစြာခြတ္ထစ္၊ သတ္၍ပစ္လွ်က္၊ အခ်စ္၀ါသနာ၊ မဟိပါျငား၊ ပ်ဴေအာက္သားသည္။ စကားမုသာ၀ါဒီတည္း --။
ပံုဘိေတာင္ႏွယ္၊ ေကာင္ပုတ္၀ယ္ကား၊ လူငယ္တေသာင္း၊ လူႀကီးေပါင္းမူ၊ သွ်စ္ေသာင္းအစြန္၊ တသိန္းလြန္၏၊ အမွန္ယင္းခါ၊ သီလီပါ၏၊ သိမ္းကာယူထ၊ ျပည္အင္း၀သို႔၊ ပါရလီျငား၊ လူေယာက္်ားႏွင့္၊ မျပားမွန္ထ၊ လူမိမၼကို၊ တြက္ခ်ရြီေသာ္၊ ႏွစ္သိန္းေက်ာ္၏၊ ၾကားေသာ္ျမင္ခါ၊ ေၾကာက္ဖြယ္သာတည္း၊ ဒြါရာသံတဲြ၊ ၿမိဳ႕ရမ္းၿဗဲႏွင့္၊ ျမစ္တဲ၀န္းေျမာင္၊ ကၽြန္မာန္ေအာင္၌၊ ဖမ္းေႏွာင္ခ်ိဳင္လွ်င္း၊ ယူလီျခင္းကို၊ သတင္းစကား၊ နားသာၾကား၏၊ မွတ္သားတထစ္၊ ရြီတြက္စစ္၍၊ တစ္ႏွစ္သံုးေလး၊ စာႏွင့္ေရးၿပီး၊ ပီးသူမဟိ၊ ျဖစ္လီဘိျခင္း၊ ဇိ၀သၤခါ၊ ယံုမွားစြာျဖင့္၊ ဆိုရာစကား၊ က်ယ္၀န္းလွ်ား၏၊ သီလားအေကာင္၊ ဖူးဖူးေရာင္၍၊ ပုပ္ေဟာင္နံေစာ္၊ ရုပ္ခႏၶာကို၊ ကာကာလင္းတ၊ သိန္းစြန္မွသည္၊ ခြီးကစလွ်က္၊ က်ားသစ္၀က္ရို႕၊ လုယက္ဖန္ဖန္၊ ကိုက္စားဟန္ကို၊ က်န္လူအမ်ား၊ ျမင္လီျငားမူ၊ ဘုရားတရား၊ သံဃာမ်ားကို၊ အားကိုးၿပီးခါ၊ ျမည္တမ္းပါ၍၊ ငိုခါရြီရြတ္၊ နဖူးသတ္သည္၊ ရင္ဖတ္လက္တင္ခတ္တီးတည္း --။
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ပထမပိုင္း)
(ရခိုင္ရာဇ၀င္သစ္က်မ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)
ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ျမန္မာဘုရင္ဘိုးေတာ္င၀ိုင္း၏သားေတာ္ အိမ္ရွိငဥပရာဇာဦးစီး၍ ရာမရကန္ငတိုးလိုက္ပါေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူနယ္ခ်ဲ႕႐ို႕သည္ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာလက္နက္ပိုင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအား ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၇) ရက္ စနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ (၁၇၈၄) ခု ဒီဇင္ဘာလ (၃၁) ရက္နိတြင္ မတရားက်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္လိုက္သျဖင့္ ရခိုင္ျပည္ႏွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕သည္ ျမန္မာကိုလိုနီကၽြန္ဘ၀သို႔ ေရာက္ျခင္းမလွေရာက္လားရသည္။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ေနာက္ဆံုးဘုရင္မဟာသမတရာဇာ (နံေတာ္စနီသား၊ သက္ေတာ္ ၄၂ ႏွစ္၊ နန္းစံ (၂) ႏွစ္အား) ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၁၅) ရက္ တလဂုၤနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ ၁၇၈၄ ခု ဇႏၷ၀ါရီလတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ မတရားဖမ္းဆီးသံၿခီခ်င္းခတ္၍ ျမန္မာျပည္သို႔ အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားကာ အမရပူရၿမိဳ႕တြင္ ကြပ္မ်က္စီရင္လိုက္သည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္အားသိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ေျမာက္ဦးတြင္ ျမန္မာနႏၵငပက်န္အား ၿမိဳ႕၀န္ထား၍အုပ္ခ်ဳပ္ခိုင္း၏။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္႐ို႕သည္ ျမန္မာ့သူ႕ကၽြန္မခံဘဲ (၁၁၄၆) ခု တေပါင္းလကစ၍ ဒါးပိုင္ႀကီး၏ေယာက္ဖေတာ္ေက်ာ္ပံု၏ဦးေဆာင္မႈကိုခံယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား စတင္ေတာ္လွန္သည္။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၊ ယင္း၏ေနာင္ေတာ္ မုဇုႏၱတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕အမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္လည္း ျမန္မာက်ဴးေသာ္သူ႐ို႕အား အေနာက္အရပ္က ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္သည္။
ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး အျပစ္မဟိေသာ ရခိုင္ျပည္သူ႐ို႕အား လက္နက္ခ်ရန္ဟုအေၾကာင္းျပကာ ေပါင္းတုန္အရပ္၌တေထာင္၊ သရက္အုပ္အရပ္၌တေထာင္၊ စံကားေတာင္အရပ္၌ႏွစ္ေထာင္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ပရိေစၦဒ၌ သံုးေသာင္းခုႏွစ္ေထာင္၊ ပုခက္တြင္းသားအသူငယ္႐ို႕အား ဒါးကဇတ္သည္ကတေသာင္း၊ ဘုရားေပၚအရပ္၊ ဒိုင္းက်ီအရပ္၊ ေမာင္းဆဲြအရပ္၊ ငရေကာက္အရပ္၊ ေဂါင္းၿပိဳေတာင္အရပ္၊ ပုရိန္အရပ္၊ ေပါင္းတုတ္အရပ္၊ ရတနာျပည္အရပ္၊ လက္မဖက္အရပ္၊ ေတာတန္းအရပ္၊ ကိုးဆယ့္ကိုးေတာင္အရပ္၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္အရပ္႐ို႕၌ လူေပါင္း တေသာင္းသွ်စ္ေသာင္းေလးေထာင္႐ို႕ကို ယင္းႏွစ္အတြင္းမွာပင္ အဆံုးစီရင္လိုက္သည္။
ထို႕အျပင္ ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ဒါးပိုင္ႀကီးေက်ာ္ပံု၏မယား ေကာင္းေက်ာ္ထင္မကိုလည္း ကာမပိုင္လင္ေယာက္က်ားဟိယင့္သားႏွင့္ ဗလကၠာယယုတ္မာ႐ိုင္းျပစြာ ေစာ္ကားခသည္။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္ စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ထံမွ စစ္ေရးအကူအညီရယူရန္ ႀကိဳးစားသည္။ အဂၤလိပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တြိဆံုေဆြးေႏြးရာတြင္ ဒါးျပန္စီး၏သမက္ သာမေကာင္းစံရႊီကို ဘာသာျပန္ခိုင္းသည္။ သို႔ေသာ္ မျပည္လည္ေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းညာဖက္သို႔ခို၀င္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ရရာလက္နက္စဲြကိုင္ ေတာ္လွန္သည္။
အားမတန္သျဖင့္ လက္၀ဲျမန္ကုန္းေဖာင္သည္၊ မုဇုႏၵာတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႔ခို၀င္ေရာက္လာ၍ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္က ကၽြန္းရြာမ်ားပီးသနားထား၏။
(၁၁၄၆) ခု ကဆုန္လတြင္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္၌ တပ္စဲြ၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ခုခံေတာ္လွန္ယင္း လက္နက္ထိမွန္က်ဆံုးသည္။
ျမန္မာနႏၵငက်န္၏တပ္မ်ားသည္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး ေတာ္လွန္သည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းအရပ္မွ မိမၼအသူငယ္႐ို႕အား ႀကိဳးတုတ္ခ်ိဳင္ေႏွာင္ကာ ျမစ္၀တြင္ပစ္ခ်၍ သတ္ျဖတ္လိုက္သည္။ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္မွ ေရာက္လာသူ လူအေပါင္း႐ို႕ကိုလည္း ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၏လူဟုစြပ္စဲြကာ မ်ားစြာသတ္ျဖတ္လိုက္သည္။
ရခိုင္ျပည္ေတာင္ပိုင္း အေနာက္ခုႏွစ္ရိုင္ ေတာင္စိုင္အရပ္၌ စနည္းရြာသား႐ို႕သည္လည္း ျမန္မာ့သူ႕ကၽြန္မခံဘဲ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ လမုစားဗိုလ္လာခိုင္႐ို႕ႏွင့္ေပါင္းဖက္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္သည္။ ဤသည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ထားေသာ ျမန္မာရာဇငသၾကၤန္သည္ သူ၏စစ္ကဲငလွကို လႊတ္ကာ စနည္းရြာသူရြာသားမ်ားအားလံုးကို အစတုန္းၿခီမႈန္းလိုက္သည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ၁၁၄၉ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ျပည္မွ ဘုန္းႀကီးရဟန္း၊ မင္းသားမင္းသမီးစုစုေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင့္ခုႏွစ္ရာကို အမရပူရၿမိဳ႕သို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားသည့္အျပင္ သကၠရာဇ္ (၁၁၅၁) ခု နံယုန္လတြင္ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕စသည္အရပ္႐ို႕က လူေပါင္းေျခာက္ေထာင္ကိုလည္း ယိုးဒယားသို႔စစ္တိုက္ရန္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လား၏။
သကၠရာဇ္ (၁၁၅၀) ျပည့္ နတ္ေတာ္လဆန္း (၉) ရက္နိတြင္ ျမန္မာအေနာက္ဖက္ငတိုက္၀န္သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႔ ၀န္ျပဳလာၿပီး (၂) ႏွစ္ၾကာလွ်င္ ရာထူးမွ ျပဳတ္က်၏။ ျမန္မာပုသိမ္ငသခင္သည္ ငသီဟဘဲြ႕နာမည္ကိုခံလွ်က္ ၁၁၅၂ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၌ ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ တႏွစ္ဟိလွ်င္ သီ၏။
ပုသိမ္ငသခင္စုေတ့ၿပီးလွ်င္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္သည္ အာကာကငေက်ာ္ထင္ဟူေသာနာမည္ကိုခံယူလွ်က္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၃) ခု တန္းခူးလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးကို ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ ယင္း အာကာငေက်ာ္ထင္သည္လည္း (၂) ႏွစ္ဟိလွ်င္ ရာထူးမွေခ်ာက်၏။ အာကာငေက်ာ္ထင္ရာထူးမွေခ်ာက်ၿပီးလွ်င္ ျမန္မာငေက်ာ္လွသည္ ငလွရာဇာဘဲြ႕ကိုခံယူ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၅) ခု တပိုးထဲြလဆန္း (၉) ရက္ စနီနိတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႔ ၀န္လုပ္လာျပန္၏။
ငေက်ာ္လွလက္ထက္တြင္ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္ကို ၿခီကုတ္ယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၏။ ေနမိ်ဳးငကုန္ဒရာ၊ ငေပါတလီစေသာ ျမန္မာတပ္မႈး႐ို႕သည္ အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္ၿပီး ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီးပီးရန္ေတာင္းဆို၏။
ျမန္မာသူယုတ္႐ို႕သည္ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေျမာက္ဦး၊ ေလးၿမိဳ႕အရပ္အသီးသီးမွ လင္မယားအိမ္ေထာင္စံုတအိမ္ကို ေငြဒဂၤါး (၅) ျပားစီေကာက္ယူၿပီးလွ်င္ စုစုေပါင္းေငြဒဂၤါး တသိန္းႏွစ္ေသာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္အား လဘ္ထိုး၏။ စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္သည္လည္း ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီး၍ (၁၁၅၆) ခု ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ (၂) ရက္ တလဂုၤနီနိတြင္ ပင္း၀ါ (ရာမူး) ရာဇဖက္အရပ္၌ ျမန္မာတပ္မ်ားအား လႊဲအပ္ပီးလိုက္၏။ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ကိုယ္တိုင္ ကုလားဆင္ေခ်ာင္းဖ်ားတိုင္ေအာင္ လိုက္ပို႔ပီး၏။
သို႕ေသာ္ ရခိုင့္ေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္စိန္ေရာင္၊ ဗိုလ္ျမေရာင္၊ ဗိုလ္ပက္လက္၊ ဗိုလ္ကိုးခြက္စား၊ ဗိုလ္ထြန္းဦး၊ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ျဖဴ၊ ဗိုလ္တိုင္းခ်စ္ပရံ၊ နတ္ေတာင္စားဗိုလ္ေရႊေက်ာ္၊ ဗိုလ္ဆယ္ခင္းစီးစေသာ သြီးေသာက္ရဲဗိုလ္ကိုးဦးကား အဂၤလိပ္ရို႕၏အဖမ္းအဆီးကိုတိမ္းေယွာင္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား အယာမခံ စြမ္းမာန္တရဲ ဆက္လက္ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခကတ္ပါသည္။
ဤသည္မွာ ပထမအႀကိမ္ (ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း) ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ဒုတိယပိုင္း)
ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွရာဇာ (ေခၚ) ငေက်ာ္လွသည္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္ ရာထူးမွျပဳတ္က်၏။ ျမန္မာငစိန္ဘူးသည္ ငလွေက်ာ္ထင္နာမည္ကိုခံ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၆) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ ၀န္ျပဳလာ၏။ ထို႕အျပင္ ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းလည္း မင္းကြန္းေစတီတည္ရန္ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွစ္ေထာင္ပီးရမည္ဟု ေတာင္းလာျပန္၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္း ေလးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည္။ မာန္ေအာင္႐ို႕မွ အုတ္ဖုတ္ရန္အတြက္ လူေပါင္းႏွစ္ေထာင္ကို စု႐ံုးေကာက္ခံလာေသာေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏိုင္ေသာ ရခိုင္ျပည္သူျပည္သားမ်ားသည္ လက္ယာျမန္ရြာအုပ္ ဗိုလ္ထံုးစံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဒၤဂါးေတာင္စား ဗိုလ္တံုးစံရီႊ႐ို႕၏ ဦးေဆာင္မႈကိုခံယူကာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆန္း အၤဂါနိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ထပ္မံေတာ္လွန္ပါသည္။
ၿမိဳ႕ေစာင့္ျမန္မာတပ္႐ို႕လည္း ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုတိုက္ဖ်က္ရန္ သူရဲလက္နက္မ်ားစြာႏွင့္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငသံေတြ၏သား စိုင္းတင္စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္ကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ မယူကမ္းေအာင္တပ္သို႔ေရာက္လွ်င္ သစၥာေစာင့္သိေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ သီရိငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ အခြန္စာရြီး ေဇယ်ငေက်ာ္႐ို႕အား အစတုန္းသတ္ပစ္လိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေအာင္တပ္အရပ္က စတင္ေတာ္လွန္၍ လက္႐ံုးဗိုလ္ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ မယူကမ္းေအာင္တပ္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္နီေသာ ျမန္မာေက်ာ္ထင္ ငသီဟသည္ ဤသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ရဲမက္ဗိုလ္ပါအေပါင္းျဖင့္ ေျမာက္ဦးသို႔ခ်ီလာ၍ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕၀န္႐ို႕အား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္အားတိုက္ခိုက္ရန္ မယူကမ္းသို႔ခ်ီတက္ခိုင္း၏။
ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ ျပာသိုလတြင္ မယူကမ္းကၽြဲ႐ိုင္းခံု၌ တပ္တည္၍နီေသာ ရခိုင္ေဂါင္းေဆာင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံအမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ က်ဴးေက်ာ္လာေသာ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အႀကီးအက်ယ္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္႐ို႕တပ္သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႔ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ေနာက္ကလိုက္၍ ပင္း၀ါေဂၚေတာပလႅင္တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို စစ္တေကာင္း အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ၾကားေသာ္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္အားခ်ီတက္ခိုင္း၍ ေဂၚေတာပလႅင္တြင္ တပ္ၿပိဳင္ခ်ထား၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ဘိုးေတာင္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ပင္းတလဲငဗိုလ္ကို ေတာင္ေၾကာင္းခရီး၊ အရွိ၀င္းမႈးငတာကို ရီေၾကာင္းခရီး၊ အသီးသီးလႊတ္၍ အင္အားျဖည့္တင္းလာ၏။
ရခိုင္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ႐ို႕အားဖမ္းပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုးရထံ ေတာင္းခံ၏။ အဂၤလိပ္ကမပီးဘဲျငင္းဆန္ေသာအခါ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တပိုးထဲြလျပည့္နိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္တပ္ႏွင့္ အဂၤလိပ္တပ္ စစ္ျဖစ္ပြား၏။ အဂၤလိပ္ဖက္မွ အဂၤလိပ္ဗိုလ္မႈးႏွစ္ဦးက်ဆံုး၍ ကုလားစစ္သည္ (၁၀၀) ေက်ာ္ သီဆံုး၏။ က်ဴးေက်ာ္သူျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ရခိုင္ႏိုင္ငံအ၀ွမ္း ရခိုင္သားအေျမာက္အျမားကို သတ္ပစ္လိုက္၏။
ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၇) ခုႏွစ္မွ (၁၁၆၀) ျပည့္ႏွစ္အထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း” စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရးျဖစ္သည္။
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (တတိယပိုင္း)
ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း”
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး
ျမန္မာ႐ို႕သည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ၊ အရွိ၀င္းမွဴး၊ လက္၀ဲျမန္ေဖာင္သာ႐ို႕အားဖမ္းဆီးပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုရထံ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆို၏။ အိႏၵိယတိုင္းမင္းႀကီးလည္း အေကာက္၀န္ဧရေကာက္ကိုသံျပဳ၍ ျမန္မာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေက်ာ္ထင္ငသီဟ၊ ရမ္းျပည့္၀န္ ငလယ္ကိုင္းစား၊ မာန္ေအာင္၀န္႐ို႕ႏွင့္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၁) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ဗားဗူေတာင္ထိပ္၌ မ်က္ႏွာစံုညီအစည္းအေ၀းျပဳ၏။
သကၠရာဇ္ ၁၁၆၈ ခု နံယုန္လတြင္ ယိုးဒယားထိုင္းႏိုင္ငံသို႕ စစ္တိုက္ရန္ ရခိုင္ေလးၿမိဳ႕တြင္နီေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာကို ျမန္မာ႐ို႕သည္ အတင္းအဓမၼသိမ္း႐ံုးေဆာင္ယူလား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ စစ္တေကာင္းနယ္မွ ေယွာင္ထြက္လာၿပီးလွ်င္ မ်ားစြာေသာသူရဲအေပါင္းႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္၌အေစာင့္ခ်ထားေသာ ျမန္မာတပ္မွဴးမုံေတာစားကို ၿခီမႈန္းၿပီးလွ်င္ မယူကမ္းေအာင္တပ္၌ ေအာင္တပ္တည္၍နီ၏။
သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ကဆုန္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားထံမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။ ဤသည္ကိုၾကားလွ်င္ မာန္ေအာင္၊ ရမ္းျပည္၌တပ္စဲြထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားလာ၍တိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္မ်ားသည္ လက္နက္အင္အားမမွ်သျဖင့္ ဆုတ္ခြာကာ ဆည္တိုင္ကန္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။
မာန္ေအာင္၀န္ ငရန္တိုင္၊ ရမ္းျပည့္၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ၊ သံတဲြ၀န္ငေရႊပန္းစေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္စဲြရာသို႔ လာ၍တို္က္၏။ သို႔ေသာ္ မာန္ေအာင္၀န္အစဟိေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ တေယာက္မက်န္ ၿခီမႈန္းျခင္းခံရ၏။ ထိုအခါ ျမန္မာတပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ရွိဆက္မတိုက္၀ံ့ဘဲ ေၾကာက္ရြံ႕ကာ ေလာင္းကိုပစ္၍ ကုန္းေၾကာင္းထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။
ျမန္မာငေရႊပန္း၊ ရမ္းျပည့္ျမန္မာ၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ႐ို႕သည္ သူရဲေဘာေၾကာင္စြာ ထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ံုးဗိုလ္႐ို႕သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားအျပားကိုသတ္၍ လက္နက္အေျမာက္အမ်ားကို သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္ကို “နႏၵိေသနဗႏၶဳလ”ဘဲြ႕အပ္ႏွင္း၍ စစ္သူႀကီးအရာပီးသနားေတာ္မူ၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္။ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္႐ို႕ဦးေဆာင္ေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ကာ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြနယ္အားလံုးကို ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ျပည္မဖက္တြင္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးဗိုလ္ေမာင္ေရႊ႐ို႕ကို၄င္း၊ ငရေကာက္အရပ္၌ ေနာင္ေတာ္ေလးၿမိဳ႕စားေက်ာ္ေအာင္ကို၄င္း၊ ေရႊနတ္ပင္အရပ္၌ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရီႊကို၄င္း၊ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္ကို၄င္း၊ ရန္း၀ျမစ္က ဗိုလ္နန္းရီႊ၊ တပ္မွဴးသာရကႏၲ၊ ဗိုလ္တိုးေအာင္ေက်ာ္႐ို႕ကို၄င္း၊ ခုႏွစ္ခ႐ိုင္ေတာင္စိုင္တြင္ ျမန္မာ႐ို႕လာလမ္းျဖစ္ေသာ မအီအရပ္က ေတာင္စားဗိုလ္မွဴးေမာင္ညိဳ၊ တပ္မွဴးညိဳေရာင္ျဖဴ႐ို႕အား အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထား၏။
ဤသို႕အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထားၿပီး ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဂစၦပနဒီျမန္အေနာက္ဖက္ကမ္း ႐ိုးငူအရပ္၌ တပ္စီးတပ္နင္းျပဳ၍နီသည္ကို ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္က်န္ဟိနီေသာ အႄကြင္းအက်န္ျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ ငလွစည္သူကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ ထိုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစား႐ို႕ဦးစီးေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕တြင္ဟိေသာ ျမန္မာတပ္မ်ား အႀကီးအက်ယ္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္ အင္အားျဖည့္တင္းထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားႏွင့္တိုက္ခိုက္ရာ အင္အားမမွ်သျဖင့္ လက္ဖန္အညာအရပ္သို႔ဆုတ္ခြာပီးရကာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လဆန္း (၂) ရက္ စနီနိတြင္ စနည္းေခ်ာင္း၌ လွီတပ္တည္၍နီ၏။
သံတဲြၿမိဳ႕ကို၀ိုင္းရံထားေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ ၿမိဳ႕သစ္စားေမာင္ငယ္၊ ဗိုလ္ဘခ်စ္ရည္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမသာေသာေၾကာင့္ ထိုသကၠရာဇ္ ၀ါေခါင္လတြင္ လမၼဳေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီရကုန္၏။ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ကို ၀ိုင္းရံထားေသာ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ တိမ္ၾကားဗိုလ္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမမွ်သျဖင့္ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ အုန္းေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီရ၏။
ဤသို႕ ရမ္းျပည့္၊ သံတဲြ၊ မာန္ေအာင္႐ို႕၌ ရခိုင္တပ္႐ို႕ အင္အားမသာေၾကာင္းၾကားသိရလွ်င္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွစည္သူသည္ အသစ္ခန္႔ထားေသာ မာန္ေအာင္၀န္ကို အရွိခုႏွစ္ခ႐ိုင္ကိုတိုက္ရန္ လႊတ္လိုက္၏။ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္ သူရဲတေထာင္ႏွင္ခ်ီလာၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လျပည့္နိ၌ မအီေခ်ာင္း၀တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ယင္းသို႔ တပ္တည္လာေသာ မာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္အား ရခိုင္ဗိုလ္လမၼဳစားေရႊလူလား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္တည္ တေယာက္မႄကြင္းျပဳန္း၏။
ထိုအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္သည္ အေရးမလွေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ လူတေထာင္ႏွင့္ စစ္ကူေရာက္လာ၏။ ၄င္းသကၠရာဇ္ ေတာ္သလင္းလတြင္ ဒါးလေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္လာျပန္၏။ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္တပ္အား ရခိုင္တိမ္ၾကားဗိုလ္တပ္လား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အတုန္းအ႐ံုးသီႀကီပ်က္စီး၏။ ယင္းႏွစ္တြင္ ေျမာက္ဦး၀န္ ျမန္မာငေက်ာ္ထင္သည္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငရေကာက္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီးလွ်င္ ကုန္းအားရီအားခ်ီလာၿပီး ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ တပ္ေစာင့္ခ်၍နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ ဗိုလ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္႐ို႕တပ္အား အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၏။ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္သည္ လက္နက္ထိမွန္သီဆံုး၏။
၄င္းသကၠရာဇ္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆုတ္ (၅) ရက္ တလင္းလာနိတြင္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ တပ္ေစာင့္နီေသာ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးေမာင္ေရႊ႐ို႕ဦးစီးေသာရခိုင္တပ္႐ို႕အား ျမန္မာတပ္႐ို႕လာတိုက္သျဖင့္ အင္အားနည္းေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္ ကုန္းေၾကာင္းအားျဖင့္ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ငရေကာက္အရပ္၌ တပ္စဲြထားေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္၊ ေရႊနတ္ပင္တပ္ေစာင့္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရႊီ႐ို႕လည္း ဗိုလ္ခ်င္းျပန္နီေသာ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕သို႔ဆုတ္ခြာပီးရ၏။
အေရးမသာေသာအျခင္းအရာမ်ားကို ၾကားရေသာအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႔၌ဟိေသာ တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕ႏွင့္တိုင္ပင္၍ စစ္ယံႈးေသာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစားဗိုလ္ေရႊလူ၊ ဗိုလ္တလိုင္းရွည္၊ ဒဂၤါးေတာင္စား တံုးစံရီႊ၊ ဗိုလ္ေစာ္ကဲအစဟိေသာ သံုးရာ့ခုႏွစ္က်ိတ္ေသာလူ႐ို႕ကို ျမန္မာႏွင့္စစ္ၿပီးေသာအခါ အကုန္သူအား သတ္ပစ္မည္ဟု မွားယြင္းစြာတိုင္ပင္၏။
ထိုအခိုက္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ နဂါးရစ္ေမာ္တင္လမ္းက ခ်ီလာ၏။ မက်ည္းကၽြန္းအနားသို႔ေရာက္ေသာအခါ စတုကၽြန္း၌တပ္ေစာင့္ခ်နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ တိုးေအာင္ေက်ာ္တပ္ ဆီးႀကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ထြက္ၿပီး၍ သံတဲြၿမိဳ႕ထဲသို႔ခို၀င္ကာ သံတဲြ၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္၍နီ၏။ တခါ ဗိုလ္က်ားႀကီး၊ ၿမိဳ႕သစ္စား ငေ၀စေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားေပါင္းဖက္၍ စတုျမစ္သို႔ခ်ီလာျပန္၏။
ျမန္မာဗိုလ္က်ားႀကီးတပ္ႏွင့္ စတုကၽြန္း၌တပ္စဲြနီေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ရီေၾကာင္းတိုက္ပဲြျဖစ္ပြားရာ စစ္ကူမရေသာ ရခိုင္တပ္မ်ား အေရးမလွဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ၄င္းရခိုင္စတုတပ္လည္း ရမ္းျပည့္စနည္းဖက္သို႔ခို၀င္ကာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္ ေပါင္းဖက္၍နီ၏။
ထိုအခါ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္အာကာငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ ျမင္း၀န္ငမိႈင္း႐ို႕သည္ ကုန္းရီအားခ်ီလာၿပီး သံစစ္ျမစ္သို႔ေရာက္လွ်င္ စနည္းတြင္တပ္ခ်၍နီေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္တြိဆံု၍ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ေျပာဆိုေသာစကားကိုၾကားႏွင့္ၿပီးေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္သည္ အနည္းငယ္မွ် ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ၿပီး ေယွာင္ထြက္လားလီ၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ငေက်ာ္ထင္လည္း ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြၿမိဳ႕ကို အေစာင့္ခ်ထားခၿပီးလွ်င္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ခ်ီတက္လာ၏။ ေက်ာက္ငႏြားအရပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္တြိဆံု၏။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္တပ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏စကားကို ၾကားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္လိုသည့္ဆႏၵမဟိဘဲ တိမ္းေယွာင္၍ နီကုန္၏။
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း က်ဴးေက်ာ္လာေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အားတိုက္ခိုက္ရန္ လမၼဳစားေရႊဗိုလ္၊ ၿမံဳေထာင္စား႐ို႕ကို ထပ္ေလာင္း၍ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။ ရခိုင္တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏အၾကံကို သိရင္းစဲြဟိၾကသည္ႏွင့္ ထိုသို႔ဤသို႔ရာ တိမ္းေယွာင္လားၾကကုန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဤအျခင္းအရာကို ၾကားသိရေသာအခါ မတည္မရပ္ႏိုင္ဘဲ ေနာင္တပူပန္ယူက်ံဳးမရျဖစ္ကာ ေလးၿမိဳ႕နီ ရခိုင္လူဦးေရစုစုေပါင္း ကိုးေသာင္းကိုးေထာင္ကို သိမ္းက်ံဳးၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ျပာသိုလျပည့္ ဗုဒၶဴးနိတြင္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕မွ အဂၤလိပ္ပိုင္ အေနာက္ဘဂၤလားနယ္သို႔ တိမ္းေယွာင္ထြက္ခြာလာရ၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ တပ္အလံုးအရင္းျဖင့္ အေနာက္ဘဂၤလားဖက္သို႔ခ်ီတက္လာၿပီး မံုေတာတြင္ တပ္စခန္းခ်လာျပန္၏။ ဤသို႔ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္တပ္ခ်ီလာေၾကာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ ၾကားသိလွ်င္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားသည္လည္း အင္အားမ်ားစြာႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္ကမ္းအရပ္၌ တပ္တည္လာ၏။ ဤသို႔ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ို႕ဗိုလ္႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းလံုးအား ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီးခါမွ ျမန္မာစစ္အင္အားျဖည့္တင္းလာသည္ကို မခုခံႏိုင္ဘဲ ျပန္လည္ဆုတ္ခြာ ပီးလိုက္ရကုန္၏။
(ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း” စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စား ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ “ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး” ျဖစ္ပါသည္)
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (တတိယပိုင္း)
ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ မွ ၁၁၈၅ အထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း”
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ “တတိယအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး”
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ အေနာက္ဘဂၤလားနယ္သို႔ ခုိလံႈလာရၿပီးေနာက္ ေယာက္ဖေတာ္လက္ရံုးဗိုလ္ႏွင့္ စြမ္းရည္ဟိေသာ တပ္မႈူးဗိုလ္မႈးရိုအား ျပန္လည္စုရံုးၿပီးလွ်င္ သူရဲလက္နက္ကိုင္မ်ားကိုလႊတ္၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ ခုႏွစ္ ကဆုန္လတြင္ ျမန္မာရို႕တပ္စဲြထားေသာ ငၾကည္းေတာင္တပ္ကို တိုက္ခိုင္း၏။ ျမန္မာတပ္မႈးငလြန္းသည္ အေရးမလွ ယံႈးနိမ့္ထြက္ၿပီးရ၏။
ထိုအေၾကာင္းကို ျမန္မာ၀န္ငေက်ာ္ထင္ၾကားေသာ္ ဗိုလ္မႈူးတပ္မႈးသူရဲလက္နက္ကိုင္မ်ားကို ေစလႊတ္၍ ရခိုင္တပ္မ်ားအား တိုက္ခိုင္းစီေသာ္ ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္သားမ်ားသည္ မခံမရပ္ႏိုင္၍ ဘဂၤလားနယ္သို႔ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ အဂၤလိပ္အစိုးရလည္း လမၺဳစားဗိုလ္ေရႊလူႏွင့္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္မယား (မိမင္း) ရို႕အား လွည့္ဖ်ားေခၚယူၿပီးလွ်င္ ေဒလီပဆာသို႔ပို႔ေဆာင္ကာ အေစာင့္အေယွာက္ျဖင့္ထား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ေယာက္ဖ လက္ရံုးဗိုလ္သည္ အဂၤလိပ္၏အဖမ္းအဆီးခံရ၍ စစ္တေကာင္း၌အက်ဥ္းခ်ထားလီရာ အက်ဥ္းေထာင္၌ပင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္၏။
သို႔တိုင္ေအာင္ အယာမခံ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ တပ္မႈးဗိုလ္မႈးလူသူလက္နက္ရို႕အား စုရံုးၿပီးလွ်င္ ဘဂၤလားမွျပန္ထြက္ခြာကာ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္ မဂၤလာႀကီးအရပ္၌တပ္တည္၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူရို႕အား ထပ္မံေတာ္လွန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ သူ၏အစ္ကို ေလးၿမိဳ႕စားေအာင္ေက်ာ္၊ ဒဂၤါးေတာင္စား တံုးစရီႊ၊ ဗိုလ္ေစာ္ကဲႏွင့္ တပ္မႈးဗိုလ္မႈးရို႕အားရံုးစု၍ သူ၏ေယာက္ဖအသက္ႏွံကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔ကာ ျမန္မာ၀န္ငေက်ာ္ထင္ကို ရီေၾကာင္းကုန္းေၾကာင္းခ်ီ၍ တိုက္၏။ ဤအေၾကာင္းကို ျမန္မာ၀န္ငေက်ာ္ထင္ၾကားသိေသာ္ ရမ္းၿဗဲမွ ျမန္မာသူရဲမ်ားႏွင့္ ရမ္းၿဗဲ၀န္ လက္ယာငစည္သူကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔၍ ခ်ီတက္ခိုင္းရာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ ခု ျပာသိုလတြင္ ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္ႏွင့္ မိုးစည္းျမစ္တြင္တြိဆံု၍ ရင္ဆိုင္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းပ်ံ၏တပ္မ်ား လက္နက္အင္အားမမွ်သျဖင့္ မိုးစည္းကၽြန္းသို႔ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ထိုအခါ ျမန္မာတပ္ရို႔သည္ မိုးစည္းကၽြန္း၌ဟိေသာ ရခိုင္ျပည္သူအေပါင္းအား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏လူဟုစြပ္စဲြၿပီး ၿမီလွန္သတ္ျဖတ္လိုက္၏။
ထိုအေၾကာင္းကို ေနာက္ခ်ီလာေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္၊ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ေယာက္ဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အသက္ႏွံၾကားသိရလွ်င္ တပ္ရပ္နီၿပီး ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ မဂၤလာႀကီးအရပ္ကေျပာင္း၍ ေရွာက္ေခ်ာင္းဖ်ား၌ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ ခု၊ တပိုးထဲြလတြင္ သရက္ခ်ိဳၿမိဳ႕ကို တည္၍နီ၏။ ျမန္မာစိန္ဘူးငေက်ာ္ထင္သည္ အမ်ားမၾကာသီလြန္၏။
စိန္ဘူးငေက်ာ္ထင္သီလြန္ၿပီးေနာက္ ျမန္မာ မဟာငေနာ္ရထာသည္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၅ ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လတြင္ ရခိုင္၀န္ျပဳလာ၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း သမက္ေတာ္ တိမ္ၾကားဗိုလ္ႏွင့္ တပ္မႈးဗိုလ္မႈးရို႕အား အသီးသီးခန္႔၍ သူရဲတေထာင္ႏွင့္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ မဟာငေနာ္ရထာကို တုိက္ရန္ေစလႊတ္လိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္မႈူးဗိုလ္မႈရို႕လည္း တပ္ခ်ီတက္လာ၍ ဂစၧပနဒီျမစ္ညွာ၀သို႔ေရာက္ေသာအခါ ျမန္မာငေနာ္ရထာသတင္းရၿပီး ျမန္မာၿမိဳ႕သူႀကီး ငရန္ကင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔၍ မ်ားစြာေသာ လက္နက္ကိုင္ရို႕ႏွင့္ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။ ထိုအခါ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၅ ခု ျပာသိုလတြင္ ဂစၧပနဒီ (ကုလားတန္) ျမစ္ညွာကူး၀တြင္ ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္ႏွင့္ ျမန္မာတပ္မ်ား ရခိုင္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္မ်ား မ်ားစြာထိခိုက္နစ္နာ ဆံုးယံႈး၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း သရက္ခ်ိဳၿမိဳ႕မွ ေျပာင္းရႊိကာ ပင္း၀ါ (ရာမူး) ဘဂၤလားနယ္သို႔ ဆုတ္ခြာလာ၏။ ႄကြင္းက်န္ေသာ ရခိုင္တပ္ရို႕သည္လည္း ျမန္မာတပ္ရို႕၏၀ိုင္း၀န္းပိတ္ဆို႔တိုက္ခိုက္ျခင္းခံရ၏။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္သူရဲရို႕သည္ကား ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား အယာမခံ စြမ္းမံတရဲ အလံမလွဲ ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခကတ္ပါသည္။
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ပင္း၀ါရာမူးနယ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာေၾကာင္းကို စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ၾကားသိလွ်င္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္အားဖမ္းဆီးစီျပန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေတာနက္ထဲသို႔ ၀င္ပုနု္းနီရ၏။ ျမန္မာ၀န္ မဟာငေနာ္ရထာလည္း ရခိုင္သကၠရာဇ္ တေပါင္းလမွစ၍ အေနာက္ျပည္မွလာေသာ ရခိုင္သားရို႕အား၄င္း၊ ရခိုင္ျပည္၌ႄကြင္းက်န္ရစ္ေသာလူသန္လူျမန္အားလံုးအား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏လူဟုစာရင္းသြင္းကာ အစတံုး ၿခီမႈန္းပစ္လိုက္၏။
၁၁၇၄ ခုႏွစ္မစ၍ (၅) ႏွစ္တိုင္တိုင္ ရခိုင္ျပည္၌ စပါးဆန္ရီယွားပါးကာ အငတ္ေဘးေၾကာင့္ လူေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ သီႀကီပ်က္စီး၏။ ထိုေနာက္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၇ ခု၊ တပိုးထဲြလ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၁၅ ခု ဇႏၷ၀ါရီလ (၂၄) ရက္နိတြင္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ပင္း၀ါ ဖေလာင္းဆူအရပ္၌ ဆံုဆို႔နာျဖင့္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္၏။ ဇႏၷ၀ါရီ (၂၈) ရက္နိတြင္ ေကာင္းမြန္စြာသၿဂိဳဟ္ျခင္းၿပီးစီး၏။
(ဤသည္မွာ “ဒုတိယပိုင္းရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း” စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ “တတိအႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး” ျဖစ္သည္။)
Arakan Revolution PDF File Download
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း
------------------------------
မဟာ၀ိဟႎက ေမာ္ကြန္းလကၤာ
------------------------------
မဟိရန္သူ၊ ဖက္မျပဴသား၊ သံုးလူထြဋ္ထား၊ ျမတ္ဘုရား၏၊ ကိုယ္စားရုပ္၀ါ၊ ေျခာက္ေရာင္ျဖာ၍၊ မဟာမုနိ၊ ဘုရားႀကီးကို၊ ညြတ္ၿပီးေကာ္ေရာ္၊ ရွိပူေဇာ္၍၊ ပင့္ေခၚၿပီးမွ၊ ရကၡပူရ၊ နန္းမေဒ၀ီ၊ မေဟသီႏွင့္၊ အညီယႆ၊ ရံေမာင္းမကို၊ ယူၾကစုၿပီ၊ ေဆာင္ယူလီ၏။ သင့္နီဌာန၊ ရပ္ေဒသ၌၊ ေစာင့္ထၿပီးခိုင္၊ လက္နက္ကိုင္ရို႕၊ အႏိုင္ျပဳလွ်င္း၊ ရဲမက္ခ်င္း၏၊ ၿမိဳ႕တြင္းမွန္သား၊ ၿမိဳ႕ျပင္မ်ားႏွင့္၊ တိုင္းကားရပ္ဌံ၊ နာဂရံဟု၊ ႏိုင္ငံအေပါင္း၊ ေတာၿမိဳ႕ေကာင္း၌၊ ပုန္းေအာင္းနီျငား၊ ရခိုင္သားကို၊ ေယာက္်ားမိမၼ၊ မလြတ္ရေအာင္၊ ခ်ိဳင္ေႏွာင္တန္းလန္း၊ ကၽြဲႏြားဖမ္းသို႔၊ လိုင္ဂုတ္ကိုျဖတ္၊ အသီသတ္၏၊ ေခ်ာမြတ္ရူပ၊ မိမၼလွကို၊ ပဥၥအာရံု၊ ကာမဂုဏ္ျဖင့္၊ ျမဴးတူးစိမ့္ငွာ၊ ယူၾကပါ၏။ သူနာသူအို၊ က်ိဳးကန္းကိုကား၊ မလိုပိတ္ထား၊ တိုက္လုပ္ျငား၍၊ သြင္းထားအျပည့္၊ ယမ္းဆီးထည့္လွ်က္၊ ၿမိေျမ့ညက္ႀကီ၊ မီးတိုက္စီ၏၊ သီလီမႄကြင္း၊ လူခပင္းရို႕၊ ခ်င္းခ်င္းႏြီးႏြီး၊ ကနိမြီးသား၊ သားထြီးသားငယ္။ အပုေခ်ရို႕၊ ၿပံဳးရယ္ရႊင္ဘိ၊ မွည္မသိကို၊ မြီးမိထံက၊ ယူၿပီးမွလွ်င္၊ လက္ႏွင့္ကိုင္ေျမႇာက္၊ ေကာင္းခင္ေရာက္က၊ ေအာက္ကတဖန္၊ ဓါးကိုလွန္၍၊ ခံၿပန္ၿပီးခါ၊ ျပဳသည္မွာေၾကာင့္၊ က်ကာမလြဲ၊ ရဲရဲသီြးစက္၊ အအူထြက္၏၊ တခ်က္ၿမီ၌၊ လွံကိုစိုက္၍၊ ခံလိုက္တံက်င္၊ ရင္က၀င္၏။ ႏွစ္လိုေပ်ာ္ပါး၊ သားမယားကို၊ ေပါင္းၾကအတူ၊ မထားမူဘဲ၊ ဆဲြယူရိုက္သတ္၊ နားႀကိဳးတပ္လွ်က္၊ ပူးႃပြတ္ခ်ိဳင္ေႏွာင္၊ ၾကက္ကိုေလွာင္သို႔၊ ပံုေဆာင္ပမာ၊ ယူၾကပါ၏၊ မ်ားစြာခြတ္ထစ္၊ သတ္၍ပစ္လွ်က္၊ အခ်စ္၀ါသနာ၊ မဟိပါျငား၊ ပ်ဴေအာက္သားသည္။ စကားမုသာ၀ါဒီတည္း --။
ပံုဘိေတာင္ႏွယ္၊ ေကာင္ပုတ္၀ယ္ကား၊ လူငယ္တေသာင္း၊ လူႀကီးေပါင္းမူ၊ သွ်စ္ေသာင္းအစြန္၊ တသိန္းလြန္၏၊ အမွန္ယင္းခါ၊ သီလီပါ၏၊ သိမ္းကာယူထ၊ ျပည္အင္း၀သို႔၊ ပါရလီျငား၊ လူေယာက္်ားႏွင့္၊ မျပားမွန္ထ၊ လူမိမၼကို၊ တြက္ခ်ရြီေသာ္၊ ႏွစ္သိန္းေက်ာ္၏၊ ၾကားေသာ္ျမင္ခါ၊ ေၾကာက္ဖြယ္သာတည္း၊ ဒြါရာသံတဲြ၊ ၿမိဳ႕ရမ္းၿဗဲႏွင့္၊ ျမစ္တဲ၀န္းေျမာင္၊ ကၽြန္မာန္ေအာင္၌၊ ဖမ္းေႏွာင္ခ်ိဳင္လွ်င္း၊ ယူလီျခင္းကို၊ သတင္းစကား၊ နားသာၾကား၏၊ မွတ္သားတထစ္၊ ရြီတြက္စစ္၍၊ တစ္ႏွစ္သံုးေလး၊ စာႏွင့္ေရးၿပီး၊ ပီးသူမဟိ၊ ျဖစ္လီဘိျခင္း၊ ဇိ၀သၤခါ၊ ယံုမွားစြာျဖင့္၊ ဆိုရာစကား၊ က်ယ္၀န္းလွ်ား၏၊ သီလားအေကာင္၊ ဖူးဖူးေရာင္၍၊ ပုပ္ေဟာင္နံေစာ္၊ ရုပ္ခႏၶာကို၊ ကာကာလင္းတ၊ သိန္းစြန္မွသည္၊ ခြီးကစလွ်က္၊ က်ားသစ္၀က္ရို႕၊ လုယက္ဖန္ဖန္၊ ကိုက္စားဟန္ကို၊ က်န္လူအမ်ား၊ ျမင္လီျငားမူ၊ ဘုရားတရား၊ သံဃာမ်ားကို၊ အားကိုးၿပီးခါ၊ ျမည္တမ္းပါ၍၊ ငိုခါရြီရြတ္၊ နဖူးသတ္သည္၊ ရင္ဖတ္လက္တင္ခတ္တီးတည္း --။
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ပထမပိုင္း)
(ရခိုင္ရာဇ၀င္သစ္က်မ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)
ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ျမန္မာဘုရင္ဘိုးေတာ္င၀ိုင္း၏သားေတာ္ အိမ္ရွိငဥပရာဇာဦးစီး၍ ရာမရကန္ငတိုးလိုက္ပါေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူနယ္ခ်ဲ႕႐ို႕သည္ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာလက္နက္ပိုင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအား ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၇) ရက္ စနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ (၁၇၈၄) ခု ဒီဇင္ဘာလ (၃၁) ရက္နိတြင္ မတရားက်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္လိုက္သျဖင့္ ရခိုင္ျပည္ႏွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕သည္ ျမန္မာကိုလိုနီကၽြန္ဘ၀သို႔ ေရာက္ျခင္းမလွေရာက္လားရသည္။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ေနာက္ဆံုးဘုရင္မဟာသမတရာဇာ (နံေတာ္စနီသား၊ သက္ေတာ္ ၄၂ ႏွစ္၊ နန္းစံ (၂) ႏွစ္အား) ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခု ျပာသိုလဆုတ္ (၁၅) ရက္ တလဂုၤနီနိ။ ခရာဇ္သကၠရာဇ္ ၁၇၈၄ ခု ဇႏၷ၀ါရီလတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ မတရားဖမ္းဆီးသံၿခီခ်င္းခတ္၍ ျမန္မာျပည္သို႔ အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားကာ အမရပူရၿမိဳ႕တြင္ ကြပ္မ်က္စီရင္လိုက္သည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္အားသိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ေျမာက္ဦးတြင္ ျမန္မာနႏၵငပက်န္အား ၿမိဳ႕၀န္ထား၍အုပ္ခ်ဳပ္ခိုင္း၏။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္႐ို႕သည္ ျမန္မာ့သူ႕ကၽြန္မခံဘဲ (၁၁၄၆) ခု တေပါင္းလကစ၍ ဒါးပိုင္ႀကီး၏ေယာက္ဖေတာ္ေက်ာ္ပံု၏ဦးေဆာင္မႈကိုခံယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား စတင္ေတာ္လွန္သည္။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၊ ယင္း၏ေနာင္ေတာ္ မုဇုႏၱတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕အမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္လည္း ျမန္မာက်ဴးေသာ္သူ႐ို႕အား အေနာက္အရပ္က ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္သည္။
ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး အျပစ္မဟိေသာ ရခိုင္ျပည္သူ႐ို႕အား လက္နက္ခ်ရန္ဟုအေၾကာင္းျပကာ ေပါင္းတုန္အရပ္၌တေထာင္၊ သရက္အုပ္အရပ္၌တေထာင္၊ စံကားေတာင္အရပ္၌ႏွစ္ေထာင္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ပရိေစၦဒ၌ သံုးေသာင္းခုႏွစ္ေထာင္၊ ပုခက္တြင္းသားအသူငယ္႐ို႕အား ဒါးကဇတ္သည္ကတေသာင္း၊ ဘုရားေပၚအရပ္၊ ဒိုင္းက်ီအရပ္၊ ေမာင္းဆဲြအရပ္၊ ငရေကာက္အရပ္၊ ေဂါင္းၿပိဳေတာင္အရပ္၊ ပုရိန္အရပ္၊ ေပါင္းတုတ္အရပ္၊ ရတနာျပည္အရပ္၊ လက္မဖက္အရပ္၊ ေတာတန္းအရပ္၊ ကိုးဆယ့္ကိုးေတာင္အရပ္၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္အရပ္႐ို႕၌ လူေပါင္း တေသာင္းသွ်စ္ေသာင္းေလးေထာင္႐ို႕ကို ယင္းႏွစ္အတြင္းမွာပင္ အဆံုးစီရင္လိုက္သည္။
ထို႕အျပင္ ျမန္မာနႏၵငပက်န္သည္ ဒါးပိုင္ႀကီးေက်ာ္ပံု၏မယား ေကာင္းေက်ာ္ထင္မကိုလည္း ကာမပိုင္လင္ေယာက္က်ားဟိယင့္သားႏွင့္ ဗလကၠာယယုတ္မာ႐ိုင္းျပစြာ ေစာ္ကားခသည္။
ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္ စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ထံမွ စစ္ေရးအကူအညီရယူရန္ ႀကိဳးစားသည္။ အဂၤလိပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တြိဆံုေဆြးေႏြးရာတြင္ ဒါးျပန္စီး၏သမက္ သာမေကာင္းစံရႊီကို ဘာသာျပန္ခိုင္းသည္။ သို႔ေသာ္ မျပည္လည္ေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းညာဖက္သို႔ခို၀င္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ရရာလက္နက္စဲြကိုင္ ေတာ္လွန္သည္။
အားမတန္သျဖင့္ လက္၀ဲျမန္ကုန္းေဖာင္သည္၊ မုဇုႏၵာတ္ႀကီးဘေရြး၊ ဒါးျပန္စီး႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႔ခို၀င္ေရာက္လာ၍ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္က ကၽြန္းရြာမ်ားပီးသနားထား၏။
(၁၁၄၆) ခု ကဆုန္လတြင္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီးသည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္၌ တပ္စဲြ၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ခုခံေတာ္လွန္ယင္း လက္နက္ထိမွန္က်ဆံုးသည္။
ျမန္မာနႏၵငက်န္၏တပ္မ်ားသည္ ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး ေတာ္လွန္သည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ၿမိဳ႕သစ္ေခ်ာင္းအရပ္မွ မိမၼအသူငယ္႐ို႕အား ႀကိဳးတုတ္ခ်ိဳင္ေႏွာင္ကာ ျမစ္၀တြင္ပစ္ခ်၍ သတ္ျဖတ္လိုက္သည္။ အေနာက္စစ္တေကာင္းအရပ္မွ ေရာက္လာသူ လူအေပါင္း႐ို႕ကိုလည္း ေတာင္မင္းႀကီးေက်ာ္ထြီး၏လူဟုစြပ္စဲြကာ မ်ားစြာသတ္ျဖတ္လိုက္သည္။
ရခိုင္ျပည္ေတာင္ပိုင္း အေနာက္ခုႏွစ္ရိုင္ ေတာင္စိုင္အရပ္၌ စနည္းရြာသား႐ို႕သည္လည္း ျမန္မာ့သူ႕ကၽြန္မခံဘဲ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ လမုစားဗိုလ္လာခိုင္႐ို႕ႏွင့္ေပါင္းဖက္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕အား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္သည္။ ဤသည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ထားေသာ ျမန္မာရာဇငသၾကၤန္သည္ သူ၏စစ္ကဲငလွကို လႊတ္ကာ စနည္းရြာသူရြာသားမ်ားအားလံုးကို အစတုန္းၿခီမႈန္းလိုက္သည္။
ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူ႐ို႕သည္ ၁၁၄၉ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ျပည္မွ ဘုန္းႀကီးရဟန္း၊ မင္းသားမင္းသမီးစုစုေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင့္ခုႏွစ္ရာကို အမရပူရၿမိဳ႕သို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လားသည့္အျပင္ သကၠရာဇ္ (၁၁၅၁) ခု နံယုန္လတြင္ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕စသည္အရပ္႐ို႕က လူေပါင္းေျခာက္ေထာင္ကိုလည္း ယိုးဒယားသို႔စစ္တိုက္ရန္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လား၏။
သကၠရာဇ္ (၁၁၅၀) ျပည့္ နတ္ေတာ္လဆန္း (၉) ရက္နိတြင္ ျမန္မာအေနာက္ဖက္ငတိုက္၀န္သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႔ ၀န္ျပဳလာၿပီး (၂) ႏွစ္ၾကာလွ်င္ ရာထူးမွ ျပဳတ္က်၏။ ျမန္မာပုသိမ္ငသခင္သည္ ငသီဟဘဲြ႕နာမည္ကိုခံလွ်က္ ၁၁၅၂ ခု တေပါင္းလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၌ ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ တႏွစ္ဟိလွ်င္ သီ၏။
ပုသိမ္ငသခင္စုေတ့ၿပီးလွ်င္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္သည္ အာကာကငေက်ာ္ထင္ဟူေသာနာမည္ကိုခံယူလွ်က္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၃) ခု တန္းခူးလတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးကို ၀န္ျပဳလာျပန္၏။ ယင္း အာကာငေက်ာ္ထင္သည္လည္း (၂) ႏွစ္ဟိလွ်င္ ရာထူးမွေခ်ာက်၏။ အာကာငေက်ာ္ထင္ရာထူးမွေခ်ာက်ၿပီးလွ်င္ ျမန္မာငေက်ာ္လွသည္ ငလွရာဇာဘဲြ႕ကိုခံယူ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၅) ခု တပိုးထဲြလဆန္း (၉) ရက္ စနီနိတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သို႔ ၀န္လုပ္လာျပန္၏။
ငေက်ာ္လွလက္ထက္တြင္ ရမ္းျပည့္စားဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္ကို ၿခီကုတ္ယူကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၏။ ေနမိ်ဳးငကုန္ဒရာ၊ ငေပါတလီစေသာ ျမန္မာတပ္မႈး႐ို႕သည္ အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္ၿပီး ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ဗိုလ္ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီးပီးရန္ေတာင္းဆို၏။
ျမန္မာသူယုတ္႐ို႕သည္ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေျမာက္ဦး၊ ေလးၿမိဳ႕အရပ္အသီးသီးမွ လင္မယားအိမ္ေထာင္စံုတအိမ္ကို ေငြဒဂၤါး (၅) ျပားစီေကာက္ယူၿပီးလွ်င္ စုစုေပါင္းေငြဒဂၤါး တသိန္းႏွစ္ေသာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္အား လဘ္ထိုး၏။ စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္သည္လည္း ရခိုင္ဗိုလ္ေပါလံုး၊ ဗိုလ္ခြင္းေပါက္၊ ကၽြဲတေကာင္ႏိုင္႐ို႕အား ဖမ္းဆီး၍ (၁၁၅၆) ခု ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ (၂) ရက္ တလဂုၤနီနိတြင္ ပင္း၀ါ (ရာမူး) ရာဇဖက္အရပ္၌ ျမန္မာတပ္မ်ားအား လႊဲအပ္ပီးလိုက္၏။ အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ကိုယ္တိုင္ ကုလားဆင္ေခ်ာင္းဖ်ားတိုင္ေအာင္ လိုက္ပို႔ပီး၏။
သို႕ေသာ္ ရခိုင့္ေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္စိန္ေရာင္၊ ဗိုလ္ျမေရာင္၊ ဗိုလ္ပက္လက္၊ ဗိုလ္ကိုးခြက္စား၊ ဗိုလ္ထြန္းဦး၊ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ျဖဴ၊ ဗိုလ္တိုင္းခ်စ္ပရံ၊ နတ္ေတာင္စားဗိုလ္ေရႊေက်ာ္၊ ဗိုလ္ဆယ္ခင္းစီးစေသာ သြီးေသာက္ရဲဗိုလ္ကိုးဦးကား အဂၤလိပ္ရို႕၏အဖမ္းအဆီးကိုတိမ္းေယွာင္ကာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား အယာမခံ စြမ္းမာန္တရဲ ဆက္လက္ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခကတ္ပါသည္။
ဤသည္မွာ ပထမအႀကိမ္ (ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း) ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (ဒုတိယပိုင္း)
ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွရာဇာ (ေခၚ) ငေက်ာ္လွသည္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္ ရာထူးမွျပဳတ္က်၏။ ျမန္မာငစိန္ဘူးသည္ ငလွေက်ာ္ထင္နာမည္ကိုခံ၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၆) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ရခိုင္ႏိုင္ငံ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ ၀န္ျပဳလာ၏။ ထို႕အျပင္ ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းလည္း မင္းကြန္းေစတီတည္ရန္ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွစ္ေထာင္ပီးရမည္ဟု ေတာင္းလာျပန္၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္း ေလးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦး၊ သံတဲြ၊ ရမ္းျပည္။ မာန္ေအာင္႐ို႕မွ အုတ္ဖုတ္ရန္အတြက္ လူေပါင္းႏွစ္ေထာင္ကို စု႐ံုးေကာက္ခံလာေသာေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏိုင္ေသာ ရခိုင္ျပည္သူျပည္သားမ်ားသည္ လက္ယာျမန္ရြာအုပ္ ဗိုလ္ထံုးစံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဒၤဂါးေတာင္စား ဗိုလ္တံုးစံရီႊ႐ို႕၏ ဦးေဆာင္မႈကိုခံယူကာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆန္း အၤဂါနိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ထပ္မံေတာ္လွန္ပါသည္။
ၿမိဳ႕ေစာင့္ျမန္မာတပ္႐ို႕လည္း ရခိုင္႐ို႕၏ေတာ္လွန္မႈကိုတိုက္ဖ်က္ရန္ သူရဲလက္နက္မ်ားစြာႏွင့္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငသံေတြ၏သား စိုင္းတင္စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္ကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ မယူကမ္းေအာင္တပ္သို႔ေရာက္လွ်င္ သစၥာေစာင့္သိေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ သီရိငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ အခြန္စာရြီး ေဇယ်ငေက်ာ္႐ို႕အား အစတုန္းသတ္ပစ္လိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေအာင္တပ္အရပ္က စတင္ေတာ္လွန္၍ လက္႐ံုးဗိုလ္ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ မယူကမ္းေအာင္တပ္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။ ရခိုင္ႏိုင္ငံ သံတဲြၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္နီေသာ ျမန္မာေက်ာ္ထင္ ငသီဟသည္ ဤသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ရဲမက္ဗိုလ္ပါအေပါင္းျဖင့္ ေျမာက္ဦးသို႔ခ်ီလာ၍ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ ေလးၿမိဳ႕၀န္႐ို႕အား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္အားတိုက္ခိုက္ရန္ မယူကမ္းသို႔ခ်ီတက္ခိုင္း၏။
ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ ျပာသိုလတြင္ မယူကမ္းကၽြဲ႐ိုင္းခံု၌ တပ္တည္၍နီေသာ ရခိုင္ေဂါင္းေဆာင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံအမႈးျပဳေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ က်ဴးေက်ာ္လာေသာ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အႀကီးအက်ယ္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္႐ို႕တပ္သည္ အေနာက္စစ္တေကာင္းနယ္သို႔ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ေနာက္ကလိုက္၍ ပင္း၀ါေဂၚေတာပလႅင္တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို စစ္တေကာင္း အဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ၾကားေသာ္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္အားခ်ီတက္ခိုင္း၍ ေဂၚေတာပလႅင္တြင္ တပ္ၿပိဳင္ခ်ထား၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ဘိုးေတာင္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ပင္းတလဲငဗိုလ္ကို ေတာင္ေၾကာင္းခရီး၊ အရွိ၀င္းမႈးငတာကို ရီေၾကာင္းခရီး၊ အသီးသီးလႊတ္၍ အင္အားျဖည့္တင္းလာ၏။
ရခိုင္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္ေကာေစြ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ႐ို႕အားဖမ္းပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုးရထံ ေတာင္းခံ၏။ အဂၤလိပ္ကမပီးဘဲျငင္းဆန္ေသာအခါ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၀) ျပည့္ တပိုးထဲြလျပည့္နိတြင္ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္တပ္ႏွင့္ အဂၤလိပ္တပ္ စစ္ျဖစ္ပြား၏။ အဂၤလိပ္ဖက္မွ အဂၤလိပ္ဗိုလ္မႈးႏွစ္ဦးက်ဆံုး၍ ကုလားစစ္သည္ (၁၀၀) ေက်ာ္ သီဆံုး၏။ က်ဴးေက်ာ္သူျမန္မာတပ္႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ေတာ္လွန္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ရခိုင္ႏိုင္ငံအ၀ွမ္း ရခိုင္သားအေျမာက္အျမားကို သတ္ပစ္လိုက္၏။
ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၅၇) ခုႏွစ္မွ (၁၁၆၀) ျပည့္ႏွစ္အထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း” စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရးျဖစ္သည္။
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (တတိယပိုင္း)
ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း”
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး
ျမန္မာ႐ို႕သည္ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၊ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ ဗိုလ္တံုးစံေရႊ၊ အရွိ၀င္းမွဴး၊ လက္၀ဲျမန္ေဖာင္သာ႐ို႕အားဖမ္းဆီးပီးရန္ အဂၤလိပ္အစိုရထံ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆို၏။ အိႏၵိယတိုင္းမင္းႀကီးလည္း အေကာက္၀န္ဧရေကာက္ကိုသံျပဳ၍ ျမန္မာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေက်ာ္ထင္ငသီဟ၊ ရမ္းျပည့္၀န္ ငလယ္ကိုင္းစား၊ မာန္ေအာင္၀န္႐ို႕ႏွင့္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ (၁၁၆၁) ခု နတ္ေတာ္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ဗားဗူေတာင္ထိပ္၌ မ်က္ႏွာစံုညီအစည္းအေ၀းျပဳ၏။
သကၠရာဇ္ ၁၁၆၈ ခု နံယုန္လတြင္ ယိုးဒယားထိုင္းႏိုင္ငံသို႕ စစ္တိုက္ရန္ ရခိုင္ေလးၿမိဳ႕တြင္နီေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာကို ျမန္မာ႐ို႕သည္ အတင္းအဓမၼသိမ္း႐ံုးေဆာင္ယူလား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ စစ္တေကာင္းနယ္မွ ေယွာင္ထြက္လာၿပီးလွ်င္ မ်ားစြာေသာသူရဲအေပါင္းႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္၌အေစာင့္ခ်ထားေသာ ျမန္မာတပ္မွဴးမုံေတာစားကို ၿခီမႈန္းၿပီးလွ်င္ မယူကမ္းေအာင္တပ္၌ ေအာင္တပ္တည္၍နီ၏။
သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ကဆုန္လတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားထံမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။ ဤသည္ကိုၾကားလွ်င္ မာန္ေအာင္၊ ရမ္းျပည္၌တပ္စဲြထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားလာ၍တိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္မ်ားသည္ လက္နက္အင္အားမမွ်သျဖင့္ ဆုတ္ခြာကာ ဆည္တိုင္ကန္တြင္ တပ္တည္၍နီ၏။
မာန္ေအာင္၀န္ ငရန္တိုင္၊ ရမ္းျပည့္၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ၊ သံတဲြ၀န္ငေရႊပန္းစေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္စဲြရာသို႔ လာ၍တို္က္၏။ သို႔ေသာ္ မာန္ေအာင္၀န္အစဟိေသာ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားသည္ တေယာက္မက်န္ ၿခီမႈန္းျခင္းခံရ၏။ ထိုအခါ ျမန္မာတပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ရွိဆက္မတိုက္၀ံ့ဘဲ ေၾကာက္ရြံ႕ကာ ေလာင္းကိုပစ္၍ ကုန္းေၾကာင္းထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။
ျမန္မာငေရႊပန္း၊ ရမ္းျပည့္ျမန္မာ၀န္ လက္ယာစည္သူ ငေနာ္ရထာ႐ို႕သည္ သူရဲေဘာေၾကာင္စြာ ထြက္ၿပီးၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ံုးဗိုလ္႐ို႕သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားအျပားကိုသတ္၍ လက္နက္အေျမာက္အမ်ားကို သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္ကို “နႏၵိေသနဗႏၶဳလ”ဘဲြ႕အပ္ႏွင္း၍ စစ္သူႀကီးအရာပီးသနားေတာ္မူ၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္။ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္႐ို႕ဦးေဆာင္ေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ကာ ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြနယ္အားလံုးကို ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရယူလိုက္၏။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ျပည္မဖက္တြင္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးဗိုလ္ေမာင္ေရႊ႐ို႕ကို၄င္း၊ ငရေကာက္အရပ္၌ ေနာင္ေတာ္ေလးၿမိဳ႕စားေက်ာ္ေအာင္ကို၄င္း၊ ေရႊနတ္ပင္အရပ္၌ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရီႊကို၄င္း၊ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္ကို၄င္း၊ ရန္း၀ျမစ္က ဗိုလ္နန္းရီႊ၊ တပ္မွဴးသာရကႏၲ၊ ဗိုလ္တိုးေအာင္ေက်ာ္႐ို႕ကို၄င္း၊ ခုႏွစ္ခ႐ိုင္ေတာင္စိုင္တြင္ ျမန္မာ႐ို႕လာလမ္းျဖစ္ေသာ မအီအရပ္က ေတာင္စားဗိုလ္မွဴးေမာင္ညိဳ၊ တပ္မွဴးညိဳေရာင္ျဖဴ႐ို႕အား အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထား၏။
ဤသို႕အသီးသီးတပ္ေစာင့္ခ်ထားၿပီး ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဂစၦပနဒီျမန္အေနာက္ဖက္ကမ္း ႐ိုးငူအရပ္၌ တပ္စီးတပ္နင္းျပဳ၍နီသည္ကို ဘိုးေတာ္င၀ိုင္းၾကားေသာအခါ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္က်န္ဟိနီေသာ အႄကြင္းအက်န္ျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ ငလွစည္သူကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ ထိုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစား႐ို႕ဦးစီးေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕တြင္ဟိေသာ ျမန္မာတပ္မ်ား အႀကီးအက်ယ္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္ အင္အားျဖည့္တင္းထားေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားႏွင့္တိုက္ခိုက္ရာ အင္အားမမွ်သျဖင့္ လက္ဖန္အညာအရပ္သို႔ဆုတ္ခြာပီးရကာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လဆန္း (၂) ရက္ စနီနိတြင္ စနည္းေခ်ာင္း၌ လွီတပ္တည္၍နီ၏။
သံတဲြၿမိဳ႕ကို၀ိုင္းရံထားေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ ၿမိဳ႕သစ္စားေမာင္ငယ္၊ ဗိုလ္ဘခ်စ္ရည္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမသာေသာေၾကာင့္ ထိုသကၠရာဇ္ ၀ါေခါင္လတြင္ လမၼဳေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီရကုန္၏။ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ကို ၀ိုင္းရံထားေသာ လက္႐ံုးဗိုလ္၊ တိမ္ၾကားဗိုလ္႐ို႕လည္း စစ္ေရးမမွ်သျဖင့္ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ အုန္းေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္၍နီရ၏။
ဤသို႕ ရမ္းျပည့္၊ သံတဲြ၊ မာန္ေအာင္႐ို႕၌ ရခိုင္တပ္႐ို႕ အင္အားမသာေၾကာင္းၾကားသိရလွ်င္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ ငလွစည္သူသည္ အသစ္ခန္႔ထားေသာ မာန္ေအာင္၀န္ကို အရွိခုႏွစ္ခ႐ိုင္ကိုတိုက္ရန္ လႊတ္လိုက္၏။ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္ သူရဲတေထာင္ႏွင္ခ်ီလာၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ၀ါေခါင္လျပည့္နိ၌ မအီေခ်ာင္း၀တြင္ တပ္တည္လာ၏။ ယင္းသို႔ တပ္တည္လာေသာ မာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္အား ရခိုင္ဗိုလ္လမၼဳစားေရႊလူလား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာမာန္ေအာင္၀န္သစ္တပ္တည္ တေယာက္မႄကြင္းျပဳန္း၏။
ထိုအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္သည္ အေရးမလွေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အား အင္အားျဖည့္တင္းရန္ လူတေထာင္ႏွင့္ စစ္ကူေရာက္လာ၏။ ၄င္းသကၠရာဇ္ ေတာ္သလင္းလတြင္ ဒါးလေခ်ာင္း၀၌ တပ္တည္လာျပန္၏။ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ျမန္မာဆင္ျဖဴကၽြန္းဗိုလ္တပ္အား ရခိုင္တိမ္ၾကားဗိုလ္တပ္လား၍တိုက္ေသာ္ ျမန္မာတပ္႐ို႕ အတုန္းအ႐ံုးသီႀကီပ်က္စီး၏။ ယင္းႏွစ္တြင္ ေျမာက္ဦး၀န္ ျမန္မာငေက်ာ္ထင္သည္ ၿမိဳ႕သူႀကီးငရေကာက္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီးလွ်င္ ကုန္းအားရီအားခ်ီလာၿပီး ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၌ တပ္ေစာင့္ခ်၍နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ေစာ္ကဲ၊ ဗိုလ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္႐ို႕တပ္အား အႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္၏။ တပ္မွဴးေသာက္ၾကာေအာင္သည္ လက္နက္ထိမွန္သီဆံုး၏။
၄င္းသကၠရာဇ္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလဆုတ္ (၅) ရက္ တလင္းလာနိတြင္ လက္ယာျမန္အရပ္၌ တပ္ေစာင့္နီေသာ ပလက္စားဗိုလ္စံ၊ တပ္မွဴးေမာင္ေရႊ႐ို႕ဦးစီးေသာရခိုင္တပ္႐ို႕အား ျမန္မာတပ္႐ို႕လာတိုက္သျဖင့္ အင္အားနည္းေသာ ရခိုင္တပ္မ်ားသည္ ကုန္းေၾကာင္းအားျဖင့္ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ငရေကာက္အရပ္၌ တပ္စဲြထားေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္၊ ေရႊနတ္ပင္တပ္ေစာင့္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရႊီ႐ို႕လည္း ဗိုလ္ခ်င္းျပန္နီေသာ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕သို႔ဆုတ္ခြာပီးရ၏။
အေရးမသာေသာအျခင္းအရာမ်ားကို ၾကားရေသာအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႔၌ဟိေသာ တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕ႏွင့္တိုင္ပင္၍ စစ္ယံႈးေသာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္၊ လမၼဳစားဗိုလ္ေရႊလူ၊ ဗိုလ္တလိုင္းရွည္၊ ဒဂၤါးေတာင္စား တံုးစံရီႊ၊ ဗိုလ္ေစာ္ကဲအစဟိေသာ သံုးရာ့ခုႏွစ္က်ိတ္ေသာလူ႐ို႕ကို ျမန္မာႏွင့္စစ္ၿပီးေသာအခါ အကုန္သူအား သတ္ပစ္မည္ဟု မွားယြင္းစြာတိုင္ပင္၏။
ထိုအခိုက္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ နဂါးရစ္ေမာ္တင္လမ္းက ခ်ီလာ၏။ မက်ည္းကၽြန္းအနားသို႔ေရာက္ေသာအခါ စတုကၽြန္း၌တပ္ေစာင့္ခ်နီေသာ ရခိုင္ဗိုလ္ တိုးေအာင္ေက်ာ္တပ္ ဆီးႀကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ထြက္ၿပီး၍ သံတဲြၿမိဳ႕ထဲသို႔ခို၀င္ကာ သံတဲြ၀န္ႏွင့္ေပါင္းဖက္၍နီ၏။ တခါ ဗိုလ္က်ားႀကီး၊ ၿမိဳ႕သစ္စား ငေ၀စေသာ ျမန္မာတပ္မ်ားေပါင္းဖက္၍ စတုျမစ္သို႔ခ်ီလာျပန္၏။
ျမန္မာဗိုလ္က်ားႀကီးတပ္ႏွင့္ စတုကၽြန္း၌တပ္စဲြနီေသာ ရခိုင္တပ္႐ို႕သည္ ရီေၾကာင္းတိုက္ပဲြျဖစ္ပြားရာ စစ္ကူမရေသာ ရခိုင္တပ္မ်ား အေရးမလွဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ၄င္းရခိုင္စတုတပ္လည္း ရမ္းျပည့္စနည္းဖက္သို႔ခို၀င္ကာ ဗိုလ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္ ေပါင္းဖက္၍နီ၏။
ထိုအခါ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္အာကာငေက်ာ္ထင္ႏွင့္ ျမင္း၀န္ငမိႈင္း႐ို႕သည္ ကုန္းရီအားခ်ီလာၿပီး သံစစ္ျမစ္သို႔ေရာက္လွ်င္ စနည္းတြင္တပ္ခ်၍နီေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္တပ္ႏွင့္တြိဆံု၍ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ေျပာဆိုေသာစကားကိုၾကားႏွင့္ၿပီးေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ေတာင္ရွည္သည္ အနည္းငယ္မွ် ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ၿပီး ေယွာင္ထြက္လားလီ၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ငေက်ာ္ထင္လည္း ရမ္းျပည့္၊ မာန္ေအာင္၊ သံတဲြၿမိဳ႕ကို အေစာင့္ခ်ထားခၿပီးလွ်င္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ခ်ီတက္လာ၏။ ေက်ာက္ငႏြားအရပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ရခိုင္တပ္မ်ားႏွင့္တြိဆံု၏။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္တပ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏စကားကို ၾကားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္လိုသည့္ဆႏၵမဟိဘဲ တိမ္းေယွာင္၍ နီကုန္၏။
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း က်ဴးေက်ာ္လာေသာျမန္မာတပ္႐ို႕အားတိုက္ခိုက္ရန္ လမၼဳစားေရႊဗိုလ္၊ ၿမံဳေထာင္စား႐ို႕ကို ထပ္ေလာင္း၍ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။ ရခိုင္တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴး႐ို႕သည္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏အၾကံကို သိရင္းစဲြဟိၾကသည္ႏွင့္ ထိုသို႔ဤသို႔ရာ တိမ္းေယွာင္လားၾကကုန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ဤအျခင္းအရာကို ၾကားသိရေသာအခါ မတည္မရပ္ႏိုင္ဘဲ ေနာင္တပူပန္ယူက်ံဳးမရျဖစ္ကာ ေလးၿမိဳ႕နီ ရခိုင္လူဦးေရစုစုေပါင္း ကိုးေသာင္းကိုးေထာင္ကို သိမ္းက်ံဳးၿပီး ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၃ ခု ျပာသိုလျပည့္ ဗုဒၶဴးနိတြင္ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕မွ အဂၤလိပ္ပိုင္ အေနာက္ဘဂၤလားနယ္သို႔ တိမ္းေယွာင္ထြက္ခြာလာရ၏။
ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္ အာကာငေက်ာ္ထင္သည္ တပ္အလံုးအရင္းျဖင့္ အေနာက္ဘဂၤလားဖက္သို႔ခ်ီတက္လာၿပီး မံုေတာတြင္ တပ္စခန္းခ်လာျပန္၏။ ဤသို႔ ျမန္မာတိုင္းတာ၀န္တပ္ခ်ီလာေၾကာင္းကို အဂၤလိပ္စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ ၾကားသိလွ်င္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားသည္လည္း အင္အားမ်ားစြာႏွင့္ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္ကမ္းအရပ္၌ တပ္တည္လာ၏။ ဤသို႔ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ႏွင့္ လက္႐ို႕ဗိုလ္႐ို႕သည္ ရခိုင္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းလံုးအား ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားလက္ထဲမွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီးခါမွ ျမန္မာစစ္အင္အားျဖည့္တင္းလာသည္ကို မခုခံႏိုင္ဘဲ ျပန္လည္ဆုတ္ခြာ ပီးလိုက္ရကုန္၏။
(ဤသည္မွာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၆၀ မွ ၁၁၇၃ ခုအထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း” စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စား ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ “ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး” ျဖစ္ပါသည္)
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း (တတိယပိုင္း)
ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ မွ ၁၁၈၅ အထိ “ဒုတိယပိုင္း ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း”
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ “တတိယအႀကိမ္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး”
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ အေနာက္ဘဂၤလားနယ္သို႔ ခုိလံႈလာရၿပီးေနာက္ ေယာက္ဖေတာ္လက္ရံုးဗိုလ္ႏွင့္ စြမ္းရည္ဟိေသာ တပ္မႈူးဗိုလ္မႈးရိုအား ျပန္လည္စုရံုးၿပီးလွ်င္ သူရဲလက္နက္ကိုင္မ်ားကိုလႊတ္၍ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ ခုႏွစ္ ကဆုန္လတြင္ ျမန္မာရို႕တပ္စဲြထားေသာ ငၾကည္းေတာင္တပ္ကို တိုက္ခိုင္း၏။ ျမန္မာတပ္မႈးငလြန္းသည္ အေရးမလွ ယံႈးနိမ့္ထြက္ၿပီးရ၏။
ထိုအေၾကာင္းကို ျမန္မာ၀န္ငေက်ာ္ထင္ၾကားေသာ္ ဗိုလ္မႈူးတပ္မႈးသူရဲလက္နက္ကိုင္မ်ားကို ေစလႊတ္၍ ရခိုင္တပ္မ်ားအား တိုက္ခိုင္းစီေသာ္ ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္သားမ်ားသည္ မခံမရပ္ႏိုင္၍ ဘဂၤလားနယ္သို႔ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ အဂၤလိပ္အစိုးရလည္း လမၺဳစားဗိုလ္ေရႊလူႏွင့္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္မယား (မိမင္း) ရို႕အား လွည့္ဖ်ားေခၚယူၿပီးလွ်င္ ေဒလီပဆာသို႔ပို႔ေဆာင္ကာ အေစာင့္အေယွာက္ျဖင့္ထား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္ေယာက္ဖ လက္ရံုးဗိုလ္သည္ အဂၤလိပ္၏အဖမ္းအဆီးခံရ၍ စစ္တေကာင္း၌အက်ဥ္းခ်ထားလီရာ အက်ဥ္းေထာင္၌ပင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္၏။
သို႔တိုင္ေအာင္ အယာမခံ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ တပ္မႈးဗိုလ္မႈးလူသူလက္နက္ရို႕အား စုရံုးၿပီးလွ်င္ ဘဂၤလားမွျပန္ထြက္ခြာကာ နတ္ျမစ္လက္ယာဖက္ မဂၤလာႀကီးအရပ္၌တပ္တည္၍ ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူရို႕အား ထပ္မံေတာ္လွန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ သူ၏အစ္ကို ေလးၿမိဳ႕စားေအာင္ေက်ာ္၊ ဒဂၤါးေတာင္စား တံုးစရီႊ၊ ဗိုလ္ေစာ္ကဲႏွင့္ တပ္မႈးဗိုလ္မႈးရို႕အားရံုးစု၍ သူ၏ေယာက္ဖအသက္ႏွံကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔ကာ ျမန္မာ၀န္ငေက်ာ္ထင္ကို ရီေၾကာင္းကုန္းေၾကာင္းခ်ီ၍ တိုက္၏။ ဤအေၾကာင္းကို ျမန္မာ၀န္ငေက်ာ္ထင္ၾကားသိေသာ္ ရမ္းၿဗဲမွ ျမန္မာသူရဲမ်ားႏွင့္ ရမ္းၿဗဲ၀န္ လက္ယာငစည္သူကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔၍ ခ်ီတက္ခိုင္းရာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ ခု ျပာသိုလတြင္ ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္ႏွင့္ မိုးစည္းျမစ္တြင္တြိဆံု၍ ရင္ဆိုင္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းပ်ံ၏တပ္မ်ား လက္နက္အင္အားမမွ်သျဖင့္ မိုးစည္းကၽြန္းသို႔ ဆုတ္ခြာပီးရ၏။ ထိုအခါ ျမန္မာတပ္ရို႔သည္ မိုးစည္းကၽြန္း၌ဟိေသာ ရခိုင္ျပည္သူအေပါင္းအား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏လူဟုစြပ္စဲြၿပီး ၿမီလွန္သတ္ျဖတ္လိုက္၏။
ထိုအေၾကာင္းကို ေနာက္ခ်ီလာေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္၊ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ေယာက္ဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အသက္ႏွံၾကားသိရလွ်င္ တပ္ရပ္နီၿပီး ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ မဂၤလာႀကီးအရပ္ကေျပာင္း၍ ေရွာက္ေခ်ာင္းဖ်ား၌ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၄ ခု၊ တပိုးထဲြလတြင္ သရက္ခ်ိဳၿမိဳ႕ကို တည္၍နီ၏။ ျမန္မာစိန္ဘူးငေက်ာ္ထင္သည္ အမ်ားမၾကာသီလြန္၏။
စိန္ဘူးငေက်ာ္ထင္သီလြန္ၿပီးေနာက္ ျမန္မာ မဟာငေနာ္ရထာသည္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၅ ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လတြင္ ရခိုင္၀န္ျပဳလာ၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း သမက္ေတာ္ တိမ္ၾကားဗိုလ္ႏွင့္ တပ္မႈးဗိုလ္မႈးရို႕အား အသီးသီးခန္႔၍ သူရဲတေထာင္ႏွင့္ ျမန္မာၿမိဳ႕၀န္ မဟာငေနာ္ရထာကို တုိက္ရန္ေစလႊတ္လိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္မႈူးဗိုလ္မႈရို႕လည္း တပ္ခ်ီတက္လာ၍ ဂစၧပနဒီျမစ္ညွာ၀သို႔ေရာက္ေသာအခါ ျမန္မာငေနာ္ရထာသတင္းရၿပီး ျမန္မာၿမိဳ႕သူႀကီး ငရန္ကင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔၍ မ်ားစြာေသာ လက္နက္ကိုင္ရို႕ႏွင့္ ခ်ီတက္ခိုင္း၏။ ထိုအခါ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၅ ခု ျပာသိုလတြင္ ဂစၧပနဒီ (ကုလားတန္) ျမစ္ညွာကူး၀တြင္ ရခိုင္ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏တပ္ႏွင့္ ျမန္မာတပ္မ်ား ရခိုင္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြား၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္တပ္မ်ား မ်ားစြာထိခိုက္နစ္နာ ဆံုးယံႈး၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္လည္း သရက္ခ်ိဳၿမိဳ႕မွ ေျပာင္းရႊိကာ ပင္း၀ါ (ရာမူး) ဘဂၤလားနယ္သို႔ ဆုတ္ခြာလာ၏။ ႄကြင္းက်န္ေသာ ရခိုင္တပ္ရို႕သည္လည္း ျမန္မာတပ္ရို႕၏၀ိုင္း၀န္းပိတ္ဆို႔တိုက္ခိုက္ျခင္းခံရ၏။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္သူရဲရို႕သည္ကား ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား အယာမခံ စြမ္းမံတရဲ အလံမလွဲ ေတာ္လွန္တိုက္ပဲြ၀င္ခကတ္ပါသည္။
ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ပင္း၀ါရာမူးနယ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာေၾကာင္းကို စစ္တေကာင္းအဂၤလိပ္ၿမိဳ႕၀န္ၾကားသိလွ်င္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္အားဖမ္းဆီးစီျပန္၏။ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ေတာနက္ထဲသို႔ ၀င္ပုနု္းနီရ၏။ ျမန္မာ၀န္ မဟာငေနာ္ရထာလည္း ရခိုင္သကၠရာဇ္ တေပါင္းလမွစ၍ အေနာက္ျပည္မွလာေသာ ရခိုင္သားရို႕အား၄င္း၊ ရခိုင္ျပည္၌ႄကြင္းက်န္ရစ္ေသာလူသန္လူျမန္အားလံုးအား ဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏လူဟုစာရင္းသြင္းကာ အစတံုး ၿခီမႈန္းပစ္လိုက္၏။
၁၁၇၄ ခုႏွစ္မစ၍ (၅) ႏွစ္တိုင္တိုင္ ရခိုင္ျပည္၌ စပါးဆန္ရီယွားပါးကာ အငတ္ေဘးေၾကာင့္ လူေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ သီႀကီပ်က္စီး၏။ ထိုေနာက္ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၇၇ ခု၊ တပိုးထဲြလ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၁၅ ခု ဇႏၷ၀ါရီလ (၂၄) ရက္နိတြင္ ဗိုလ္ခ်င္းျပန္သည္ ပင္း၀ါ ဖေလာင္းဆူအရပ္၌ ဆံုဆို႔နာျဖင့္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္၏။ ဇႏၷ၀ါရီ (၂၈) ရက္နိတြင္ ေကာင္းမြန္စြာသၿဂိဳဟ္ျခင္းၿပီးစီး၏။
(ဤသည္မွာ “ဒုတိယပိုင္းရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးနိဒါန္း” စိုင္းတင္ၿမိဳ႕စားဗိုလ္ခ်င္းျပန္၏ “တတိအႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး” ျဖစ္သည္။)
Subscribe to:
Posts (Atom)